dün başımdan geçen ibretlik olay capsliiiiiiii

arkadaşlarla kerhaneye gittik, ilk gidişimiz hatta. soyundum ben, sadece çoraplar kaldı ayağımda. kadına "çorapları da çıkarayım mı" dedim, "risk budur" dedi kadın. "why not" dedim, yattım bunun üstüne. "dur yavaş" dedi, sandım ki benimki büyük geldi, kadın acı çekiyor. n'oldu dedim, "ya dün gece bi müşteriye gittiydim, sabah küvette uyandım" diye anlatmaya başladı. aha dedim, böbreği yeni çalınmış kadını becermeye çalışıyorum, yazık günah lan dedim ve sordum: "böbreklerin ikisini de mi almışlar?" tersledi, ne böbreği lan dedi. gece küvet fantezisi yaptık, uyuyakalmışım, her tarafım tutuldu, dedi. o arada, kerhanenin önünde yediğim tatlıların (ne olur ne olmaz diye 3 tane yediydim) horoyinli olduğunu anladım. benim kafa dönmeye başladı. hatunu öptükçe horoyin dudak yoluyla ona da geçmiş. biz beraber uçmaya başladık. derken kerhaneyi polis bastı. kız bakire dediler. huur kız nasıl bakire olur, anlamadım dedim. zütümüzden kan aldılar bizim oracıkta. kamil'den daha çok aldılar ama. neyse çıktık, sokakta bi çiçekçi çingene kadın, zorla çiçek satmaya çalıştı bana. kan alınan züte iyi gelirmiş. lan dedim, skerim çiçeğini de seni de dedim. kocam sksin seni, dedi. o arada hava kararmış. durakta beklerken bi tane genç kız yaklaştı, adres sordu. adresi tarif ettim, gitti. duraktaki adamlardan birinin okuduğu gazeteye göz ucuyla bakarken ne göreyim hdıbına koyim! az önce adres soran genç kız meğer dün öldürürlmüş. aynı kıyafet, aynı saç, aynı kanlı surat. kanlı surat? hagibtir!.. otobüs geldi o anda. kalabalıkla birlikte otobüse binmeye çalışırken baldırımda ince biz sızı hissettim. arkada orta yaşlı bi kadın, bacağıma soktuğu şırıngayı gösterdi ve "aramıza hoşgeldin" dedi. aids'li iğneymiş. aids oldum ben napıcam diye düşünürken akbilimi kerhanede unuttuğumu fark ettim. cüzdanımı makineye yaklaştırıp ağzımla "düüürüüt" yapıp akbil sesi çıkardım. şoför "senin ben evveliyatını skeyim" diyerek itti kapıdan dışarı. kafam kapıya sıkıştı. şoföy amca şoföy amca dedim...