dünya ekonomisi sarsacak şeyler biliyorum

tel aviv'e indiğim zaman pasaport işelemlerinde bir takım sorunlar çıkarttılar. sinirlerim iyice yıpranmıştı. saatlerce fransızların, ingilizlerin 1 dk içinde gözümün önünden geçişlerini seyrettim. ama ben saatlerdir bekliyordum.

bir sigara yaktım ve şöyle bir baktığımda 391.300 yazılıyordu bir tabelada. sanırım nüfus ile ilgili bir şeydi pek dikkatimi çekmemişti. sadece gülüp geçmiştim.

çalışanlar işlemleri tamamladıktan sonra beni şöyle bir süzdüler onlara da gülümsedim. sanki gazzeyi kurtarmaya gelmiş bir ajan gibi hissetmiştim kendimi neyse dedim. ve önceden yer ayırttığım otele doğru yola koyuldum.

taksiye bindiğim de gideceğim yeri söyledim. sadece dikiz aynasından suratıma baktı. onun dışında hiçbir şey konuşmadık. radyoda bir şeyler söylüyordu ama anlamıyordum. arada ricard dexer shawn sesleri filan geliyordu.

işlerin bi hali karışık olduğunu anlamıştım. daha ilk saatlerden sanki linç edilecekmişim gibi bir his vardı içimde.

neyse otele girdiğimde bi adam karşıladı beni. valizimi filan odaya çıkardılar.

arkadasından bi adam daha geldi.

adam benden kimliğimi istedi şaşırmıştım. neden diye sorduğum da otelin müdürü olduğunu söyledi. kimliğime baktı. türk olduğumu görünce otelimizde kalamazsınız gibi bir şeyler söyledi. yine neden diye sorduğumda bir adam daha geldi. müdüre eğilip bir şeyler söyledi.

müdür keyfinize bakın bayım dedi. ve gitti. çok şaşırmıştım amk. hayatımda ilk defa böyle bir şeyle karşılaşıyordum.

neyse odama geçtim tv'yi açtım. yatağıma uzandım ve biraz kafamı dinleyim dedim. iki de bir oda görevlileri geliyor. açıyorum sürekli bir ikram bi şeyler getiriyorlar.

anlamış değilim az önce otelimizde kalamazsınız diyen adam sürekli ikram ve hürmet peşinde. sonunda dayanamadım bundan sonra ben istemedikçe bir şey getirmeyin diye rica ettim.

ama aklım gerçekten algılamıyordu olan biteni.

bizim türk kanallarının çoğunda sinyal yok yazıyordu. buna da eyvallah çektim ingiliz kanallarından birini açtım. haberlere baktım. türkiye ile israil arasındaki gerginlikten 1 dk filan bahsettiler sonra chelsea liverpool maçından bahsettiler.

kanalları değiştirirken bir israil kanalı dexer shawn'ın bi konuşmasını veriyordu. sıkıcı gelmeye başlamıştı. göz kapaklarım gittikçe ağırlaşıyordu.

sabah oda telefonunun sesiyle uyandım.

- ama ama nasıl olur?

+ şarap size dokunuyor. dedim ve gülümsedim. şimdi işim var gidebilir miyim?

odadan çıktığımda ne olduğunu anlamamıştım ama sanırım biriyle karıştırıyordu beni. bir an içimde garip bir his oluştu türk'ün aklı sonradan başına gelirmiş ya keşke dinleseydim adamı diye düşündüm. ama biran kendi mahallemde olmadığımı adamı gibeceklerini bildiğim için yaptığımın doğru bir şey olduğuna karar verdim.

kahvaltımı yaparken odamın kapısı çalındı. içeri 2 kişi girdi.

- efendim isterseniz işini bitirebiliriz. neden böyle davrandığınızı anlamadık?

+ sonra konuşuruz... şimdi kahvaltımı yapıyorum.

odadan çıkar çıkmaz. nasıl böyle bir cümle kurduğumu anlamamıştım. bir sigara yaktım ve bu işin ne olduğunu deli gibi merak ediyordum. en çokta kime benzediğimi.

bi sigara daha yaktım. bugünlerde çok sigara içiyordum. sigaranın markası gözüme çarptı. israil... duygularım bugünlerde çok çabuk değişiyordu. az önce nasıl böyle bir şey yaptığımı düşünürken şimdi bu işten keyif alıyordum.

aşağıya inip bir paket daha sigara almaya gidiyordum. ve benle beraber 2 kişi daha geliyordu arkamdan.

israilliler çok garip insanlardı. herkes gülüyordu. mutluydular yani. sanki dünyanın en mutlu insanları gibi.

otele döndüğümde müdür yanıma yaklaştı.

- efendim kızdınız mı bana?

+ hayır. sadece beni odana çağırma cesaretini nerden buldun?

- ama efendim siz hep böyle isterdiniz...

+ peki... anlatacaklarını dinliyorum.

artık oyuna giriş yapmıştım. iyi bir oyuncu değildim ama bakalım nereye kadar gidecekti.

kendimi kocaman bir akıl hastanesinde gibi hissediyordum.

- ama efendim telefonla konuşmuştuk.

+ seni pek iyi dinleyemedim.

- efendim burası sizin için pek uygun değil. bunun için yanınıza gelip burda kalamazsınız demiştim. ayrıca işlerimiz pek iyi gitmiyor.

+ bana uygun bir yer ayarlayın.

- peki efendim

kapıya bir araç yaklaştı. lüks bir araç değildi. efendim aracınız geldi. hiç bir şey demeden ve bir şey düşünmeden araca bindim ve yola koyulduk. gittiğimiz yerleri iyi izliyordum. ve herkesin hareketineçok dikkat ediyordum. ön tarafta iki kişi vardı.

ve bir dağ evine doğru gidiyorduk sanki.

kendimi artık geri dönülmez bir yolda hissetmiştim. ve oyuna devam edecektim.

ama tuhaf bir şeyler oluyordu sanki.

içimde garip bir sıkıntı vardı. düşüncelerim duygularım çok çabuk değişiyordu. aslında korkmaya başlamıştım.

eğer kime benziyorsam çok daşşaklı biri olmalıydı ve kaçarı yoktu. biran önce bu ülkden gitmeliyim diye düşünmüştüm bi an.

ama sadece bi an geçmişti aklımdan. çünkü meraklı biriydim ben. o yüzden bu kadar gezmeyi seviyordum. ve her gittiğim ülkede değişik olaylar yaşıyordum bu yüzden.

ancak bu çok farklıydı. bi sigara daha yaktım.

gittiğim yer dışarıdan bir gibe benzemiyordu ama içerisi çok güzel hazırlanmıştı. ilk gözüme bir kadın resmi çarptı. daha sonra içki dolabı daha sonra ise iki tane çocuk resmi vardı.

hiç bir tepki vermedim. direkt içki dolabına gidip kendime bir viski koydum. yanımdakilere el işaretiyle gitmeleri emrini verdim.

kendimi iyice kaptırmıştım. içimden şizofrenlik böyle bir şey olsa gerek diye düşünüyordum. odaları geziyordum. gözüme yatakta uyuyan biri çarptı. evde benden başka biri daha vardı.

sanırım benim yatağımdı bu. benim yatağımda yatan biri varsa eğer beni çok iyi tanıyan biri olmalı. şimdi sıçtık diye içimden geçiriyordum.

seslere irkilmiş olacaktı ki yatakta hafif döndü. bir kadın yatıyordu. resimdeki kadın. hemen dolapları ve çekmeceleri karıştırdım. eski bir alışkanlık benimkisi ama işime yarayacağını biliyordum.

çekmecede tuhaf sembollerin olduğu yüzükler vardı. şöyle bir karıştırdığım da değerli bir şeylere benziyorlardı. eskiden olsa hepsini kimsenin ruhu duymadan paraya çevirirdim ama artık buna gerek yoktu.

bir alt çekmece kilitliydi. toka tekniği ile açmıştım. eski bir teknikti ama işe yaradı. bir tane rus yapımı bir silahi, amerikan yapımı büyük bir bıçak vardı.

ve bir tane kağıt vardı. kağıdı açtığımda şiir yazıyordu ama ibraniceydi. ibraniceyi pek iyi bilmiyordum ama az çok ne anlattığını anlamış gibiydim. belki de anlamamıştım. ama bu benim için bir ipucu olabilirdi. çünkü zamanım dardı.

kafamı kaldırıp duvara doğru baktığımda büyük bir çerçeve vardı. çerçevede mustafa kemal atatürk, adolf hitler ve che'nin silüetleri vardı.

sanırım biraz kafası karışık bir adamdı. gülümsedim ve bir sigara daha yaktım. o sırada arkamdan biri seslendi.

günaydın... davut.

bu iyi olmuştu hiç değilse ismimin ne olduğunu öğrenmiştim. belki de kaçıncı ismimdi bilmiyorum ama hiç değilse burda bana böyle sesleneceklerdi.

ayrıca kafamda isimden bir kaç karakter analizi yapmıştım. ve isim bana çok anlamlı gelmişti.

günaydın. nasılsın?

- en son bir daha gelmeyeceğini söylediğin günden beri yalnızım. çok sigara içme sesin çok kaba çıkmaya başlamış. sen sigaranı mı değiştirdin?

+ şey evet. daha doğrusu tam değiştirdim sayılmaz. sadece deniyorum.

- siz türkler çok sigara içiyorsunuz.

+ siz yahudiler sağolsun.

- ne? ssaçmalama ben yahudi değilim.

konuştukca işler daha kötü gidecekti. tatlı bir gülùmseme ile konuyu kapattım. ve çok yorgun olduğumu uyumak istediğimi belirttim. pekala dedi. sesinde biraz sitem vardı. sanki ne zamandır seni bekliyorum. sen uyuyorsun der gibi. daha uzun süre burdayım canım diye ekledim. yatağa uzandım. ama uyku tutmuyordu. biraz sonra kadın yanıma geldi. duştan yeni çıkmıştı. su damlacıkları vücudundan aşağıya yavaş yavaş akıyordu. sarı saçlarını kurutup yanıma bütün çıplaklığı ile uzandı.

kadınlara karşı büyùk bi zaafım vardı ama bir kadın bir erkeğini en iyi sevişirken tanır. bu adam her kimse sevişmemizin de aynı olacağını düşünmüyordum. o yùzden kendimi tutmak zorundaydım. kadìn boynuma öpücükler kondururken bütün kadınlığını üstüme bastırıyordu. bìyıklarıma dokunuyor ve hafiften inliyordu. ben ise hareketsiz durmaya çalışıyordum. ve yorgun olduğumu tekrar belirtmiştim.

kadın ısrar ediyordu. ama bu kadına karşı koymak imkansızdı. adam ağzının tadını biliyordu. bir an durdu. ve sen hiç böyle yapmazdın dedi. gülümsedim ve dudaklarına yapıştım. sevişmeye başlamıştık. kadın aralarda duraksıyordu. ve gözlerimin içine bakìyordu. ama aldış etmeden devam ettim. ve kadını misyoner pozisyonuna getirdim. artık ömrümde ilk defa gördüğüm kadın sanki yıllardır benimmiş gibi bir uyum içerisinde saatlerce ilişkiye girdik. kadìn yanıma uzandı ama sanki tedirgindi. sustu... bi terslik vardı.

şimdi uyuyabilirsin canım demişti ve yanımdan kalkıp gitmişti. kafam oldukça karışıktı. büyük ihtimal bir şeylerin farkındaydı. en son kusursuz bir banka soygunu yaptığım zaman kendimi böyle hissetmiştim. sanki birilerinin benim yaptığımı bildiğini hissediyordum. nitekim öyle olmamıştı. ama bu durum biraz daha farklıydı.

antalya da bir iş bankasını soymuştum. yan tarafındaki saat dükkanı sağolsun bana çok yardım etmişti. kameraların kör noktasını bulana kadar kaç ay uğraşmıştım. lakin hareket alanım 1 metre ya vardı ya yoktu. ancak bu benim için yetmişti.

yıllardır hala kimin soyduğu anlaşılamadı. ve basına sızdırılmadı. çünkü güven meselesi...

uyku tutmadı. duşa girdim çıktım. kadının hal ve hareketleri oldukça tuhaflaşmıştı. gözlerini kaçırıyordu.

işte en nefret ettiğim şey budur. gözleri kaçırmak. gözlerinize hakim olamazsanız bütün planlarınız suya düşebilir. gerçi ben gibime sahip olamamıştım ama gözden tehlikeli değildi benim için.

burda mısınız?