Devam etsene amk

Kavganın sebebi amcik.

ilk  göze çarpan çadırdan uzaklaşan bir ayak izi oldu. Tek kişiye aitti ve 500 metre kadar ilerde, karların arasında kayboluyordu. Başka hiç bir iz yoktu.

Ekibin bulunan çadırı

http://www.imgim.com/2726906_o6da4.jpg

Onları bu kadar korkutan şey ne olabilirdi?

Bir diğer önemli soruda, 1.5 km. ileride, hava şartlarına karşı doğal bir koruma sağlayacak alçak bir ormanlık alan varken, kamp neden daha soğuk ve rüzgara açık yüksek bir yamaçta kurulmuştu?

Hadi devam cuma bitti

Amk kopyala yapıştır yapmıyorsann

Rezzedtg

Bunun oyunu var lan

Okuyan rez alsın 4 rekat kılıp geliyorum

Oyunu var bunun

Lan amputeler cumaya gidiyorum müslüman bir adamım sonuçta

3. EKiBiN BULUNMASI:

26  Şubat Günü, 1079 metrelik Ölüler Dağı‘nın yamacında, zirveden 300 metre aşağıda kamp yerleri bulundu. Ekipteki hiç kimseden bir iz yoktu. Neredeyse tamamen karlar altında kalmış olan çadır, içerden dışarı doğru her iki tarafından da yırtılmış, eşyalar çevreye saçılmıştı. Gençler tüm malzemelerini, sırt çantalarını, fotoğraf makinelerini, cüzdanlarını, günlüklerini, kıyafetlerini ve ayakkabılarını da arkalarında bırakak, gece karanlığında ve  – 17 C derecede soğukta, çırılçıplak kendilerini dışarı atmışlardı.  Üstelik bunu çadırı yırtarak çıkacak seviyede, büyük bir panik halinde yapmışlardı

2. ARAMA FAALiYETLERiNiN BAŞLAMASI:

350 km.lik bu zorlu yürüyüşün, 16 gün sürmesi planlanmıştı. 12 Şubatgünü Ivdel‘e geri dönecekler, buradan da okulun spor kulübüne döndüklerini telgrafla bildireceklerdi. 12 Şubatta okula bir telgraf ulaşmadı. Bu tip faaliyetler için olağan bir durumdu bu. Bir kaç gün beklendi, ancak haber çıkmayınca, bir şeylerin ters gittiği anlaşıldı. Hemen arama ekipleri oluşturuldu. Yürüyüş güzergahları 5 bölgeye bölündü ve 5 ayrı ekip 20 Şubat günü arama faaliyetlerine başladı.

Yaz sana lan

rezerve

Rez okurum

Lan zaten copy paste bari çabuk at

Ekip 23 Ocakta Ekaterinburg‘dan  trenle yola çıktı. ilk hedef olan Ivdel‘e 25 Ocakta vardılar. Oradan da kamyon ile Vizhai‘ye geçtiler. Otorten Dağları‘ndan önceki son yerleşim yeri olan Vizhai‘den 27 Ocak günü ayrılarak  yürüyüşe başladılar. Ertesi gün Yuri Yudin hastalandı ve geri döndü. Ekip 9 kişi olarak yoluna devam etti.

Özellikle ağır kış şartları nedeniyle yürüyüş oldukça zordu. O devirdeki en yüksek kategori olan III. Zorluk Derecesindeydi.  Bölgede Şubat ayında sıcaklık  – 40 C‘a kadar düşüyordu.  Gençler bu kadar zorlu bir mevsimi isteyerek seçmemişti. Okul tatilleri bu periyottaydı. Ancak gene de bir sorun yoktu. Çünkü tüm ekip üyeleri buna benzer yürüyüşleri defalarca yapmış, deneyimli dağcılardı.