Arkadaşlar, resim ne alaka diyeceksiniz.. izninizle düşüncelerimi açıklayayım.. Şimdi bu görevini yerine getirirken ölen adamı ben, ülkemizde eğitim gören başarılı bir öğrencinin aslında eğitim değil de "körelim" gördüğü düşüncelerimle bağdaştırıyorum..
Yani, bir grup öğrenci ilkokula başlıyor diyelim. Ve bu öğrencilerin içinde süper zekalısı, akıllısı tembeli, ilgisizi şımarığı, yeteneklisi yeteneksizi her cinsten öğrenci bulunsun... Bu her tipten insan evladı eğitim öğrenim hayatları boyunca hep aynı sınav sisteminden geçiyorlar... Süperi de beteri de aynı sınava giriyor..
Haa peki, biz bunlara neye göre süper neye göre beter yakıştırmalarını yapıyoruz?? Belki beter, tembel denilen çocuğun içinde usta bir marangoz , süper bir bakır işleme ustası ya da süper bir ressam yatıyor.. Ama biz napıyoruz , çocukların önlerine dayadığımız sistemde başarılı olan çocuğa başarılı , başarılı olmayan çocuğa da tembel diyip geçiştiriyoruz.." Neye göre , kime göre tembel?" diye sormuyoruz ki hiç... Çocukları aynı contadan çıkan araç gereçlere benzetmeye çalışıyoruz.. En basitinden örnek vereyim.. Mesela Almanya'da bir çocuğun neye yatkınlığı olduğu taa ilkokuldan beri inceleniyor araştırılıyor..Bu çocuk sağlık alanında mı uzman? O zaman sağlık alanına yönlendiriliyor.. Ya da bu çocuk oto tamir işinde mi uzman o zaman da o alana yönlendiriliyor ve öğrenim hayatı boyunca bu eğitimi alıyor ve böylece aslında bizim eğitim sistemimize göre tembel diye nitelendirdiğimiz ve eğitimini yarıda bırakıp bir oto tamircinin yanında çıraklık yapıp üç kuruş parayla geçim sağlayan çocuk, Almaya'da bu dediğim biçimde eğitilerek tüm yönleriyle iyi vasıflara sahip bir Usta oto tamirci oluyor ve , iyi bir şirkette iyi maaşla çalışıyor..
Yani dostlar, işin özü, bizim gavur diye nitelediğimiz elin alamanı, ne biliyim filancası fişmancaı italyanı ispanyolu işte bu yüzden gelişiyor sürekli.. Çünkü adamların eğitim sistemleri çok fonksiyonlu.. Toplumu her kesimine her branşına göre maksimum yetilerle donatmaya dayalı bir eğitim sistemleri var...
işte bu yüzden aslında bir yeteneği olan çocuk, eğitim görürken bir yerde patlıyor bizim ülkemizde.. Uzman olduğu işte patlıyor bu çocukcağız!!! Neye göre başarılı neye göre başarısız olduğunu bilmeden yalap şalap bi eğitimden geçerek bi yerlere varmaya çalışıyor ve yolun yarısında pes edip bırakıyor... ihtiyacı olan eğitimi, öğrenimi göremiyor çünkü...
Gerçi tabi biz daha bi sınavı şaibesiz atlatamıyoruz da, ben nelerden bahsediyorum... Elin avrupalısının şakır şakır işlettiği bu muazzam düzenin bizim ülkemizde görülebilmesi için daha bi zilyon sene var..Şu anlık bir ütopya bizim için bunlar...
Ya sizce... ???