düşüncelerimi sabitleyemiyorum yardım edin

panpa bendede var o dediklerinizden mk. Bide birileri bişeyler anlatırken dünyadan çıkıyorum sanki. Sonra bi anda geliyorum kendime ve noluyo mk diyorum. Birileri konuşurken birçok düşünce alıyo beynimi bi düşünceden bi düşünceye. Hatta konuşurken başka şeyler düşünüyorum bu yüzden konuşmam bozuluyo mk sizdede oluyo mu bunlar

@74 sen anladığım kadarıyla bi işle meşgulsün yani alışıyorsun. ben eğer biraz daha fazla hakkını arayan ve her kafama estiğini biraz daha fazla söyleyebilen biri olursam ortalığın dıbına koyarım gibime geliyor. ama bunun için çalışmam gerekiyor sanırım.

@76 mesela ben senin dediğinin aksine arada kendimi diğerlerinden daha aşağıda görürüm. neden bilmiyoum. sonra aniden onlardan üstün olan yanlarımı aklıma getiririm ve mutlu olurum. bunu arada yapıyorum. iyi hissetiriyor.

anksiyete var panpa sende.

çok düşünme devreler yanar.

al kolanı biranı cipsini aç dizini filmini gibtir et herkesi.

zekilikten olmaz gençler zekilikten olsa kısmen engelli falan olman lazımdı

yardım ederim kardeş.

@61 çok güzel anlatmışsın hem kendini hem de bizleri. hepsi benzer ve zor şeyler. bazılarına bunları anlatıyorum adamın ağzı ayrılıyor. nasıl bişey anlamadım diyor. ortaya farklı düşünceler atıp insanların çırpınışını izlemekten zevk alıyorum. benim yıllar önce öğrendiğim çözdüğüm şeyleri koca koca adamlar anlamak için zütünü yırtıyor ya zevkten dört köşe oluyorum.

@45 sürekli olarak yaparım. böyle enteresan tipler gördüm mü direk kavga senaryosu oluştururum kafamda. o bana vursa nasıl karşılık veririm. karşılığı veremediğim zaman ne yaparım tarzı düşünceler eya 3-4 kişilik bi grup geliosa karşıdan gene senaryo yazarım hemen. olum siz nerdesiniz ya. neden bu başlık daha önce açılmadı? sorarım amk.

@58 söyledim ya amk. obsesif kompülsif bozukluk işte. üzerine dikkat incinlığı.

ve inanın her 10 kişiden 4 ü ile aynı durumdasınız.

@1 @27 oha lan kendimi yanlız sanırdım veya kimsenin benim gibi olmadığını sanırdım ama harbiden de varmış.

1) bende aşırı düşünürüm ve görebildiğim her ayrıntıyı kafamda incelemeye alırım.
2) sınıfta otururken herkesin ne düşünebileceğini düşünmeye çalışırım.
3) sürekli hayaller kurarım ve etrafımdaki olayları üzerime yoğunlaştırırım ve daha sonra bu olaylardan nasıl kurtulabileceğimi düşünür dururum boş zamanlarımda
4) film izlerken, birilerini dinlerken etraftaki olaylara da bi yandan dikkat ederim. karşımdakini dinlerim vücudum ve gözlerim ona bakıyordur ama sürekli kafamı çevirip etrafı gözlerim
5) sıçarken hayal kurarım acaba şöyle yapsam nasıl olur böyle yapsam ne derler tarzında.
6) empati kurmak benimiçin bi hobi haline geldi artık kurtulamıyorum bundan. hatta bundan dolayı sevdiğim kıza onu sevdiğimi söyleyemiyorum.
7) arkadaşlarım asla gerçekte nasıl biri olduğumu bilmiyor. onlara sadece belli bi kısmımı gösteriyorum. eğer tamdıbını göstersem belki de uzaklaşacaklar benden. (yani kötü anlamda bi yanım yok. çok iyi ve sevecen birsiyimdir. sadece bu düşünce olaylarıdan dolayı biraz anormal gözükebilirim).
8) kendimi her zaman süper kahraman olarak hayal ederim. uzayan gelen über güçlü düşmanlara karşı dünyayı ve arkadaşlarımı ailemi korurken hayal ederim kendimi. senaryolar yazarım ve 3-4 olayı birden kafamda film oynatır gbi oynatırım.
9) her zaman hesaplama yaparım (matematiksel değil) mesela rüzgarın hızına göre yürüyüşümü ayarlarım, (birisi demişti) buzda mesela kaymamak için taktikler geliştiririm (bunlar kafamda 1-2 saniyede olan şeyler).
10) yeni girdiğim bi ortamı mutlaka incelerim her ayrıntısına kadar. nerde ne var bilmek isterim. mesela yeni bi eve girdiğimde misafirlerden çok evin yapısı ve eşyaların yeri ile ilgilenirim.

bunun gibi aklıma gelmeyen bi kaç düşünsel aktivite daha var. ama ben bu halimden şikayetçi değilim. yani benim gibi olan insanların az olduğunu düşününce içim rahatlıyor ve mutlu oluyorum. :D

aynen bendede bu var.. ve inan senın bu dedıgının 2 katını geçiriyorum ben.. sureklı beynim herşeyi tekerrür ediyor sureklı birşeyleri dusunuyorum hatta dusundugum seyın mantıklıgı oldugunuda kadar ınıyorum hatta dibine kadar sorguluyor oradan baska konulara gecıyorum ozellıkte bunu yururken ve bırıyle konusurken yapıyorum...

acaba şuan burnuna dirsek atsam ne olur lan diyip içimden gülüyorum oluyor yani. tek degılsın
bu bir sorun mu yoksa avantaj mı adını koyamıyorum ama 2sn önceden şöyle yaparsam şöyle olacak diye kendimi ayıktırabiliyorum...

@29vay amk aynı ben la bende de oluyo ben düşünürken kendimle tartışırken buluyorum kendi sürekli düşünüyorum yalnız olduğumda ve bu yüzden galiba yalnızlığı seviyorum birisi konuşurken o konuyla ilgili düşüncelere dalıyorum falan onu giblemiyorum fena bişey bu
panpalarım benim sonunda buldum sizi

@23 @24 sizin için çok saçma geliyor farkındayım ama yaşıyoruz biz bunu panpa. bir saatliğine düşünebilseydiniz benim gibi halinize milyon kez şükür ederdiniz.

bi anım diğerini tutmuyor dengesiz gibi görünüyorum ve kimseye hiçbir şeyimi anlatamıyorum ama en kötüsü hep neden yaşadığımı sorguluyorum ve hiçbir cevap bulamıyorum

@27 aynen ben de her şeyi gizliyorum panpa. insanların yıllarca kafalarında oluşturduğu fikirleri onaylamaktan gına geliyor. karşı çıksan bozuluyorlar anlamak istemiyorlar. tek kelimeyle ülkücüyüm diyen adamı yerle bir ettim. bunun gibi bir sürü örnek var aslında daha fazlasını da yapabilirim ama anormal gibi görünmekten korkuyorum(büyük ihtimal görünüyorum). bu yüzden her şeyi içimde saklayıp sadece kendime haykırıyorum. sürekli düşünüyorum yani

@22 dengesiz görüntü bende de var. insanlar çekiniyor benimle konuşmaya. bi laf etseler her yerden çürütebiliyorum. yalnışı da savunsam karşımdakini ikna edip haklı çıkıyorum. çok acayip bişey panpa. aslında halimden memnunum ama yalnızım işte beni anlayan birisi yok

kanki senin beyin hücrelerin fazla ondandır
reklam: http://bit.ly/126W2Jj

@18 gel kardeşim sarılalım seninle bi. aynı ben panpa. yüksek bi yerdeyken hep aklıma burdan düşsem ne yaparım kurtulmam için ilk tepkim ne olmalı gibi şeyler geçer. ve en sonunda boşlukta salındığımı hayal ederek bitiriyorum. hatta düşsem tutanacağım yeri bile düşünüyorum. sağlam olmazsa yine düşerim gibisinden.

dinleme işini ben de çok yapıyorum panpa. eskiden dinlerdim insanları ve öngördüğümden farklı hiç bişey olmadığını görürdüm. artık dinlemiyorum nasılsa bildiğim şeyler diyorum ve kafamda yine bir sürü düşünceyle boğuşuyorum.

ben bi de yanlız kalıp saçma sapan hayaller kurup hüzünlenmeyi çok seviyorum panpa. diğer insanların hiç birisi beni anlamıyor. demek istediklerime yüzeysel bakıyor. derin cümleler kurup sunuyorum onlara ama kimse farkına varmıyor. o yüzden yalnızlığı seviyorum panpa. hayatımda kimse olmasa bile hiç bi değişiklik olmayacak gibi geliyor.

sorunlu muyuz biz panpa la

ben kişilik geliştiriyorum sırf bu yüzden neşeli bir yüz gibi arkadaşlarım oluyor ama asla gerçekte içimden geçenleri bilmiyorlar kimse bilmiyor

@18 Aynı ben lan ben yere düşünce hangi hali alıcagımı bile hesaplıyorum digerleri içinde geçerli pgiboloji film mi izlemiyorum sadece

@19 sen de bizdensin kardeşim. yerler buz olunca kayıp düştüğümde az zarar görmem için atarım hep adımlarımı. yani nereye düşsem daha az zarar görürümün hesabını yaparım. hatta geliştirdiğim yürüyüz tarzı sayesinde hayatım boyunca hiç buzda kayıp düşmedim. hatta kendime zararı olacak hiç bir şey yapmıyorum diyebilirim. o kadar ki hesaplıyorum herşeyi

bende tam tersine hiçbir şeye evet diyemiyorum çoğu zaman hep hayır diyorum istesem bile kabul etmiyorum