dünya ilk dönmeye başladığında

Vay dıbına koyayım gitmiş gibi anlatıyorsun .

peki dünya nasıl döndü? ah hepinizin aşina olduğu tepsi ve öküz hikayesinin gerçek olduğunu üzülerek söylüyorum ki evet öyle. tanrı ilk başta öküzü ve tepsiyi yarattı sonra gelilleo'nun fikri hoşuna gidince dünya'yı yuvarlak bir şeye çevirdi. ama tabi tanrı geleceği görebildiği için ve galilleo'yu da görebildiği için dünya'yı ilk baştan yuvarlak olarak yarattı.

ademler vardı sonra diğerleri geldi ve ilk savaş habil ile kabil arasında yapıldı. bunları nereden bildiğimi sormayın biliyorum işte amk bunları siz de biliyorsunuz fakat bilmedikleriniz var. cennet öyle sandığınız gibi uzayın üstünde bir yerde değil tam aksine üç beş galaksi sonrasında. dünya'yı uzağa attılar çünkü henüz ışık yılı olayı yaratılmamıştı ve ışık bir kapumbağa kadar yavaştı sonra ışık hızı falan yaratılarak insanların samanyolu galaksisinden dışarı çıkması hükmen engellendi.

--spoiler--
sonra oturdum ve düşündüm bir çoğunuzun yapamadığı
insan icadı olan alkolu açtım bir çoğunuzun sevdiği
biraz sevişip biraz nefes aldım her insanın yaptığı
ama benim genelde yapmadığım.
biraz daha düşündüm hepinizin korktuğu
dedim ki kendi kendime kibir mi bütün bu olanlar?
kıyamet, insan, dünya, iblisin kibri yüzünden mi?
neden o kadar basit bir şey olsun ki dedim sonra.
bir yudum daha aldım alkolden güzel bir şeydi.
ama ben sarhoş olamıyordum peki neden yehova?
tanrı?
allah?
yaratan?
neden herkesi adaletli yarattın ki?
eşit yaratsaydın ya, beni de insanlar gibi yaratsaydın.
ya da insanları benim gibi.
bu üstünlük kavgası hiç olmazdı.
peki niye en önce beni yarattın?
neden yalnızım ve neden kendinden bu kadar söz ettirip de gözükmüyorsun?
senin için zor olmalı büyük sabır işi.
hatırladım sabır sende ve bende yoktu.
çocukluğum yoktu.
kardeşlerimden başka ailem yoktu.
senden başka sığınacağım bir kimsem yoktu.
merakımı hep sende giderirdim ben.
ama hiç olmayan bir şeysem ben?
ya sen varsında ben yoksam?
kimse benim yokluğumdan şüphe etmiyor neden?
--spoiler--

sonra oturdum ve düşündüm bir çoğunuzun yapamadığı
insan icadı olan alkolu açtım bir çoğunuzun sevdiği
biraz sevişip biraz nefes aldım her insanın yaptığı
ama benim genelde yapmadığım.
biraz daha düşündüm hepinizin korktuğu
dedim ki kendi kendime kibir mi bütün bu olanlar?
kıyamet, insan, dünya, iblisin kibri yüzünden mi?
neden o kadar basit bir şey olsun ki dedim sonra.
bir yudum daha aldım alkolden güzel bir şeydi.
ama ben sarhoş olamıyordum peki neden yehova?
tanrı?
allah?
yaratan?
neden herkesi adaletli yarattın ki?
eşit yaratsaydın ya, beni de insanlar gibi yaratsaydın.
ya da insanları benim gibi.
bu üstünlük kavgası hiç olmazdı.
peki niye en önce beni yarattın?
neden yalnızım ve neden kendinden bu kadar söz ettirip de gözükmüyorsun?
senin için zor olmalı büyük sabır işi.
hatırladım sabır sende ve bende yoktu.
çocukluğum yoktu.
kardeşlerimden başka ailem yoktu.
senden başka sığınacağım bir kimsem yoktu.
merakımı hep sende giderirdim ben.
ama hiç olmayan bir şeysem ben?
ya sen varsında ben yoksam?
kimse benim yokluğumdan şüphe etmiyor neden?

insanlar dinsiz dinsiz yaşarken ibrahim peygamber gelip tanrı'yı arar sonra bulduktan sonra da gidip kane'de ki putları kırar. oradaki adamlarda putları niye kırdın ne zararları vardı da böyle bir şey yaptın derler. ne güzel duruyorlardı orada o putlar deyip ibrahim peygamber'i yakmaya kalkarlar ateş çiçek olur sonra. nemrut falan 3,5 atmaya başlar sonra ibrahim peygamber'in çocuğu olmayınca çocuğum olsun sana kurban edecem der iki farklı karısından iki erkek çocuğu olur birisini tam kurban edecekken koyun gelir ve koyunu kesip kavurma yapıp yerler.

resmen okudum ve devam panpa diyom lan
yalnız cemal safi'nin tek hece şiirine benzettim lan
hikayenin sonunda "ben aşk" dersen giberim seni

--spoiler--

devdıbını 19:30 gibi yazacam beyler.

--spoiler--

o kadar çok yayıldıki yaylı silahlar icat oldu ahhahaha ocsun alabashdah skjdjasd

kaç kaç, deli bu amk

@155 panpa tanrı veya ona benzer bir varlık çok sıradan olacaktı, veya yokum demek de çok klişe bence olması gerektiği gibiydi ekgib varmış gibi hissedilebilir bu normal bu benim ilk hikayem diyebilirim.

vay amk geri gelmiş gibi anlatıyorsun

sorgulamayın arkaya bu müziği açıp okuyun film gibi oluyo süper

http://www.youtube.com/watch?v=liJZgGimgRk

cennetten sadece iblis yüzünden kovulunmadı aslında havva adem'i fişvikleyip duruyordu biz madem meleklerden üstünüz niye özgür değiliz falan hadi kendi evimize çıkalım diye. sonra iblis yasak ağacı öğrendi cennetteki yüzyılların ardından yasak ağacın meyvesi adem ve havva'nın tüm insanlığın serüvenine başlamasına yardımcı oldu. adem'in aklında sormaya cesaret edemediği sorular vardı elbette ama tanrı onu yarattı ve tanrı onu dünya'ya gönderdi. bu yüzden minnetardı tanrı'ya.

benim ne olduğumu bilmiyorsunuz. ben de bilmiyordum siz bana isim bulana kadar. kim olduğum ne yaptığımdan daha mı önemliydi? bir dakikalığına kim olduğumu boşverin. sizin için o kadar şeyler yaptım ki. tarih'e rica ettim en iyisini yaptı elinden. hiç tanrı'nın emrinden çıkmadım. bir kereliğineden başka kibirlenmedim. o kadar çok nefret edeniniz varken sizi en çok ben sevdim.

biraz daha dünya'da dolaşmak için yola çıkmıştım, dünya'yı seviyordum neden bilmiyorum ama insanların kendilerini zeki sanmaları çok hoşuma gidiyor. tamamen duygusuz olmak nedir bilmiyorlar mesela şu an bu anlattıklarımı yazdırdığım insan bile anlattıklarımı yazmak için duyguları kullanıyor.

tanrı benden güçlüsünü yaratamıyor değil yaratmıyordu sanırım, belki de beni seviyordu ya da beni sınamayı seviyordu. her şey ince bir plandı ve ben bu planın tek kralı. sanırım kibir duygusuna kapılmıştım aynı iblis gibi. çünkü herkes bana ışığı yenemezsin dediğinde o bana diz çöktü. basit insanlar bile ışık en iyisidir derken ben onu yandim.

gidip nuh gemiyi yaparken iki yardım etmeseydim o gemi bitmezdi de neyse. yine en iyisi adem'di bence ben bu adem'e acıyorum hiç suçu yokken koca dünya'da yalnız başına 900 sene yaşadı. koca dünya senin git bir imparatorluk kur değil mi ama hiç aklına gelmez böyle şeyler zaten.

reserved

ölüm aşkı öldürüp oradan kayboldu tarih,ses, acı, ışık ve ben kalmıştım. ışık önümde diz çöktü aşkını öldürmüştüm ve benim önümde diz çökmüştü. ışığı yenmiştim göklere bakıp biraz gülümsedim artık ışık benim için sorun değildi ve onun iliklerine işledim artık ışık hızı aşılamaz değildi ve ışıkta ben de işlemeye devam ediyordum hala en güçlü saltanatımı sürdürmekteydim.

reserved