dünyanın en masumu olarak gördüğüm sevgilim

ertesi akşam yine kaçırdık anılla arabayı.
bu arada beyler eski sevgilim, tuğba(sınıfımdaki huur)yla beraberken aklıma pek gelmiyordu
ve ben tuğbaya karşı o zamanlar aşık olduğumu zannediyordum
planım şuydu: önümüz kıştı ve araba kullanmayı öğrenip tuğbayı okulundan eve bırakacaktım
soğukta otobüs beklemek zorunda kalmasın diye yavrucak
her neyse..
bizim anılla 2 akşam üst üste arabayı kaçırmamızın ertesi günü ben araba kullanmayı öğrendiğime tam kanaat getirdim
ve şansıma da o ertesi akşam annem baba: git bana sigara al gel, dedi
bizim buralar hep site olduğundan en yakın bakkal git gel yarım saat
ve ben o akşam bir çılgınlık yapacaktım, ilk defa arabayı tek başıma kullanacaktım
tekele arabayla gidip gelecektim..

annemin, arabayı kaçıracağım aklının ucundan bile geçmezdi
o dizisine dalmıştı bense evin hemen önündeki arabayı çalıştırıyordum
çalıştırdım, ve geri geri çıkarken hemen yandaki arabaya hafif dokundum
akşamdı ve o karanlıkta dokunduğum araca bir göz attım, bir şeyi olmadığı kanaatine varıp yola devam ettim,
siteden çıkıyordum, bekçi otomatik kapıyı açtı ve ben caddedeydim
arabayı tekelin önüne park ettim, sigarayı aldım, tekrar çalıştırdım arabayı ve ilerdeki kavşaktan geri döndüm
bu kadar güzel sürdüğüme hayret ediyordum, her şey güzel gidiyordu ta ki siteye girene kadar..

siteye giriş için karşı şeritte bekliyordum, sitenin önündeki şeritten ilerden bir araba geliyordu,
çok yavaş geliyordu
dediğim gibi acemiyim ve dur-kalk da çok iyi sayılmam, durup o aracın geçmesini bekleseydim kalkışta problem yaşabilirdim
o araç gelene kadar ben çoktan siteye girebilirdim, sitenin otomatik kapısı da ardına kadar açıktı
evet düşündüğümü yapacaktım o yavaş gelen pekekenti beklemeyecektim direk siteye hızlı bir giriş yapacaktım
ama yavaş girmem gerekiyormuş, orada beklemem gerekiyormuş, bekçinin beni görmesi gerekiyormuş..
tam siteye girerken dıbına kodumun bekçisinin canı sıkılmış otomatik kapıyı kapatma komutu vermiş
ve ben hemen kapıdan içeri girerken, otomatik kapı birden kapanmaya başladı,
panik yaptım ve arabanın sağ tarafını kapıya sürtüp yoluma devam ettim, durmadım da, durmam gerekiyormuş oysa böyle durumlarda
kapıdan olaylı girişim ve bizim blokun oraya kadar arabayı durdurmayıp yola devam edişim..
bekçinin arabanın arkasından koşması, "ulan durmuyor da şuna bak!" diye bağırışı..
annemi arayıp aşağı gelmesini isteyişim, noldu olum ne var? deyişi
arabayı vurdum.. deyişim. ne arabası deyişi?.. arabayı kaçırdım ve vurdum deyişim..
sıçtım babanın ağzına deyip telefonu kapatışı ve pijama ve terlikleriyle aşağı bir hışımla inişi..

annem paraya doymayan bir insandır beyler
trilyonları olsa yine 5 kuruş için sizin kalbinizi kırabilir
tamam bu olay 5 kuruşluk bir olay değildi, arabanın trafik muayenesi yapılmamıştı bu yüzden hasarı kasko da karşılamayacaktı ve arabanın masrafı 6bin tl civarındaydı ama, 5 kuruşluk hasar olsa da beni evden kovacaktı yine

çılgına dönmüştü, beni kovaladı vurmak istedi ama ben çevresinde dönüp bunu engelledim,
tutsanıza şu bini diye bağırdı bekçiye ve bekçi de dünden razı 40 yaşında göbekli bodur bir adam arkamdan koşmaya başladı
aslında ondan kaçmama gerek de yoktu tek hamlede yere indirebilirdim pekekenti ama o an heyecan yapmışım kaçmaya başladım refleks yapmış gibi
kovalanan kaçar
ve atladım 500t ye beyoğluna, emiri aradım bu akşam sizdeyim dedim
belki yarın akşam da sizde kalırım
sonraki günler de muratta..

rezerved

hızlı yaz amk

dinleyen var mıydı ya ben yalnızım diye yavaş yavaş yazıyordum
bir sigara içip geliym o zaman anlatıcam panpalar

gibecem sigaranı ha hızlı yaz amk
18 yaşındayım belki ders niteliğinde olur diye okuyorum

an ne lan

yaz bu akşam giberim artık

@96 an-an

3 gün karşıda arkadaşlarda kaldım
zor günlerdi sabah işe gidiyordu çocuklar(hepsi lise terkti)
ve ben onlar işten gelene kadar akşama kadar sokaklarda geziniyordum boş boş
sonra annemin bana olan öfkesi biraz dinmiştir dedim eve girdim
ve o günden sonra annem bana şu cümleyi çok kurar olmuştu:
üniversiteyi kazan gibtir git, bir taka yaramıyorsun bana zarar vermekten başka
o günden sonra annemin yanında bir sığıntı gibi yaşamaya başladım beyler
evlat olarak görmüyordu resmen beni dıbına koyim, 6bin tl si gitti canı çok yanmıştı

neyse hayatımın baş köşesine yerleştirdiğim eski sevgilime döneyim
ona mesaj atmıştım tuğbadan ayrıldıktan sonra
bana mesaj attığına inanmıyorum bir daha hiç geri dönmeyeceksin sanmıştım ben dedi
geri döndüm işte sensiz bir günüm geçer sanmıştım ama yanılmışım hadi barışalım dedim
olmaz dedi, sen beni aldattın
ne aldatması dıbına koyim olaylar aynı size anlattığım gibi beyler aldatma falan yok
ama o aldattın diyor başka bir şey demiyor
gurur yapıyor. ben çok ağladım seninle barışırsam arkadaşlarımın yüzüne bakamam diyor
arkadaş kalalım diyor. ne arkadaşı dıbına koyim? 2,5 sene beraber olduğum biriyle nasıl arkadaş olucam?
kanki hatırlıyor musun o gün ne sevişmiştik ama mı diyicem ben buna ne konuşabiliriz arkadaş olarak

ben dedim ki peki o zaman madem barışmak istemiyorsun o zaman tamamen ayıralım yolları
madem olmuyor daha sana mesaj atmıycam sen de bana atma
bu cümleyi ilerde çok kullanacaktım.
1 ay dediğimi yaptım ama dayanamadım tekrar mesaj attım
tekrardan barışma teşebbüslerine giriştim, tekrardan reddedildim
beni seviyordu ama gururu sevgisinden daha büyüktü

kendini sana gibtiriyordu çok namuslu dindardı ? kapanacaktı ya bi gibtir git tutartlı salla amk biraz

ve beyler bu böyle sürüp gitti ayrıldıktan sonra 7. aya kadar
temmuzda 3. yılımızı kutlayacaktık
27 temmuz yıldönümümüzdü.
temmuzun 20sinde ona 1 hafta sonraki yıldönümümüz için bir hediye hazırladım
dediğim gibi kızın ailesi çok tutucu olduğu için buluşma imkanımız yoktu, eve 10dakika geç kalsa hesap soruyordu annesi
ben de ona elim kolum bağlı hazırlayabileceğim en iyi hediyeyi hazırlamaya karar vermiştim
bu arada temmuza kadar olan süreçte buna bir kere şöyle bir rest çekmiştim:
madem olmuyor, bensiz mutlusun, bu sefer seni tamamen hayatımdan çıkarıcam
bütün resimlerimizi, videolarımızı silicem ve seni tamamen unutucam
evet beyler hazırladığım hediye şuydu:
bu bir kere çanakkale gezisine gitmişti ordan bana hediyelik anahtarlık almıştı arkasına isimlerimizi yazdırmıştı, o
söz yüzüğümüz vardı bir tane o,
ona ilk aldığım isimli gümüş yüzüğün kırmızı kadife kalp şeklindeki yüzük kutusu,
bana bir kere sınava girmeden önce hediye ettiği kalem, bayağı hırpalanmıştı, o
size anlattığım burak mevzusundan sonra evime gelmişti ya, ben onu evden kovarım diye düşünmüş o yüzden odamın bazı köşelerine notlar serpiştirmiş beni affet seni çok özledim diye onlar,
ve bunun bir adet vegibalık fotoğrafı vardı o,
ve de elimde kalan son birlikte fotoğrafımız allahtan onu fotoğrafçıda çıkartmıştık, dijital ortamda anıları silmek çok kolay ama fotoğraf baskısını yok etmek için yakmak gerekir, o fotoğrafta birbirimize sarılmıştık bir parkta sarmaş dolaştık
bunları yere sarpiştirdim, küçük mumlar vardı bu mumları saydığım hatıraların çevresinde kalp şeklinde dizip ateşlemiştim, ve bu görüntüyü fotoğrafladım, yıldönümümüzde gönderecektim

@101 biz hiç ayrılacağımızı düşünmedik, evlenecektik, onu annemle de tanıştırmıştım evleneceğimize dair inancımız tamdı, asla ayrılmayacaktık, o yüzden sevişiyorduk

ve beyler ben bu hediyeyi ona göndermeden bir hafta önce başıma gelen o üzücü hadiseyi anlatayım size
çay bahçesindeydim, ona mesaj attım, dedim ki nasılsın?
iyi değilim dedi
neden dedim
erkek arkadaşımla aram bozuk dedi
daha önce konuştuğu biri olup olmadığını sormuştum ama sadece konuştuğunu söylemişti
artık çıkıyorlarmış, okulundan
mesaj atmadım daha beyler, nasıl yaralandığımı size anlatmaya kelimeler yetmez

ve beyler temmuzun 20sinde ben ona yıldönümümüz için o hediyeyi hazırladığımda gece 4te yatağa girdim
düşünceler oluşmaya başlamıştı kafamda
sevgilim başka biriyle beraber,
onun mesajıyla uyanıyor, onun mesajıyla uyuyor..
yani her geçen gün beni biraz daha unutuyordu.
bu hediyeyi 27 temmuzdaki yıldönümümüz için hazırlamıştım ama kafamdaki o korkunç düşünceler beni uyutmadı
düşünceler beni yatağımdan kaldırdı ve ona hazırladığım bu hediyeyi mms ile bu gece göndermem gerektiğini söyledi

kalktım, balkona gittim, düşüncelerim bana sigara yak diyordu, düşüncelerim göz yaşı dök diyordu
ona içini mesaj dök, ona bu fotoğrafı şimdi gönder, 1 hafta sonra belki de tamamen seni unutacak.
ve mms e fotoğrafı ekledim altına yazmaya başladım:
sevgilim.. ben bu hediyeyi sana yıldönümümüz için hazırlamıştım ama sen her geçen gün benden daha fazla uzaklaşıyorsun
onun günaydın mesajıyla uyanıyorsun, onun iyi geceler mesajıyla kapıyorsun gözlerini..
biliyorum belki sen şimdiden büyülendin, ilişkinin başında erkekler kızlara büyülü sözler sarf eder ama inanma gözünü seveyim asla benim seni sevdiğim gibi sevemez o seni..
bunun gibi şeylerle tam 20 mesaj değerinde yazmışım beyler..
gece 5te tekrar yatağa girdiğimde bu sefer sevinçten uyuyamıyordum beyler, çünkü sabah benim bu mesajlarımı gördüğünde dayanamayacaktı ve bana sevgi dolu mesajlar atacaktı, beni çok özlediğini söyleyecekti..
böyle düşüncelerle daldım uykuya..

devamı yarın...