/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +15 -11
    9 Rus genci, 23 Ocak  1959‘da, Ural Dağlarında 3 hafta sürecek bir yürüyüş için yola çıktılar. Planlarına göre 12 Şubatta geri döneceklerdi, ama dönmediler. Bu gibi etkinliklerde gecikmeler normaldi. Bir kaç gün daha beklendi. Ancak bir haber çıkmayınca, 20 Şubat günü arama faaliyetlerine başlandı. 26 Şubatgünü, ismi bile olmayan bir geçitte, terkedilmiş kampları bulundu. Gençler her şeylerini geride bırakarak çadırı terketmişlerdi. Daha sonra da, geniş bir alana yayılmış cesetler bulundu. Hepsi ölmüştü. Üstelik cesetlerin kimisi çıplak, kimisi yanmış, kimi de ağır darbeler almıştı. Çok büyük bir panik halinde çadırı terkettikleri belli oluyordu. Onları neyin korkuttuğu bir türlü anlaşılamadı. Otopsi ve labaratuar test sonuçları da gelmeye başlanınca, olay iyice gizemli bir hal aldı. Soruşturma dosyasına ”GiZLi”gizlilik derecesi verilip, her türlü araştırma da engellenince, hayal dünyası devreye girdi ve boşlukları doldurmaya başladı. Kimisi işi uzaylılara bağladı, kimisi de KGB‘nin(Eski Sovyet Gizli Servisi) çok gizli deneylerine. Hatta Kar Adamı Yeti‘ye bile bağlayanlar oldu. Olayla ilgili pek çok film, belgesel çekildi, kitaplar yazıldı
    ···
  2. 2.
    +11
    HER
    AY
    DÜZENLi
    OLARAK
    BU
    BAŞLIK
    AÇILIYOR

    ...
    ···
  3. 3.
    +4 -1
    10 kişiden 9’u öğrenciydi. Yaşından da anlaşılacağı üzere Alexander Zolotaryov öğrenci değildi, yakınlarda ki bir boru fabrikasında yöneticilik yapıyordu. Ekip lideri Dyatlov onu gruba almak istememiş, ancak bazı ekip üyelerinin baskısı sonucu almak zorunda kalmıştı.
    ···
  4. 4.
    +2 -2
    Daha sonra, ekip lideri igor Dyatlov‘aatfen ”Dyatlov Geçidi” olarak adlandırılan yerde gerçekleşen bu olay, son yüzyılın en büyük gizemlerinden biridir. işte bu yazı, Dyatlov Geçidi Faciasının hikayesidir.
    ···
  5. 5.
    +4
    Bunu engelliyebilirdik
    ···
  6. 6.
    +3 -1
    Ekip hedefini de belirledi. Kuzey Urallarda ki 1234 metrelik Otorten Dağları ve 350 km. lik uzun bir kayaklı yürüyüş….
    ···
  7. 7.
    +2 -1
    Ekip şu kişilerden oluşuyordu. igor Dyatlov (23), Yuri Yudin (22), Georgi Krivonischenko (24) Yuri Doroshenko(24), Zina Kolmogorova (22), Rüstem Slobodin (23), Nicolas Thibeaux-Brignollel (24), Ludmila Dubinina(21), Alexander Kolevatov (25) ve Alexander (Semyon) Zolotaryov (37).
    ···
  8. 8.
    +2 -1
    Ekip 23 Ocakta Ekaterinburg‘dan  trenle yola çıktı. ilk hedef olan Ivdel‘e 25 Ocakta vardılar. Oradan da kamyon ile Vizhai‘ye geçtiler. Otorten Dağları‘ndan önceki son yerleşim yeri olan Vizhai‘den 27 Ocak günü ayrılarak  yürüyüşe başladılar. Ertesi gün Yuri Yudin hastalandı ve geri döndü. Ekip 9 kişi olarak yoluna devam etti.
    ···
  9. 9.
    +2
    Hala şu saçma şeyleri bilmeyen varmı.
    ···
  10. 10.
    +1 -1
    Uplayın başlıyorum.
    ···
  11. 11.
    -1
    2. ARAMA FAALiYETLERiNiN BAŞLAMASI:

    350 km.lik bu zorlu yürüyüşün, 16 gün sürmesi planlanmıştı. 12 Şubatgünü Ivdel‘e geri dönecekler, buradan da okulun spor kulübüne döndüklerini telgrafla bildireceklerdi. 12 Şubatta okula bir telgraf ulaşmadı. Bu tip faaliyetler için olağan bir durumdu bu. Bir kaç gün beklendi, ancak haber çıkmayınca, bir şeylerin ters gittiği anlaşıldı. Hemen arama ekipleri oluşturuldu. Yürüyüş güzergahları 5 bölgeye bölündü ve 5 ayrı ekip 20 Şubat günü arama faaliyetlerine başladı.
    ···
  12. 12.
    -1
    3. EKiBiN BULUNMASI:

    26  Şubat Günü, 1079 metrelik Ölüler Dağı‘nın yamacında, zirveden 300 metre aşağıda kamp yerleri bulundu. Ekipteki hiç kimseden bir iz yoktu. Neredeyse tamamen karlar altında kalmış olan çadır, içerden dışarı doğru her iki tarafından da yırtılmış, eşyalar çevreye saçılmıştı. Gençler tüm malzemelerini, sırt çantalarını, fotoğraf makinelerini, cüzdanlarını, günlüklerini, kıyafetlerini ve ayakkabılarını da arkalarında bırakak, gece karanlığında ve  – 17 C derecede soğukta, çırılçıplak kendilerini dışarı atmışlardı.  Üstelik bunu çadırı yırtarak çıkacak seviyede, büyük bir panik halinde yapmışlardı
    ···
  13. 13.
    +1
    Lan amputeler cumaya gidiyorum müslüman bir adamım sonuçta
    ···
  14. 14.
    +1
    Okuyan rez alsın 4 rekat kılıp geliyorum
    ···
  15. 15.
    +1
    ilk  göze çarpan çadırdan uzaklaşan bir ayak izi oldu. Tek kişiye aitti ve 500 metre kadar ilerde, karların arasında kayboluyordu. Başka hiç bir iz yoktu.
    ···
  16. 16.
    -1
    Özellikle ağır kış şartları nedeniyle yürüyüş oldukça zordu. O devirdeki en yüksek kategori olan III. Zorluk Derecesindeydi.  Bölgede Şubat ayında sıcaklık  – 40 C‘a kadar düşüyordu.  Gençler bu kadar zorlu bir mevsimi isteyerek seçmemişti. Okul tatilleri bu periyottaydı. Ancak gene de bir sorun yoktu. Çünkü tüm ekip üyeleri buna benzer yürüyüşleri defalarca yapmış, deneyimli dağcılardı.
    ···
  17. 17.
    -1
    Biliyorum ama seni sevdigim icin up
    ···
    1. 1.
      -1
      Hikâyeyi mi
      ···
      1. 1.
        0
        Aynen panpa
        ···
      2. 2.
        0
        Aynen panpa
        ···
      3. 3.
        -1
        Kimden okudun
        ···
      4. diğerleri 1
  18. 18.
    +1
    Okuyoruz
    ···
  19. 19.
    +1
    Var lan var
    ···
  20. 20.
    0
    rezrfved
    ···