dünya dışı varlıklarla iletişime geçtim

Öncelikle söyleyeyim söylediğim her şey gerçektir. inanmayanlar için hikayenin sonunda capsler gelecektir o zaman yalan söylemediğimi göreceksiniz.

3 yıldır bu varlıklarla iletişime geçiyorum, öyle bildiğiniz gibi bir iletişim değil konuşmuyoruz ama ne demek istedikleri anlayabiliyorum ve onlar da benim ne demek istediğimi anlıyorlar.

beyler şunu da söyleyeyim eğer korkuyorsanız hiç okumayın, çünkü benim başıma ne geldiyse meraktan geldi, çok araştırmaktan geldi. bu iletişimler o kadar da olumlu olmuyor çünkü.

reservedleri alın birazdan başlıyorum

edit: beyler bu arada bunları yaşayan sadece ben değilim, eminim şuan içimizde aynı olayları yaşayanlar vardır ama gerçekten anlatmak cesaret ister

edit 2: eğer buna benzer şeyler yaşayanlar varsa bana ulaşsınlar onların hikayelerini de anlatayım

edit 3: her anlatışımda canım biraz daha yanıyor ama hikaye bitene kadar dayanıcam. bu arada benimle aynı şeyleri yaşayan insanlar iletişime geçiyorlar. bunu yazmamdaki bir amaç da buydu zaten

@2 söylediğim ciddi bir şey ve dalga geçilmeye gelmez

siyasal bilimler fakültesi son sınıf öğrencisiyim. ilk olay birinci sınıftayken başıma gelmişti, o zamanlar bu tür olayları çok araştırır okurdum, derslerime çalışmayı bırak, notlarımda bile bunlar vardı. ev arkadaşımla ev için bir şeyler almaya çıkmıştık öğrenci evi makarna falan tabi ki. eve döndüğümüzde elektrik yoktu ama sadece bizde yoktu mahallede ve apartmanda vardı kesmiş de olamazlardı daha yeni yatırmıştık çünkü faturayı. zaten yemek yapmak için tüp kullanıyorduk çok sorun olmadı o yüzden yemeği yedik biraz muhabbet ettik o da benim gibi severdi bu tür şeyleri bu konulardan tartıştık hep yaptığımız bir şeydi.

@17 sence bu canlılar bu teknolojiyle bizim radarlarımızın olduğunu farkedemeyecek kadar salak mı? konuşmadan iletişime geçebildikleri bir teknolojiden bahsediyorum sana.

benim lisedeyken aldığım bir teleskopum var 1300 liraya almıştım o zamanlar. sağlam bir parçaydı, yapacak bir şey olmadığından gece 2-3 e kadar gökyüzünü izledik. yavaştan uykum gelmişti ben yatıyorum dedim gittim odama uzandım. hemen uyuyabilen biri değilim o yüzden yarım saat sürmüştü uyumam.

beyler hikayenin asıl kısmı bu noktadan sonra başlıyor. tekrar söylüyorum eğer korkan, başına gelmesini istemeyen varsa şimdi burayı terketsin çünkü gerçekten bunlar tehlikeli işler

@23 capsler gelince inanacaksın söylediklerime

karnımda bir şey hissettim. acı değildi, gıdıklanma gibi bir şey de değildi, soğuk bir şey dokunuyordu karnıma. sonra aynı şeyi sağ kolumda ve sonra sol kolumda hissettim. ama alnımdaki sıcaktı diğerlerinin aksine. uyandım ama hiç bir yerimi oynatamıyordum. içimde en ufak bir korku yoktu, sanki içimden bir ses bana sakin olmamı söylüyordu. kendim olarak düşünemiyordum, sanki bir şey beni kontrol ediyordu ama hiç huzursuz hissetmiyordum kendimi. sonra iyice sakinleştim ve yavaşça gözlerimi açtım, gözümü alan bir ışık gördüm bu yüzden kafamı koluma doğru çevirdim, vücuduma baktım. http://www.uzumcu.com.tr/...b6c49846c785f31bac1a6.jpg bu şekilde uzanıyordum. karnımda, ve kollarımda çok küçük siyah noktalar vardı ve soğukluk onlardan geliyordu. alnımdakini göremiyordum ama oradan da sıcaklık geliyordu. sonra ışığa alıştım, etrafımı kontrol etmeye başladım. yalnızdım ve çok fazla geniş bir yerdeydim. bir futbol sahası kadar geniş bir yerdi.

@41 bahsettiğim capsler tabi ki doğrudan onların capsleri değil ama eminim ki buradaki çoğu insanın görebileceği en somut kanıtlar

beyler takipte kalın toparlamaya çalışıyorum çünkü aynı şeyleri sık sık yaşıyorum, ama ben sırayla gitmek istiyorum

beyler bu gece devam edemiyorum, zaten zor şartlarda size bu bilgileri vermeye çalışıyorum ama yarın öğleden sonra burda olun mutlaka. arkamdan istediğinizi söyleyebilirsiniz ama bu anlattıklarım öyle rahatça anlatılacak şeyler değil, canımı yakıyorlar. yarın mutlaka burada olun

@56 aynı acıdan istiyormusun? bu varlıklar bizim gibi değiller yani bir şeyi deney olarak kullanıp atmıyorlar, ben onlar için önemliyim, tıpkı diğer insan deneyleri gibi. şimdi söyle aynı acıya katlanacak cesaretin var mı?
edit: tahmin etmiştim

beyler geldim. bu gece hikayeyi bitirmeyi düşünüyorum olmazsa büyük bir bölümünü durmadan yazıcam bu gece ara vermek yok. kimler burada?

kimse yok mu?

Bedenimde hiç acı yoktu. boşlukta gibiydim, hiç bir şey hissetmiyordum. sonra gözümün önünde bir şeyler şekillendi. gördüğüm şey kendimdim, sanki bir ayna tutulmuş gibiydi. ama aynı şeyleri yapmıyordu benimle, sağ kolumu havaya kaldırdığımı gördüm, ve içimde yine sağ kolumu havaya kaldırma isteği doğdu. yavaşça kaldırdım kendimi canlı hissediyordum ama nedense o rahatlığa rağmen biraz korku vardı içimde. sonra önümdeki ben, sol kolunu ve başını kaldırdı, bende aynı hareketleri yapıyordum. sonra sağ tarafımdan bana doğru gelen bir şey olduğunu hissettim.

sağıma döndüğümde hiç bir şey göremedim. ama hissediyordum, orada bana bakan bir şey vardı, beni izliyordu içgüdülerim bana yalan söylemiyordu emindim. elimi oraya doğru uzattım, sanki sıvılaşmış bir joleye değmiştim, öyle bir his uyanmıştı bende. irkilip hemen geri çektim ama korkum sadece 2 saniye kadar sürdü, sonra bir şey yeniden bana sakinleşmemi söyledi. az önce aynada kendimi görmüş gibi olmam, bedenim ve bulunduğum yer dışında her şey soyuttu.

beyler bilgisayar güncellendi onu bekledim kusura bakmayın devam ediyorum

nasıl yaptıklarını bilmiyorum ama şöyle bir şey oluyordu, aklıma bir düşünce geliyordu ve sanki o düşünce hep ordaymış da yeni fark etmişim gibi hissediyordum. yani biri size bir şey söyler de öğrenirsiniz ya, bu öyle değil. kendi kendime vardığım düşüncelerdi. aklıma bu şekilde doğan ilk şey kalkmaktı. yerimden doğrulup kalktım. etrafı gezmedim ama bir laboratuara benziyordu fakar laboratuar olamayacak kadar sadeydi. sanki oraya daha önceden gitmişim gibi etrafı hiç araştırmadım, direk geçebileceğim bir kapı var mı diye baktım. ama yoktu, yani bizim bildiğimiz kapılardan değildi. obliviondaki kapıyı bazılarınız bilirsiniz http://1.bp.blogspot.com/...pEO4wE/s1600/Oblivion.jpg şöyle bir şey. ama bunun mavisi ve çok daha sadesi, öyle parlayıp yanmıyor yani. boyut kapısı gibi. ona doğru ilerledim, ilerlerken vücut ısımın düştüğünü hissedebiliyordum

@109 benzetebileceğim tek şey oydu ondan öyle yazdım.

kapıdan geçerken herhangi bir temas hissetmedim, düz yolda yürüyor gibiydim. diğer tarafa geçtiğimde biraz da ha soğuktu sanki ortam. üşüdüğümü hissettim. bir anda karşımda hayatımda hiç görmediğim bir şey gördüm. kalbim deli gibi atıyordu. hemen kaçmak istedim ama buz kesildim sanki. hiç bir yerimi oynatamıyordum. evet beyler ilk capsi görmeye hazır mısınız? 5 dakika içinde geliyor. bakın beyler tekrarlıyorum eğer böyle şeylerden korkan, çekinen ya da fazla meraklı olan varsa sakın açmasın. kimsenin hayatını yakmak istemiyorum kendiminki gibi. bilgisayarı biraz kurcalamam gerekiyor bulmak için. 5 dakika içinde gelecek ve yalanına sokuyumcuları tekrar gözden geçirtecek hikayemi.

beyler merak eden yok mu? yoksa sona saklıycam capsleri?