Köyün birinde köylüler cenazelerini imama son yolculuğuna uğurlamadan yıkanması için getirdiklerinde, imam her seferinde köylüye "hepiniz dışarı çıkın, kimse kalmasın sadece ben ve mefta içerde kalsın ben cenazenizi yıkar size teslim ederim" diyormuş!

Cenazelerde sürekli aynı duruma tanık olan köylü buna bir anlam veremiyor, bir yandan da içerde bu tek başına cenaze ile napıyor acaba diye meraktan ölüyorlarmış..

Köyün üç kafadarı bi plan yapmışlar bu meraklarını gidermek için. Plana göre içlerinden biri ölü numarası ile gasilhaneye girecek ve hoca orda ölüye napıyor öğrenecektir. Adam seçilir, plan işlemeye konulur. Tabutla camiye giden bu kafadarlar da hocadan siz çıkın, bizi yalnız bırakın sözleriyle dışarı çıkar ve beklerler..

Çıktıktan sonra mermer taşın üstünde yatana sözde mefta kirpiklerin arasından hocayı izler. Bi bakar ki bizim hoca şofbeni yakar, uzunca bir hortum alır onuda uzun bi fırçaya bağlar ve suyu açar. Adam şaşkın şaşkın izlerken hoca başlar araba yıkar gibi bizim sözde meftayı yıkamaya. Pamuk olayı filan zaten hak getire. Bu adamın çok komiğine gider, bir yandan da onu gıdıklayan fırçanın da etkisiyle gayri ihtiyarı kısa bir hihihi kahkahası atar. Bunu duyan hoca "Allahuekbaarrr" diyerek adamın gırtlağına biner ve adam gerçekten ölene dek boğazını sıkıp tahtalı köye yollar.

Dışarıda diğer kafadarlar merakla beklerken kapı açılır, hoca kan ter içinde kapıda belirir ve şöyle der "Ulan bana bakın. Bundan sonra ölülerinizi getirmeden iyice kontrol edin. Bu tam ölmemişti, öldürene kadar canım çıktı amk"

Bu da sayko imamın böyle bir anısıdır (: