o kadar çok bunalım yaşamış, etrafındaki insanlardan hergün daha çok nefret etmiş biri olarak öyle bir ilerleme kaydetmişimki sosyoloji, pgiboloji vs alanında. bir de iyi bir konuşmacıyımdır, anlatmayı, dinletmeyi çok seveerim. öyle nayif, öyle sakin ve yapıcı anlatıyorum ki pür dikkat dinliyor adam. ilk 15 dakka derdimi sıkıntımı nasıl bir pgibopat olduğumu anlatıyordum. 15.dakkadan sonra bir de baktım pgibolog bana dertleri anlatmaya başlamış. adamın gözleri dolmaya başladı. giderken " abi bi daha ne zaman görüşürüz " dedi amk. işin daha enteresan kısmı, bütün bu olanlara hiç şaşırmadım.

not: resimdeki abiden daha yakışıklıyım.
not2: pgibolog erkekti. her ne kadar kadınlara saygım olsa da, bir kadına anlatamam bazı şeyleri. (en azından uzman da olsa tanımadığım için)