duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

@126 eyvallah.
@128 pilim bitti reyiz, yarın bitik olmazsam hikayenin tümünü bile bitirebilirim.

anlatsana bin sardıydı

@124 yok reyiz, aşşağı yukarı aynı şeyler. spoiler vermezsen iyi olur bu arada.

iyi geceler reyis dediğim gibi adamsın amk

@122 yaz reyiz rahatlarsın. benim nerden esip te bunu yazmaya karar verdiğimi de açıklicam. daha ibretlik "i" sine gelmedik bu arada.

devam etsene bin en heyecanlı yerinde bıraktın daha ayrılacan kızdan

okuyan herkesin gözlerine sağlık. devam edicek, yarın asıl olaya giricem.

haydi cümleten iyi geceler.

tamamdır yarın akşam bakarım başlığa.. iyi geceler herkese,
@iki top bi tüfek, eline sağlık ve geçmiş olsun(her ne olduysa) yarını bekliyoruz..

hiç belli olmaz reyiz, 7-8 civarı olur heralde.

saat ver kanka yarın için

adamsın.

şimdilik burda keselim beyler. devam edicek, yine bu başlıktan.

minibüs yoluna çıktık. bi yandan benim burundan oluk oluk kan akıyor, gözlerim yaşarmış. gittik kafe gibi bi yere oturduk. ben burna paso peçete dayıyorum. büşra sinirleri bozulmuş oturuyor surat beş karış. benim de sinirlerim bozuldu gülmeye başladım.
- iyi misin diye sordu büşra,
iyiyim dedim. ama sorarken umrunda değilmişim gibi sordu.
- ya hakkaten delisin ya ne gerek var saldırıyorsun çocuklara dedi kızarak.
ne demek ne gerek var ya dedim. hayret bi şey ya deyip kızmaya başladı. benim de moralim bozuldu iyice. büşra ya bakıyorum öyle. büşra da yola bakıyor. burnumu silerken, büşra ayağa kalktı, yanıma geldi, çömeldi, suratımı kaldırdı. ela gözleri ağlamaktan yeşile çalmıştı. eliyle suratımı kaldırdı, “gerçekten iyisin di mi canım” dedi. kendimi ilkokulda suç işlemiş çocuk gibi hissettim, ağlamaklı oldum. yanağımı okşadı, dudağımdan öpmeye başladı. artık acı hissetmiyordum, bi şey düşünemiyordum, içimdeki ateş iyice körükleniyordu.. kafede ben sandalyede o önümde çömelmiş vaziyette öpüşüyorduk. o güzel dudakları tahmin ettiğimden de yumuşaktı. öpüşmeyi kestik, bi daha böyle bi delilik yapma tamam mı deyip güldü. gamzeleri çıktı. gamzesinden öptüm. o an inanılmaz bi neşeyle doldu içim. 2 dakika önceki pgibolojiden eser yoktu...

http://fizy.com/#s/1lrmrc

yürü beeeeee

neyse ya sabır dedim bi şey demedim, büşranın elini sıkıca tutmaya başladım. büşra da bana bakıyor tedirgin bir şekilde yandan yandan. çocuk devam etti, “hatuna bak bi de yanındaki mala bak” diye. ben yine ya sabır çekiyorum, sinirleniyorum da. büşra sakin ol boşver diye fısıldıyor. neyse dedim. diğer bin, “sen o malı bırak asıl karıdaki mala bak” dedi. ben de kayış koptu. hani sinirlendiğiniz zaman kafanızın arka kısmı uyuşur ya bi sinirden, o ense kökü uyuşur gibi olur, şalteriniz atar o an, gözünüz bi şeyi görmez. ulan ben kıza bakmaya kıyamıyorum bu huur çocuklarının dediğine bak. benim gözüm karardı, döndüm bu ortadaki bine bi tane yumruk patlattım. yere düştü, çullandım üstüne burnuna burnuna çalışıyorum binin. diğerleri de bi yandan sırtımı tekmeliyo, kafama yumruk atıyor, ben hırsımdan hissetmiyorum acısını. en son çocuğa yine yumruk atarken birden gözüm karardı, kendimi yerde buldum, gözümden yaşlar akıyordu. huur çocuğu suratıma diziyle vurmuştu. ulan bi yandan kıza madara olmamaya çalışıyoruz, arkada onur onur diye ağlayıp duruyor büşra. i̇yice gaza geldim kalktım bu bana diz atan bine kafayı gömdüm. arkamı döneyim derken diğer bin yumruk attı. allahtan boy uzun, boynuma geldi yumruğu, bunu da ittirdim sertçe, büşranın yanına gittim, geri geri kaçızlıyorum yavaş yavaş. çocuklar tırsmış küfür ediyorlar oldukları yerden havlayan köpek misali. hızlı hızlı uzaklaşıyoruz ordan. büşra ağlıyor. lan ağlama amk..

vedalaştık ayrıldık, el ele yürüyoruz özgürlük parkında, minibüs yoluna çıkıcaz. bilen bilir, oraya göztepeden fikirtepeden falan halı sahaya gelirler, serseri bol olur genellikle. şu dakika gidin bi köşesinde kavga dönüyordur. benim tek temennim bu apaçilerin denk gelmemesi. bomboştu park o gün şansımıza, kapıdan çıktık sağa dönücez, bi baktım 3 tane apaçi duvara yaslanmışlar sağa sola bakınıyorlar. tipleri görüceksin, üç tane 1.70 boylarda esmer, kara kuru tipler. hele birinin bere takışı var, adam bereyi takmamış sadece kafasının üstüne koymuş amıına koyim. ben ne olur ne olmaz güzergahı değiştireyim diyorum ama mecbur ordan geçicez. neyse geliyoruz bunların yanına. i̇yi dedim zararsız çıktılar, tam hizalarına geldik. bu binlerden biri başladı,
”of of of” diye.
hay dıbına koyim...

reserve bir kısmını okudum gerisinide okucam

bunlar yavaştan üstüme geliyor. konuyu değiştirdiler vurcak yer arıyorlar, aynı laflar, okul anca şu kadar sürede biter şunda takılırsan bana gelirsin öğretirim, daha çok gençsin yaparsın. şimdi normal bi muhabbette gayet olağan bir dialog olmasına rağmen adamın içindeki nefret, o kadar konuşmasına yansıyor ki anlayabiliyorsun bu adamın bela olduğunu. ben bi şey demiyorum, bunlar öyle dedikçe haa evet, tamam gelirim diyorum, iyice küçük rolü yapıp iyice kızdırıyorum binleri. neyse büşra benim tarafıma geldi, “ya takıldığı olsa sana niye gelsin, aksine o sana öğretir. sen yaşına bakma” gibisinden bi şeyler dedi. bu iyice sustu. ben zütüm kalktıkça kalkıyor, büşra ya gittikçe hayran kalıyorum. bu amcıkların muhabbeti de sarmıyor zaten. büşra ya kaş göz ettim hadi gidelim yeter artık diye. o da sıkılmış heralde tamam dedi. kalktık tokalaşıyoruz burakla, kardeşimli falan samimi konuşuyor ama tokalaşırken elini öyle bir hızlı getiriyor ki sanki yumruk atıyor adam. omzuna elimi koydum, görüşürüz dedim. bir daha görüşmek gerekiyordu çünkü halinden anlaşıldığı üzere.

@105 reyiz o değil de ben burda nobel ödüllü hikaye anlatıyorum demedim. elbette beğenirsin beğenmezsin. kişiden kişiye değişir bu. angutyus'un hikayesi elbette daha derin bir hikaye. etkisinde kalman normaldir. dediğim gibi o hikayeyle bunu karşılaştıramazsın, ikisi tamamen farklı olaylar. ama gelip burda sivrilik yapmicaksın. beğenmediysen eksilersin, beğenmedim dersin gidersin.

kendi sonumu merak ediyorum panpa kız bnden büyük sonuç ne olacak