duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

bi gün yine büşra aradı, nerdesin dedi. özkandayım sen nerdesin dedim, kapının önündeyim dedi. evde bekliyordu. büşrayı da özlemiştim. özkanla vedalaşıp eve gittim, büşra merdivenlere oturmuş beni bekliyordu, beni görünce ayaklandı, sıkıca sarıldık birbirimize, kokusunu içine çektim, yanaklarından öptüm, tenine dokundum.. vardı.. yanımdaydı…

kapıyı açtım içeri geçtik. ikimiz de de moraller sıfır. oturduk öyle sadece bir süre. sonra sessizliği bozdu, benim çok iyi bir insan olduğumdan bahsetti, en yakın arkadaşımın yanında olmama hak verdiğini, bu sinirlerin yıprandığı ortamda agresifliğimi anlayışla karşıladığını söyledi… bunları ben söyleyecektim, bana söyleyecek bi şey bırakmamıştı… bununla beraber ben arkadaşımla acımı paylaşırken onun, benim zamanında getirdiğim arkadaş sınırlamasından dolayı yalnız kalabildiğini söyledi. bu konuda anlayış göstermemi istedi, diyecek bi şeyim yoktu. haklıydı, tamam dedim

başımı küçük dizine yaslayıp uzandım, konuşamıyorduk. eliyle saçlarımı okşuyordu.. bi süre sonra mayıştım, uyumuşum…

gözümü açtığımda etraf karanlıktı, büşranın saçları suratıma düşmüştü, saçları aralayıp büşraya baktım, benim uykumu bozmamak için o da kafasını koltuğun yanına yaslayıp uyumuştu…

bi süre onu izledim, ellerini tuttum. sanki ilk defa el görüyormuşcasına inceledim, güzel ellerini okşadım.

kalktım büşrayı yatağa zütürdüm, gözlerini açtı o sırada gülümsedi, gamzesinden öpüp üstünü ötüp yanına kıvrıldım…

artık rotasını kaybetmiş gemi gibiydim. bu gidişin nereye gideceğine dair hiçbir fikrim yoktu, ortada ona buna koşturan biri olmuştum iyice, babaya yaranmak için dükkana koştur, , özkan’a yardıma koştur , büşrayı mutlu etmek için uğraş didin tek hedefin haline getir, pelin olayında gergin olduğum dönemlerde keyif kaçırmamak için iyiymiş rolü yap… hep kendimden veriyordum, bununla beraber hedeflerimden de uzaklaşıyordum, artık o takıntı haline getirdiğim gelecekle ilgili mesleki vs hedefler falan kalmamıştı kafamda, aklıma geldikçe, amaaan deyip geçitridiğim sıradan can sıkıntısı haline gelmişlerdi… halbuki büşranın yaş mevzusundan kaynaklı problemler yaşayan, ailesinin tasvip etmediği, benim konumumda bir insanın en çok önem vermesi gerektiği konu olmasına rağmen… diyorum ya özkan gibi olamamıştım hiçbir zaman. bir şeyi tutarken diğerini kaçırıyordum, bi şeyleri ıskalıyordum… bununla beraber bunca hengamenin arasında oraya buraya koşturmaktan asıl üzülmem gereken kişi, pelin’e bile o kadar üzülememiştim, sahiden asıl kayıp oydu, gencecik, güzel, her zaman yanımda olmuş beni düşünmüş pelin ölmüştü, ben ise bunları düşünüyordum, bir kere daha kendimden nefret ettim…

http://fizy.com/#s/116eq2

böyle bir dönemdeyken bunları düşünmek iyice içimi karartıoyrdu, bu sefer ben başımı büşranın göğsüne yasladım. sarıldım, bu kadar belirsizliğin içinde, karanlığın içinde tek renk oydu…

sabah kalktım, kahvaltılık bi şeyler hazırlamıştı, zamanım yok dedim. ben bugün de sendeyim dedi, tamam dedim.. dükkana gittim, özkanla konuşuyoruz, dönüp dolaşıp, “abi ben çok seviyordum yaa” diyordu başka bi şey demiyordu… büşra aradı, akşam eve gelicen di mi dedi, evet dedim, özkana uğramicam bugün, oh süper dedi…

@382 bunlara sokma beni reyiz, zaten iflahım gibildi burda.

neye sevindiğine meraklanmıştım, eve gittim. zile bastım, kapıyı açtı, gülüyordu, hoş geldin hayatım dedi… öptüm, salona geçtim. bi baktım, burak ve bi tane de kız…

hay dıbını gibeyim..

hoş geldin kardeşim dedi, tokalaştık burakla, kız da büşra nın bi arkadaşıymış… mutfağa geçtim büşranın yanına, bu ne dedim.

- yaa biraz kafanı dağıtırsın diye düşündüm, rakı falan da aldım. içer biraz kafanı rahatlatırsın hem.. dedi.

özkan’ı arıyim o da gelsin bari dedim.

canım, istersen çağırma… biliyorsun şimdi o olunca yine üzgün bir hava olucak, böyle kendini daha rahat hissedersin boşver.. dedi.

anama küfretmiş hissettim. vayy be dedim, vay bee.. eyvallah dedim içimden…

peki … dedim sadece. artık ipler de ondaydı…

2 saat 11 dk olmuş. 1 paket sigara bitti.

oturduk sofraya ben uyuz oldum büşranın dediklerine… doldudum bi kadeh, burak kendine de doldurcağımı zannetti ona doldurmadım, rakıyı fondip attım ilk başta, masaya hafif sert bi şekilde vurdum… burağa bakıyorum gibicek gibi.. diğer kız tedirgin oldu. bi duble daha doldurdum kenime ve büşra ya koydum şişeyi masaya.. deli gibi içiyorum… sarhoş olmak için sebeplerim var oluyordum da… burak konuşmaya çalışıyordu, boşver kanka o kadar takma kafana ölüm herkesin başına gelebilir.. diyor. ben iyice çıldırıyorum, sigarayı körüklüyorum. büşra peyniri getirdi dilimleyip tabaklara koyucam, dilimlerken bi baktım burak hafif sırıtarak büşraya bakıp beni gösteriyor acıyan gözleriyle…. ulan bıçağı alıp gırtlağına sokmak var da…

şeytan yapma diyor…

yapma daha gibileceğin var…

telefon çaldı özkan, abi ne haber napıyorsun dedi…
aynı evde oturuyorum öyle dedim…
bize gelsene sahile ineriz dedi,
yok abi şu an gelemem galiba, büşra falan var dedim…
haa tamam abi, daha sonra görüşürüz yine dedi.
kapattık..

bildiğin ayaküstü yalan sıkmıştım çocuğa… ne o güya eğlenicez, kafa dağıtıcaz. masaya oturdum, rakıyı fondipledim.. büşrayı kolundan tuttum, odaya…

http://fizy.com/#s/1aixwc

diğer kız şaşkın şaşkın bakıyor. burak tabi alışmış yalakalığa benim kıza tavrıma görünce şaşırdı kaldı…

zütürdüm odaya, yapıştım dudaklarına… hızlıca kıyafetlerini, pantalonunu vs çıkardım, biraz vajinasını yaladım, ben de pantalonu indirdim. lak diye içine girdim, büşra şaşırmış bir şekilde bana bakıp acıdan hafiften bağırıyor. ben iyice altıma alıp, bacaklarını omzuma aldım, kızı yatağa gömercesine çalışıyorum, çığlık çığlığa büşra…bi gayret üstümden kalktı, penisimi yalamaya başladı, sonra üstüme çıkıp öpmeye başladı,
nasıl iyisin di mi biraz daha dedi, gülerek

lan düşünme beni… ben seni düşünmüyorum.

üstümden kaldırdım arkasını döndürdüm, domaltıp öyle girdim, saçlarından hızlıca kendime doğru çektim, daha da bağırmasını istiyordum, daha da bağırsın ki içerdeki burak bini duysun… sadece büşrayı değil burağı da gibiyordum aslında bi yandan… hayvan gibi davranıyordum iyice kıza, vücuduna hafif tokatlar atıyor, daha da bağırtmak için iyice sertçe çalışıyordum kıza… özkan ın intikdıbını alıyordum aklımca…

yavaş yavaş kontrolü kaybetmeye başladım, boşalacaktım, içinden çıktım, göğüslerine boşaldım… boşaldıktan sonra sanki içimdeki o hayvanı da atmıştım, dudaklarından öptüm gülüyordu, iyisin di mi dedi gülerek… pişman oldum, … ama aldırmadım, hala kızgındım… üstümü giyinip içeri geçtim, diğer kız şaşkın şaşkın gülerek bana bakıyordu, burağın yüzü kireç gibiydi, büşranın kalan rakısını fondipledim, burağa baktım.

gülerek,

oh be kardeşim iyi ki geldiniz ! dedim..

@410 güldüm dıbına koyim senin. şuku

@409 eyvallah reyiz. gerekli mesaj alındıysa ne mutlu.

kadeh kaldırdım,

size !

kız şaşırdı bize mi dedi. burak kıpkırmızı,

evet size, siz sevgili değilmisiniz, ben biraz da siz yeni sevgilisiniz, yalnız kalın diye büşrayla içeri geçtim… dedim

ne müsabet yahu deyip güldü kız. burak utançtan yerin dibine giricek,

valla bilmyiordum deyip bin bin güldüm, rakıdan bir yudum aldım…

büşra içeri geldi. kıza bakıp, deli işte gibisinden beni gösterdi gülerek, burağa baktı, biraz utandı. sonuçta uzun yıllardır süregelen bir arkadaşlıkları vardı.. muhabbete devam ettik. büşra ya baktım, yaa hiç söylemiyorsun, ben sevgili sanıyorum bunları, pot kırdım haybeye dedim, diğer kızın zütü kalkıyor tabi, gülüyor.. burak gibicekmiş gibi bakıyor bana. büşra ne yaptığımın farkına varmıştı yavaş yavaş, biz odaya gitmeden önce kim aradı dedi
- özkan aradı, “bize gelsene” dedi, dedim.
bi şeyleri anlamış gibi kafasını salladı, önümdeki rakıyı alıp fondipledi… ikimiz de hatalıydık, ikimizinde birbirimize karşı konuşmaya hakkı yoktu.. ikimizin de ağzını bıçak açmıyordu, sadece birbirimize sarılıp oturuyorduk

@419 allah tamdıbına erdirsin kardeşim.

. burak bini de büşranın tepkisini ölçe ölçe hediye olarak boğazda yemek ısmarladığı annesinin doğum gününü anlatıyordu, büşra da var tabi, ailecek görüştükleri için… kimin parasını kime ısmarlıyorsa huur çocuğu, babasından aldığını annesine veriyor… ulan diyorum, büşranın ailesi allah bilir ne efendi çocuk demiştir. lan ben de imkan olsa yapmazmıyım dıbına koyim, adamın para umrunda mı? biz eskici de para çıkışcak mı korkusuyla kafamızda hesap yapıp ona göre birayı hızlı ya da yavaş içiyoruz… adaletini gibeyim… ayağa kalktım, ertesi gün annemler gelicekti, sabah erkenden çıkmak durumunda olduklarını söyledim. yerlerini gösterdim, odaya geri döndüğümde, büşra başını öne eğmiş yere bakıyor bi vaziyette koltukta oturuyordu, saçlarını okşadım yanına oturdum.

- özür dilerim dedi.. ben sadece senin kafan dağılır diye böyle bi şey düşünmüştüm, seni kırmak istemedim dedi.
+ bi şey diyemedim.. alnından öptüm. hadi yatalım dedim.
-
yatağa yattık birbirimize sarıldık ama uyuyamadık, ikimiz de tavana bakıyorduk öylece. derin bir off çekip, bana sarıldı… bir şekilde uyuyabildik sonunda…

@419 reyiz, hayata hep isyankar gözle bakma. olayları bazen akışını bırak, gibilmeden bi şey öğrenemezsin. kızlar kötü diyorlarsa kötü diye bakma. bırak akışına, gerekirse gibil dıbına koyim. başka türlü öğrenemezsin. ayırt edemezsin iyiyi kötüyü.. şimdi bi olayı anlatırdım ama boşver.

sabah kalktım, bi baktım büşra erkenden kalkmış evi toparlıyor canını yediğim… yanına gittim, günaydın dedi gülerek, gamzesinden öptüm ben de ona yardım ettim.. sonra geri kalanları uyandırdık, büşrayla beraber uğurladım hepsini… artık babam geliyordu, en azından dükkan yükümlülüğünden kurtuluyordum. para durumunu da düzeltmiştim, 960 liradan büşrayla takıldığımdan beri 300 küsür kalmıştı, dükkanda iyice para biriktirebilmiştim... babamları karşıladım. özkanın yanına gittim, biraz daha iyiceydi. gözlerinin altı çökmüş, suratı kireç gibiydi hala…

kimler burda beyler bi ses edin bakim.