selam beyler.

dertliyim. bu saatte hiç bir arkadaşımı arayıp uyandırcak kadar da bencil bir insan olmadım. sizler yeri geldi bana küfrettiniz, yeri geldi beraber güldük yeri geldi sizlere önüncü nesil olduğunuz için ben küfrettim. ama durum bu sefer ciddi.

cinsel hayatımız, yaşam süren ademoğullarını cehennem azabından kurtarmak için görevlendirilmiş mehdiye yanlışlıkla tükürüp, arap kabileleri tarafından işkence edilen bir adamın çaresizliği gibi.

şimdi inançlarınız nedir bilmem ama en saygı duyduğunuz insanın ellerinizde öldüğünü hayal edin, he işte yalan atıyorsam o adamın ölüsüne sakso çekeyim;

abartmıyorum tam 3 yıldır evliyiz, zaten evlendik; koca bizde zaten düşüncesiyle ne bacak ne koltuk altı nede afedersiniz bacak arasına jilet ndıbına bişey sürmedi kahpe karı.

bazen sarılıyor bana, milletin karısı kocasının sakalı batıyo diye şikayet eder ben koltuk altı kıllarından gıdıklanıyorum diye kahvede dert yanıyorum.

böyle karının anasını gibeyim dicem, o bile o kadar kıllı değildir.

hal böyle olunca; oturup boşanma kararı aldık.

sizce haklı mıyım beyler?