sürekli düşünüyorum hayatımın nasıl olacağını , yapmak istediğim şeyleri nasıl yapacağımı , yapmak istediğim şeyler için zamanımın olup olmayacağını , gelecekteki mesleğimin ne olacağını , nasıl mutlu olacağıım , nasıl bir insan olduğumu , insanların neden bu kadar köüt olduğunu düşünüyorum. geçenlerde bilime meraklı bir kız kardeşimiz vardı youtube kanalını kapatmıştı kötü yorumlardan dolayı kanalını kapatmıştı. Yorumlarda nedensiz bir şekilde kıza hakaret edenleri gördükçe düşünüyorum. Ne yaptı bu kız size dış görünüşünü kendi mi seçti vs. . Her zaman öğrenmek istemşimdir bazı şeyleri. Örneğin ingiizceyi öğrenmek istiyorum hatrı sayılır derecede ingilizcemde var. Ama her gün ingilizce çalıştığımda düşünüyorum bi bıkkınlık geliyor yeter diyorum hayatta sürekli çalışmak mı zorundayız diyorum. Bilgisayarda oturayım diyorum sıkılıyorum çünkü artık sıkıyor bana birşey katmıyor. iş arayayım diyorum buluyorumda ama işvereni aramıyorum çünkü utangacım çekingenim özgüvensizim. Nedeninide bilmiyorum. Tamam artık hayatımı belli bir düzene sokayım diyorum artık dersleri mersleri herşeyi yerli yerinde oturtmak için (malum okul açılacak) çalışayım diyorum ama bıkkınlık geliyor. bazı şeyler almak istiyorum örneğin bigiblet ve ekipmanları ama bu hayallerimi gerçekletirmek için herhangi bir adım atmıyorum. Nedenini bilmiyorum. Ne istediğimi bilmiyorum. istediğim birşeyide elde etmek için herhangi bir adım atmıyorum. Yada eski sınıftaki kızlarla aram iyi oluyor. Birkaçı benden hoşlanıyor. Bende ondan, ama sonra birşey oluyor kızı elde edince tamamen soğuyorum. Sonrada sevgiim falan olmasını istemiyorum. Yemişim aşk meşk olaylarını diyorum. veya insanlara karşı her zaman hiçbirşeyi takmayan ve meraksız bir insan olarak gözükürüm ama bana dedikleri en ufak birşeyde gün boyunca aklımdan çıkmaz ve beni yer bitirir ayrıcada çok meraklıyımdır , kitap okurum tarih bilgim iyidir ama biriyle tartışmaya girsem tüm bildiklerimi unutacağımdan ve düzgün cümle kuramayacağımdan korkuyorum. Büyük saçma sapan bir boşlukta gidiyorum sanki . Tamamen karakter , düşünce ve bilgi karmaşası içindeyim ve işin kötüsüde ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yok artık. Çünkü çok düşünmekten çok yoruldum ve ayrıca kendi kendimede konuşurum bolca. Yanlızlığıda severim.

Buraya sadece aklımdakleri yazdım beyler belki azda olsa rahatlarım diye çünkü gerçektne yoruldum ve bıktım bu yaşımda bu kadar çok düşünmekten. Liseliyim. Ayrıca daha yazamadığım o kadar çok şey varki yazıya dökemediğim . Çıkmıyor amk yazıya ve konuşmaya dökemiyorum aklımdakileri. Genelliklede öğrendiğim bilgileri unutuyorum bazende aklımda kalıyor tabikii.