Tahminlere göre isveç'te bir bilim addıbının üstünde çalıştığı tarihin görmüş olduğu en tehlikeli yapay virüs laboratuvarda bir hata sonucunda yayılmaya başladı. Dünya üzerinde bu virüse bağışıklığı olan tek insan benim. insanlar çok acı şekillerde ölmeye başladı virüs ilkte farkedilmedi ama sonrasında insana %100 acı vererek öldürmeye başlayınca bütün ülkeler önlem almaya başladı fakat zaten dünyadaki herkese bulaşmış olan virüs kısa sürede bütün dünyayı öldürdü. Tek başıma kaldım bütün bu olanlar olurken ben ise haberlerden ve çevremdekilerden olayın ne olduğuna dair fikirler üretmeye çalışıyordum aslında basit bir salgındı ama zombi gibi dirilmelerinden korkmuştum ilk başta. Fakat sonradan farkettim ki bilim kurgu filmlerini fazla izlemişim.
Rez alın devam edeyim.

Beyler trendiz saolun devam ediyorum seri seri yazacam küfür etmeyin bende insanım.

Beyler diğer hikayem efsane oldu (bkz: akeb 2000 sene sonra yeniden)

Onca senedir derslerimden tutun maddiyata kadar sırf öğrenci olduğum için benim için her haltı yapan destek çıkan hiç görmediğim dedem gibi bir insandı kendisi. Elim kolum bağlı hiçbirşey diyemeden önümde vuruldu. Önce annem sonra babam şimdi Fikret amcam. Herşey üstüste geliyor tanıdığım herkesi kaybediyordum. Üstelik hayat benle dalga geçiyordu o kıyafetli adamlar bile hastalık kapmaya başlamışken ben kapmıyordum. Kafama sıkıp kurtulmak en mantıklısı gibide dursa beklemeliydim. Sonuçta hayat kolayca vazgeçilecek bir şey değildi. Ana Fikret amcanın öcünü o adamlardan alacaktım orası kesin. Plan yapıp bana yemek getirdiklerinde onları öldürecektim.

Olay yavaş gelişecek beyler sonradan bağışıklı oluşumu öğrenicem başıma bi yığın şey gelicek. Sizden isteğim okuyorsanız kendinizi belli edin boşa yazmıyım

ilkte olayın ciddiyetini anlamadım. Banada bulaşır korkusuyla kimseye yaklaşmadım ama annem ve babamın ölüm haberini aldığımda. Dünyam başıma yıkılmıştı ondan sonraki gün dünya nüfusunun %81 inin öldüğünü ve cesetlerin yakılacağı yayınlandı. Etrafta insandan çok tuhaf bir koruma kıyafeti giyen çalışanlar dolanmaya başladı cesetler yakılmaya başlandığında ise Antalya şehrinin her yerine ceset kokusu yayılmaya başladı. Leş gibi kokuyon lafı çok basit bir kelime ama ama leş kokusunu duyduktan sonra hiçbir koku insana kötü gelmiyor. Evde yemek kalmadı markete çıkmam gerek ama sokağa çıkma yasağı çıkartıldı. Evde yicek tek bir şey yok klagib bekar evi işte. Allahtan yemeğim yok ama Sigeram kartonla vardı. Sabahtan akşama kadar sigera ve su içtim ağzıma bi lokma girmedi. Akşamüstü o siyah kıyafetli adamlar ekmek dağıttılar yanında reçel ve yağ verdiler, sonrasında gittiler.

Ya giberim gibleyen yok amk yazmıyorum okuyacaksınız belli edin kendinizi.

Açlıktan sevmediğim çilek reçelini sonuna kadar yiyip bitirdim iki ekmek verilmişti yağımı sakladım bir ekmeği de ayırdım gece uyumayacaktım bu kesindi fakat aklımda tek bir soru vardı bu adamlar sadece belli evlere yemek zütürmüştü halbuki mahallemde bulunan beş evde zaten hala yaşayan insan vardı ama ben ve iki ev haricindeki diğer evlere yemek verilmedi. Şaşırdım insanların hasta olması yüzünden açlıktan da ölmeye terkediliyordu. Dünyayı yönetenler hala açgözlüydü sanırım tüm servet yiyecekler ve bir çok şey 400.000 insandan az kişiye kalmıştı ama hala doyumsuzluk yapıyorlar. insanlar hiç değişmiyor dedim kendi içimden. Gece uyku tutmaz diyordum ama yastığa çeyrek kala uykuya daldım. Ertesi gün kalktığımda sokakta iki el silah sesi duydum çok iyi tanıdığım ve sevdiğim emekli öğretmen Fikret amca başından vurulmuş şekilde yerde yatıyordu.

Hala olayın şokundaydım uyandığımda, ben ölmeyecektim virüs yüzünden bağışıklığım vardı ama tek başıma kalmaktan çok korkuyordum. Kalktığımda yanımda bir doktor vardı. Senin bağışıklığını anlamamız uzun süremizi aldı virüs yeni kapanlarda beyinden başlar ancak sen virüsü kapmadığın gibi onu kullanarak beyin fonksiyonlarını mutasyona uğratıp daha da ileri zekaya sahip olmuşsun dedi. Nasıl yani dedim 15 yaşında bir çoçuğa göre çok zekisin dedi o anda olayı anlayamadan. Ne ben 26 yaşındayım ne 15 i dedim. Sen 15 yaşındasın annen ve babanın cesedi ile aynı odada kaldığın için şok nedeniyle hafıza kaybı yaşamışsın dedi. Ayağa kalkıp benim annem ve babam Manisa'da dedim orda öldüler amcam haber verdi dedim. E zaten manisadasın dedi. Noluyor lan dedim her şey taka sardı ölenler hafıza kaybı Fikret amca dediğim adamın özbe öz dedem çıkması bütün herşeyi tek tek anlatmaya başladılar.

Olay bende ilk şoktan daha büyük bir şok yarattı bu sefer uyuşturucu verilmeden bayıldım. Kalktığımda yanlızdım, tek düşündüğüm doktorun anlattığıydı. Şokun etkisiyle şizofrenik bir etkiye girmiş olduğum ve olmadığım bir yerde gibi davranıp tanıdığım insanları başka kişiler olarak görmüşüm. Ama olanlar anlatıldıktan sonra bütün şok dönemim gözümün önünden geçmişti. Her şeyi hatırlamıştım virüs yüzünden dünyada sadece bin insan kalmıştı. Bağışıklığı olan bin insan dünya nüfusunun nerdeyse tamamı ölmüştü ama ilginç olan bu yaşayan her insan Türk'tü. Benim kafamı bu kurcaladı biraz ama şimdilik olayları hatırlamaya çalışmalıydım. Virüs yayılması çok hızlı olmuştu bir ay içinde bağışıklığı olan bin insan dışında herkes ölmüştü. Bu insanlar Türkiyede ki yapılan araştırma ve koruma tesisine getirilmişlerdi. Tek bir bağışıklığı olmayan insan bana bakan doktordu. Biz özel bir alanda bağışıklığı olmayan insanlardan uzaktaydık. Ama o kara kıyafetli yani hastalıklı olanlar sürekli bizi kontrol ediyorlardı. Dedem hastalığa bağışıklığı olan ancak farklı r tepki verip çıldırması yüzünden ölmüştü.

Dışardayım beyler bu hikaye baya uzun sürecek akşam devam edicem akşam sadece hu hikayeyi yazıp devam edicem şuan sadece isteğim desteğiniz.

Sabah nolduğunu bile anlayamadan yatağımdan kaldırdılar. Güvenlik ekipleri beni tuttu ben olayın şokuyla debelenirken. Aralarından yine o siyah kıyafetli adamlardan biri yanıma yaklaşıp sakin ol dedi ve bi iğne yaptı canım çok yandı ama kendimden geçtim. Gözümü açtığım anda bi çeşit odaydım ama üst tarafta bütün vücuduma ışık tutan bir şey vardı anlam veremeden beni emir cihazından çıkardılar kafama sokayım oda dediğim şeye bak diye düşünürken. Birden adamlar başımda dikilip bağışıklığı var dediler hepsi heyecanlanmıştı. Anlamadım hiçbirşey kafamı kaldırıp ne bağışıklığı bırakın beni ne diyorsunuz dedim. Adamlardan biri senin virüse bağışıklığın var eğer senin üzerinde ki araştırmalarımız başarılı olursa virüsü tok edemesekde bağışıklık kazancaz gibisinden bir şeyler dedi ben bunu duydum fakat yine kendimden geçtim ve uykuya daldım.

-içerik gizlenmiştir.-

Devam ettim düşünmeye ve birşey hatırlayamadım benim için büyük bir hüsran oldu bu. Ertesi gün belli testler yapıldı üstümde. Doktor herşeyin normal olduğunu söyledi ve beni bir masaya yatırdı masanın omurilik soğanıma denkgelen yeri yuvarlak şekilde kesilmişti tam omurilik soğanıma bir iğne yaptı ve serum taktı omurilik soğanın içinden yeşil ve gri karışımı metalik bir sıvı seruma dolmaya başladı. Serum dolduktan sonra çıkardı ve bu senin iyiliğin için merak etme dedi.

Sonradan o hastalıklı olup bizi kontrol edenlerde şokun etkisiyle girdiğim ve uyuduğum dört günlük süreçte ölmüşlerdi. Herşey taka sardı dedim yaşananlar çok hızlı gelişmiş ve olay örgüsü çok bozuktu hala hatırlamam gerekn bir çok şey vardı. Dünyada yaşayan başka uluslardan dayanıklı kimse olmaması çok garibime gitti. Cidden enteresan yada sadece aldatmaca kafamda çok şey kuruyordum. Ama hiçbiri mantıklı değildi. Mantıklı olan biraz bekleyip olayları izlemekti. Evime gönderdiler tekrar beni. Fakat evde aklıma en önemli şey geldi hemen ben şizofren olabilirim ama o adamlar bana bağışıklığı var diyerek sevindiler ben getirildiğimde zaten biliniyordu. Bu işte çok büyük bir gariplik vardı ve ben hiçbirşeyden haberi olmayan kobay faresiydim büyük ihtimalle.

Yıl 1999 vatansever adlı bilim adamı yerin altında hayat olduğunu idda ediyor. Tüm dünyada yankı niteliği uyandıran bu gelişmeler. insanlığı şoka soktu. Aşağıda yaşayan zeki canlı formlarının varlığını ileri süren vatansever adlı bilim adamı yerin altına 19 Mayısta inmeyi deneyeceğini söyledi Adıyaman menzilde bir mezarın altında bulduğu bir yer altı tüneli olduğunu ve ekibiyle canlı yayında ineceklerini söyledi. Merakla ve hayretle tüm dünya araştırmacı yollayıp ortak uluslar ekibi adı altında bir ekiple inilmesini talep etti. Bunun üzerine büyük bir hoşgörüyle kabul edildi. Tam 32 ülkeden 32 kişi her ülkeden bir kişi ve hepsinin ayrı görevleri olucak.

19 Mayıs 1999.

Beklenen gün geldi ve aşağıya iniş başladı. Hiç bir sistemle görülmeyen bu tünel dünyanın çok derin bir noktasında ki bir boşluğa inilecek gibi tahminler yapıldı. Ama herşey belirsiz izleyecez ve görücez. iniş başlayalı 6 saat oldu fakat hala tünelin ucu görülmedi. 12 saat oldu sayın izleyenler hey hey oda ne ipleri koptu nasıl olur dünyanın en sağlam ve uzun ipleri diye yapılan bu ipler nasıl kopar. Görüntü kesildi. Görüntüyü alamıyoruz sayın izleyenler.

20 Mayıs 1999
Yer altı günlüğü bölüm bir.

Ben vatansever ortak uluslar ekibi ile aşşağı inerken ipimiz koptu. Kopması imkansız olan ipler koptu. Ve görüntü telsiz telefon elektronik hiçbir cihazımız çalışmıyor.

Plague inc oynayıp gaza gelmiş amk

23 Mayıs 1999
Yer altı günlükleri bölüm dört.

Sonunda aşşağı indik nekromanyan zaten görünmeden bizimle inmişti. Ve bizi ilk nekromanyanın yanına zütürdü. Zaten aklımdaki herşeyi biliyordu. Bize zihnimize girilmememsi için yardım edeceklerdi. Ama eğer deneylerden başarılı sonuç alamazsak çıkamayacaktık ve orda ölecektik. Diğerleri nekromanyanların karşısında çok korkup şaşırdılar ama bütün bilgiler zihinlerine bir saniye içersinde girildi. Çok gelişmiş bir ırk ve ilkel yaşam formu bizler testi geçemezsek tüm insanlık yakında yok olacaktı çünkü on yıl sonra dünyaya binlerce ışık yılı uzaklıktan çok güçlü bir uzaylı filosu saldırcaktı. Bunu geçmeliydik ilk test korkularımızla dolu sanal aleme giriş yapacaktık. Ve burda basit ipuçları olacaktı te gereken hatırlamaktı. Zihin testinden ben ve bi japon dışında kimse geçemedi. Şimdi ikinci aşama ZiHiN OYUNLARI.

Zihin oyunları.

Sanırım üç gündür bu oyunlarla uğraşıyorum. Cinler benim bilinç altımda korkunç bir yer kaplıyormuş. ilginç halbuki cin diye bir şeyin olmadığı nekromanyanlardan sonra ortaya çıktı. ilk gün tamamıyla beni sürekli bir yığın yerde kovalayan cinlerle geçti. ikinci gün ise tam tersine kovalamak yerine yakalayıp yakalayıp tekrar başa döndüler. ilginç şeyler olmaya başlayan ise bugündü cinler sürekli kanımı donduracak kılıkta görünmeye başladı. inanılmaz bir şekilde korkuyordum. Ama olayı ilkte anlayamadım. Sonradan onların gerçek olmadığını düşündüğümde çıkamadığım gerekçesinden dolayı gerçek olma ihtimalini düşündüm. Nekromanyanlar zihnimizde bizi herşeyi gösteren yaratıklardı. Eğer onlarsa bu cin dediğim şeyler dedim ve haklıydım nekromanyanlar olduklarını anlayınca korkum bitti. Geçmişti herşey korkuyordum korkutamıyorlardı beni. Sonunda oyunlar bitti. Artık zihnime giremezlerdi. Korku onları güçlü kılan şeydi tamda cinlerin anlatıldığı gibi. Yani gerçekte yer üstünde cin dediğimiz şeylerde nekromanyanlardı. Belli frekanslar ve sözler iletişim sağlıyordu. Ama bi tuhaflık vardı o halde tanrı kimdi. Nekromanyanların başı ilk nekromanyan mı büyük ihtimalle o olmalıydı. O ilkti ama o nasıl olmuştu kafam almıyordu ve bana anlatılmıyordu testler geçilmişti ama nekromanyanlar ikna olmadı. Testi geçen tek kişisin dedi. Yani dünya nüfusunun tamamı bunu geçemez geçemeyenler ölecek. Nerdeyse tüm ırkınız yok olur öyle olursa bunu seçmek istediğine emin misin dedi. Zor bir seçimdi ama şansımız olmalıydı. Yoksa tamamen yok olacaktı evet dedim deneyin tüm insanlığı. Kaderimizi ben belirlemiştim. Bu çok ağır bir yüktü.

Gençler saat on ikide 20 dakikada iki part atacam destan şeklinde

22 Mayıs 1999
Yer altı günlükleri bölüm üç.

Ben bir bilim adamıyım ancak yaratılmayı ırak üretilmiş bir varlık olmamız. Çok şeyi bitirdi hayatımda aslında tam olarak bir ırk bile değildik kuklaydık nekromanyanların bizi savunma için kullandıklarını öğrenmem herşeyi her biyoloji ilkesini mahvetti. Bizler gelişmiş canlılar karşısında birer yemdik. Dünyaya saldırı olursa ilk yok edilecek piyonlar olacaktık. Diğer canlılar dünyanın gerçek sahibi nekromanyanların farkına varmadan yok edileceklerdi. Sadece savunma için konulmuş bir yemdik. Hayatım gözlerimin ucundan kayıp gitmişti ama nekromanyanların bizi eğitmelerini ve dünya üzerinde gelişmiş savunan bir ırk yaratmaya kararlıydım. Madem birer piyonuz o zaman şansımızı arttırmak gerekliydi. Bu yüzden de aşağıya o nekromanyanın söylediği üzre inecektim. Çalışmalar dünya çapında yankı yarattı dünya ortak bir ekip oluşturdu ama onların gerçek olaylardan haberi yoktu.

21 Mayıs 1999.
Yer altı günlükleri bölüm iki.

Araştırmalarıma bundan tam beş ay önce 21 Ocak günü başladım. Bu mezar hakkında çok söylenti vardı. Ancak ilgimi çekmedi. Peri masalı gibi gelen bu mezar içerden görüntülenmiş tuhaf uzun dişli bir insan çıkana kadar beni ilgilendirmedi ama o fil gibi iki uzun dişe sahip insan vücuduna benzer ama kafa olarak çok değişik bir şekli olan şeyi yakalatmam üzerine. Bir çok şey öğrendim öncelikle aşağıda bizim gibi yaşayan bir milyar nekromanyan vardı. Aynı kız ve erkek organlarına sahiptik. Tamamıyla benzer bir türdük fakat aşağıda yaşamalarını kendileri seçmişlerdi ve bizi üreten yani yapanların onlar olduğunu idda etti. Bu beni çok şaşırttı kendisi tam 20.000 yaşında idi buda ilkte nüfuslarının çok kalabalık olması gerekirken. Az olmaları nedeniyle inanmadım. Ama olaylar farklı idi ilk evrimleşen nekromanyanlar haricinde hiç kimsenin üremesine izin verilmiyordu gerekli görülmedikçe üreme yasaktı. Onlar tamamıyla gelişmiş ve evrenin amacını bilen bir ırktı fakat bize bunları anlatmaları yasaktı. Nedeni çok aptalca davranıp yıkımlara neden olmamızmış. Evreni yok edecek kadar aptal tek ırk bizmişiz onların iddiasına göre. Onlar bizler hakkında çok şey biliyorlardı hatta rüyalar hayallerimiz hareketlerimiz davranışlarımız gerektiğinde bunları kontrol edebiliyorlar. Beni hareketsiz durmaya zorladığında çok gelişmiş bir beyni olduğu ve iddiaları doğru olduğu kesindi.