dün iş görüşmesine çok enteresan bi şekilde

derken darbukayla işim bittiğinde hep hollywood sinemasında olur ya hani başarı hikayeleri işte aynı o şekilde alkış kıyamet koptu.. herkes çok eğleniyordu gitarımı aldım ve akdeniz akşamlarını çalmaya başladım. genel müdür yardımcısı şule hanım'ın çok hoşuna gitti el çırpmaya başladı ve ardından yerine sevemem olmuyor olmuyor şarkısını söylemeye başladım. plazanın üst katındaki çalışanlar bile "noluyor lan burada" diye alt kata inmeye başladılar. egom tavan yapmıştı sanırım. sigmund freud görse gözlem için çalışma odasına alır egomu. her neyse

güldüm lan.

gitarla bir kaç şarkının ardından yanıma aldığım hentbol topuyla top sektirmeye başladım 10 20 30 40 60 80 120 170 190 derken 195'te ayağım 3'lü prize takıldı ve yere kapaklandım. hemen ani hareketlerle toplamaya başladım kendimi. bu sefer millet acımış halde bakıyordu yüzüme yere düştüm ya ondandır herlade pantolon da hafiften toz olmuştu onu sildim ve hemen diğer bir hobime geçtim.

kitap okumak evet bu seçtiğim kitap felsefi olarak beni yansıtmalı ve aynı zamanda herkesin bildiği kitaplardan biri olmalı.. hemen aklıma dostoyevski'nin suç ve ceza kitabı geldi aklıma.. suç ve ceza beni ve ruhumu çok iyi yansıtmış bir kitaptır. raskolnikov beni yansıtır beyler hatta iç dünyamdaki ben'e raskolnikov bu sefer yanlış yaptın olm diye seslenir. raskolnikov aşık mı oldun anlat panpa derim. evet bu kitap suç ve ceza olmalıydı kitabı çantama koydum ve mülakat sonrasında çıkardım sesli okumaya başladım baş masada olan bendim hep böyle olsun istemiştim zaten..

Raskolnikov yürürken... "Nerede okumuştum, hani bir idam mahkumu ölümünden biraz önce şöyle söylemiş ya da düşünmüştü: 'Yüksek ve sarp bir kayalıkta, ancak iki ayağımın sığabileceği, dar bir çıkıntıda, dört bir yanım uçurumlar, okyanuslar, sonsuz bir gece, sonsuz bir yalnızlık ve hiç bitmeyecek bir fırtınayla sarılmış durumda yaşamak zorunda olsam ve bütün ömrümce, bin yıl boyunca, hatta sonsuza kadar o bir karış toprakta durmamda gerekse o şekilde yaşamak, şu anda bir yarım saat içinde ölecek olmaktan çok daha iyidir.' Yeterki yaşasındı, sırf yaşasın! Nasıl olursa olsun, ama yeter ki yaşasın!

bölümü bitirdiğimde yani cümlenin son noktasına geldiğimde yine bir alkış kıyamet bekliyordum ama kimseden çıt çıkmadı. beğenmediler mi acaba diye kendi kendime sordum. arkadan bir ses hangi kitaptı o? diye sordu. suç ve ceza dostoyevski dedim. bunu söyleyene kadar kimseden çıt çıkmazken dostoyevski deyince herkesten bir aaaa sesi geldi. ne güzel lan herkes dostoyevskiyi biliyor, raskolnikov'u unutmuş olacaklar herhalde. o prezentabl espriler yapan elinde mocha karammel olan supervisor bile aaa çekti yanındaki mini etekli junior kıza dostoyevski'den bahsetti..

atakan bu beyler

sosyal medyada vakit geçirmem lazımdı en sonunda. çıkardım elimdeki tableti ve twitter'a girdim. aforizmalar yazmaya, sistemi eleştirmeye başladım önce giblenmediğimi farkettim.. ardından hemen kıvrak hareketle eski sevgililer hakkında yazmaya başladım fener'e tak atmaya başladım arkadan öne doğru destek artmaya başladı. patlama noktasını yaptığım an ise burçlar hakkında yorumlar yapmam oldu. burçlarla ilgili pek bilgim olmasa da
'#bisevgilimolsa DA KISKANÇLIKTAN KAFAYI YEDiRTSEM AMK " DiYEN BURÇLAR: Boğa, Oğlak, Akrep, Yay' türünden hemen hemen herkesin başına gelebilecek durumlar yazmaya başladım. genel müdür yardımcısı şule hanım "ayy ne şekeerrr" diye diyaframdan olmayan bir ses çıkardı.

inci tayfaa koşuuuuun !!!111!!!

http://inci.ca/ucr_jezybg
http://inci.ca/ucr_jezybg

güldüm amk

şuku şuku

dinliyorum anlat ee? şukuyuda kaptın işide kaptın bence.

anlat amcık daha ders çalışacam yaz okulu vizesi var

yeter artıkkkkk anlat çabuk bin

2. entryden sonra okumadım. ilk 2 entry komikti sadece.

son aşama da bittikten sonra evet bütün hobilerim bu dedim. odadaki herkes masalarına sevdiği film bitmiş gibi masalarına döndü. nedenini bilmediğim halde milletin ağzında ekşimsi bir tat vardı. genel müdür sizi değerlendirmeye alacağız biraz bekleyin dedi. genel müdür yardımcısı şule hanım'la acil bi toplantıya girdiler ya da ben öyle sandım. bu arada ben de tuvalete gideyim dedim ve yol almaya başladım eşyalarımı topladıktan sonra. tuvalete giden yol ofis bölümlerinin olduğu yerden geçiyordu. hep hayalini kurmuşumdur. ofiste masam olsun elimde kalem ve hararetli şekilde iş tartışayım diye ancak gördüğüm manzara biraz beni üzdü açıkçası. gördüğüm 3 masadan 2'si facebook'ta sohbette diğer bir masa ise ne olduğu belirsiz sitelerde. sanırım müşteri tarafı bu taraf dedim ve creative bölümün önünden geçmeye başladım..

ne zaman uyandın panpa

@16 hızlı ol panpa

Güldüm amk yaz haydi

creative'in oradan geçerken bi kafamı kapıdan içeri sokayım ne oluyor ne bitiyor diye bakayım dedim. art director'le grafiker arasında hararetli bir tartışma vardı. logo 1.5 mm küçük mü olsun büyüm mü olsun tartışması, ofiste öyle bir sert tartışma ortamı vardı ki ben bile zaman zaman ürkmeye başladım. çok önemliydi heralde 1.5 mm diye kendi kendime düşünmeye başladım. ardından kendimin farkedilmesi için yasladığım duvara el hareketleriyle sevdiğim kız bana abi deyince melodisini çıkarmaya başladım. arkadaki junior ahmet hahahah sen mi geldin dedi evet ben bendim dedim heyecanlı bir sesle. bu arada yanımdan ceo'nun geçmesi ve 1.5 mm tartışmanın ceo geçtikten hemen sonra son bulması da beni son derece şaşırtmıştı..