Köydesin.
Tarlada uğraşıyorsun.
Gazetelerden Yunanlıların Ege' yi işgal ettiklerini okuyorsun.

Yaşadığın köye çok uzaktalar. Sana gelene kadar durdurulacaklarini ve köyüne gelemeyeceklerini düşünüyorsun.

iki gün sonra gazeteye bakıyorsun.
Komşu şehirdeler. Yolu yarılamışlar.

Endişeleniyorsun.

Birkaç gün sonra gazete de çıkmaz oluyor.

Çevre köylerden haber geliyor.
Hepsinin basılıp yakıldığını duyuyorsun.

Bıçak kemiğe dayanmış.

Gidecek yerin de yok.

Bekliyorsun. Sabah oluyor , akşam oluyor sonra tekrar sabah oluyor .

Belki bizim köye gelmezler diyorsun.

Köyden silah sesleri gelmeye başlıyor.

Kaçınılmaz son geliyor.

Artık senin köyündeler.

Düşünüyorsun.

Eşini kızını ve oğlunu kilere saklıyorsun. Silahını alıp evin camından dışarısını gözlüyorsun.

Dakikalar sonra evin önünde 30 kişilik düşman müfrezesi görünüyor.

Basıyorsun tetiğe.
Biri indi.

Bir daha basıyorsun. Bir düşman daha indiriyorsun

Üç dört beş derken mermin bitiyor.

Dalıyorlar evin içine. Dipçik ile suratını dümdüz ediyorlar.

Aman beni vurup gitsinler de ailemi bulmasınlar diye dua ediyorsun.

Buluyorlar.

Askerlerden üçü " Biz bunu bir sorgulayalim " deyip pis pis gülerek eşini sürükleyip ahıra zütürüyor.

Diğer üçü de kahkahalar ile " Biz de bunu sorgulayalim" deyip kızını bahçeye çıkarıyor.

Askerlerden biri oğlunu işaret ediyor.
" Öldürün bini. Büyüdüğünde intikam almak ister"

iki asker vurmak için oğlanı evin arkasına zütürüyor.

Çaresizsin.

Beni vurun onlara dokunmayın diyorsun ama nafile.

Ellerin bağlı. Bir şey yapamıyorsun.

"Herşey buraya kadarmış" diyorsun.

Tam bu esnada köyde silah sesleri başlıyor.
Ancak bu sefer çığlıklar köylülerden değil düşman askerlerinden geliyor.

Türk askeri giriyor köye.

5 Mehmetçik evin arkasına koşuyor oğlanı kurtarmak için. Düşman askerini indirip oğlanı kurtarıyorlar.

4 Mehmetçik. Ahıra saldırıyor eşinin ırzına geçmesinler diye. Son anda yetişiyorlar. Orada ki düşman askerini de vurup hatunu kurtarıyorlar.

Diğer Mehmetçikler evin bahçesine dalıyor. Kısa sürede çatışma bitiyor. Kıza da zeval gelmeden kurtarıyorlar.

O asker senin canını, namusunu , serefini kurtarıyor.

Şimdi sen bu askerlere " Oruç tutuyor musun, namaz kılıyor musun , cumaya gidiyor musun, hangi partilisin, mezhebin nedir, dinin nedir " diye soru sorar mısın ?

O noktadan sonra senin için önemi olur mu ?

Bizi birleştiren partimiz , rengimiz, dinimiz ya da mezhebimiz değildir.

Bizi birleştiren maya akrabalıktir, Türklüktür.

Birbirinize sahip çıkın.

Sizin köyünüze sıra gelmeden.

-Alıntıdır.

Edit: Arkadaşım,bu yazı alıntı diyoruz biz yazmadık. Ayrıca ben bu yazıyı kendim yazmış gibi göstermek için değil ; Türkiye'de yaşanan olaylardan dolayı ayrıma düşmemizin saçma olduğunu kafanıza sokmaya çalışıyorum.