duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

bunlar yavaştan üstüme geliyor. konuyu değiştirdiler vurcak yer arıyorlar, aynı laflar, okul anca şu kadar sürede biter şunda takılırsan bana gelirsin öğretirim, daha çok gençsin yaparsın. şimdi normal bi muhabbette gayet olağan bir dialog olmasına rağmen adamın içindeki nefret, o kadar konuşmasına yansıyor ki anlayabiliyorsun bu adamın bela olduğunu. ben bi şey demiyorum, bunlar öyle dedikçe haa evet, tamam gelirim diyorum, iyice küçük rolü yapıp iyice kızdırıyorum binleri. neyse büşra benim tarafıma geldi, “ya takıldığı olsa sana niye gelsin, aksine o sana öğretir. sen yaşına bakma” gibisinden bi şeyler dedi. bu iyice sustu. ben zütüm kalktıkça kalkıyor, büşra ya gittikçe hayran kalıyorum. bu amcıkların muhabbeti de sarmıyor zaten. büşra ya kaş göz ettim hadi gidelim yeter artık diye. o da sıkılmış heralde tamam dedi. kalktık tokalaşıyoruz burakla, kardeşimli falan samimi konuşuyor ama tokalaşırken elini öyle bir hızlı getiriyor ki sanki yumruk atıyor adam. omzuna elimi koydum, görüşürüz dedim. bir daha görüşmek gerekiyordu çünkü halinden anlaşıldığı üzere.

vedalaştık ayrıldık, el ele yürüyoruz özgürlük parkında, minibüs yoluna çıkıcaz. bilen bilir, oraya göztepeden fikirtepeden falan halı sahaya gelirler, serseri bol olur genellikle. şu dakika gidin bi köşesinde kavga dönüyordur. benim tek temennim bu apaçilerin denk gelmemesi. bomboştu park o gün şansımıza, kapıdan çıktık sağa dönücez, bi baktım 3 tane apaçi duvara yaslanmışlar sağa sola bakınıyorlar. tipleri görüceksin, üç tane 1.70 boylarda esmer, kara kuru tipler. hele birinin bere takışı var, adam bereyi takmamış sadece kafasının üstüne koymuş amıına koyim. ben ne olur ne olmaz güzergahı değiştireyim diyorum ama mecbur ordan geçicez. neyse geliyoruz bunların yanına. i̇yi dedim zararsız çıktılar, tam hizalarına geldik. bu binlerden biri başladı,
”of of of” diye.
hay dıbına koyim...

neyse ya sabır dedim bi şey demedim, büşranın elini sıkıca tutmaya başladım. büşra da bana bakıyor tedirgin bir şekilde yandan yandan. çocuk devam etti, “hatuna bak bi de yanındaki mala bak” diye. ben yine ya sabır çekiyorum, sinirleniyorum da. büşra sakin ol boşver diye fısıldıyor. neyse dedim. diğer bin, “sen o malı bırak asıl karıdaki mala bak” dedi. ben de kayış koptu. hani sinirlendiğiniz zaman kafanızın arka kısmı uyuşur ya bi sinirden, o ense kökü uyuşur gibi olur, şalteriniz atar o an, gözünüz bi şeyi görmez. ulan ben kıza bakmaya kıyamıyorum bu huur çocuklarının dediğine bak. benim gözüm karardı, döndüm bu ortadaki bine bi tane yumruk patlattım. yere düştü, çullandım üstüne burnuna burnuna çalışıyorum binin. diğerleri de bi yandan sırtımı tekmeliyo, kafama yumruk atıyor, ben hırsımdan hissetmiyorum acısını. en son çocuğa yine yumruk atarken birden gözüm karardı, kendimi yerde buldum, gözümden yaşlar akıyordu. huur çocuğu suratıma diziyle vurmuştu. ulan bi yandan kıza madara olmamaya çalışıyoruz, arkada onur onur diye ağlayıp duruyor büşra. i̇yice gaza geldim kalktım bu bana diz atan bine kafayı gömdüm. arkamı döneyim derken diğer bin yumruk attı. allahtan boy uzun, boynuma geldi yumruğu, bunu da ittirdim sertçe, büşranın yanına gittim, geri geri kaçızlıyorum yavaş yavaş. çocuklar tırsmış küfür ediyorlar oldukları yerden havlayan köpek misali. hızlı hızlı uzaklaşıyoruz ordan. büşra ağlıyor. lan ağlama amk..

minibüs yoluna çıktık. bi yandan benim burundan oluk oluk kan akıyor, gözlerim yaşarmış. gittik kafe gibi bi yere oturduk. ben burna paso peçete dayıyorum. büşra sinirleri bozulmuş oturuyor surat beş karış. benim de sinirlerim bozuldu gülmeye başladım.
- iyi misin diye sordu büşra,
iyiyim dedim. ama sorarken umrunda değilmişim gibi sordu.
- ya hakkaten delisin ya ne gerek var saldırıyorsun çocuklara dedi kızarak.
ne demek ne gerek var ya dedim. hayret bi şey ya deyip kızmaya başladı. benim de moralim bozuldu iyice. büşra ya bakıyorum öyle. büşra da yola bakıyor. burnumu silerken, büşra ayağa kalktı, yanıma geldi, çömeldi, suratımı kaldırdı. ela gözleri ağlamaktan yeşile çalmıştı. eliyle suratımı kaldırdı, “gerçekten iyisin di mi canım” dedi. kendimi ilkokulda suç işlemiş çocuk gibi hissettim, ağlamaklı oldum. yanağımı okşadı, dudağımdan öpmeye başladı. artık acı hissetmiyordum, bi şey düşünemiyordum, içimdeki ateş iyice körükleniyordu.. kafede ben sandalyede o önümde çömelmiş vaziyette öpüşüyorduk. o güzel dudakları tahmin ettiğimden de yumuşaktı. öpüşmeyi kestik, bi daha böyle bi delilik yapma tamam mı deyip güldü. gamzeleri çıktı. gamzesinden öptüm. o an inanılmaz bi neşeyle doldu içim. 2 dakika önceki pgibolojiden eser yoktu...

http://fizy.com/#s/1lrmrc

şimdilik burda keselim beyler. devam edicek, yine bu başlıktan.

hiç belli olmaz reyiz, 7-8 civarı olur heralde.

okuyan herkesin gözlerine sağlık. devam edicek, yarın asıl olaya giricem.

haydi cümleten iyi geceler.

@122 yaz reyiz rahatlarsın. benim nerden esip te bunu yazmaya karar verdiğimi de açıklicam. daha ibretlik "i" sine gelmedik bu arada.

@124 yok reyiz, aşşağı yukarı aynı şeyler. spoiler vermezsen iyi olur bu arada.

@126 eyvallah.
@128 pilim bitti reyiz, yarın bitik olmazsam hikayenin tümünü bile bitirebilirim.

geldim beyler. burda mısınız ses edin. ona göre başlayayım.

başlıyorum yavaştan..

--spoiler--
.. kafede ben sandalyede o önümde çömelmiş vaziyette öpüşüyorduk. o güzel dudakları tahmin ettiğimden de yumuşaktı. öpüşmeyi kestik, bi daha böyle bi delilik yapma tamam mı deyip güldü. gamzeleri çıktı. gamzesinden öptüm. o an inanılmaz bi neşeyle doldu içim. 2 dakika önceki pgibolojiden eser yoktu...
--spoiler--

burda kalmıştık.

kalktık ordan. evine bıraktım, minibüse binip eve döndüm.

eve gittim. telefona baktım, 4 cevapsız arama. 3 özkan 1 pelin. hiç arayasım gelmedi, muhtemelen yanlarına çağıracaktı, onların süper çift triplerine katlanamazdım, gibtir et dedim. şaka maka büşrayla ilişkim ilerlediğinden beri özkanla pelinle de çok az görüşebiliyorduk, diğer arkadaşları saymıyorum bile.. geçtim bilgisayarın başına biraz takılmaya çalıştım olmuyor. saatler geçtikçe sırtım ağrımaya başlıyor, nasıl vurduysa huur çocukları. aile de evde yok. düğün dernek işlerine akrabaya yardım etmeye gitmişler. i̇laç sormak için annem aklıma gelince, dükkan da aklıma geldi. moralim bozuldu amk. artık babam gelene kadar dükkana bakmak zorunda kalacaktım. büşrayla son aylarda samimi olduğumdan beri okula da gitmiyorum adam gibi. babam dükkana çağırıyor boş olduğun zamanlar da gel lazım oluyorsun diye, okuldayım deyip kesip atıyorum. büşrayla takılıyorum. e akşam geliyorum eve kafa güzel, adam anlıyor bi şey demiyor ama hiçbi şey demiyor..

annemi aradım o yüzden, çalıyor çalıyor açmıyor. en son babam açtı, belli kendi istemiş. alo dedi. baba diye şaşırdım.
başladı konuşmaya ben de seni arayacaktım, pazartesi dükkana gidiyorsun ona göre. dükkane erken git, asmak yok işe yara biraz, bilmem ne, yapılacakları anlatıyor, benim kafa dolmuş zaten, he baba he diye geçiştiriyorum. anneme verdi sonunda, ilaç sordum. söyledi. kapattık. evde hiç biri yok. asprin falan alıyorum dıbına koyim. akşam büşrayla konuştuk, güya ertesi gün annesiyle alışveriş yaparken yanına uğrayacaktım 1-2 saatliğine, 3 huur çocuğundan sebep o iş te yattı. sinir küpü olmuş bir halde yattım uyudum. sabah kalktım iyice ağrıyor her yerim. aynadan sırtıma bakıyorum yer yer morarıklıklar var. ağrı geçsin diye banyo yaptım. pc te falan takılıyorum rise of atıyorum. birden kapı çalmaya başladı, ama nasıl çalıyor… sanki peşinden atlı koruşturuyor dıbına koyim, susmuyor zil. ben sinirlendim kalktım, bi haışımla kapıyı açtım,

- noluy.. diyordum ki..

+ aaa ne haber sen de mi buradaydın? dedi

büşra..

ulan…

ulan.. bu kız insanı yorsa yorsa mutluluktan yorardı be…
ben şaşırdım buna bakıyorum bön bön. bu gülüyor karşımda. boynuma atladı, sarıldı. hiç alışık olmadığım şeyler… içeri geçtik. seni hiç beklemiyordum valla dedim.
- alışverişi biraz kısa kestim yaa dedi.
benim için alışverişi kısa tutmuş. şaşkınlıkla buna bakıyorum hala. i̇ki dakika önce başımın ağrısından duramıyorken o an suratımdaki aptal gülüşü bozamıyordum. yine ağrı mağrı kalmamıştı. evi gezinicem deyip ayağa kalktı, ben de üçlü koltuğa uzandım onu bekliyorum. salona geri geldi. yanıma, üçlü koltukta benden kalan daracık yere o da uzandı.

. yüzü bana doğru yan bir şekilde kolumun üstünde yatıyordu. her an düşecek gibi.. diğer elimle sıkıca belinden sarıldım, kendime doğru çektim. “beni hep böyle sıkıca sarmala, bırakma olur mu” dedi. güldüm. daha da sıkı sarılmaya başladım. aramızda yine mesafe yoktu. öpüşüyorduk. ben zaten daha önceki yalnızlık döneminden dolayı krizlerdeyim, öpüştükçe daha da tahrik oluyorum. o yumuşak dudaklarının tadını aldıkça, pamuk gibi teni hissettikçe, o güzel kokusunu soludukça, güzel vücuduna dokundukça kendimden geçiyordum. i̇lk gün aşıkları gibi heycanlı bir şekilde nefes nefese öpüşüyorduk. elimle ince belinden aşağıya doğru inip kalçalarını okşamaya başladım. gittikçe daha hızlı öpüşmeye başlıyorduk, doyamıyorduk birbirimize… biraz daha kendime doğru çektim, koltuktan yana doğru kalkmaya başlayıp, büşrayı altıma aldım. boynunu koklaya koklaya öptüm, dudaklarından son bir öpücük alıp geri çekildim. suratı kızarmış, saçları dağılmıştı. bana bakıp güldü, kızarmışsın dedi. sen kendine bak dedim. gülüştük..

. aç mısın diye sordu, valla açım dedim. dur ben sana yemek yapıyim dedi. işte o anda canevimden vurmuştu. yemek yapan, güzel kız…

mutfağa girdi, makarna yapıcak. makarnayı, tencereyi vs kullanacağı aletlerin yerini gösterdim. dolaba yaslandım büşrayı izliyorum…
kendimi garipsiyordum, ilk defa bi kızla o denli öpüşürken içimden onunla yatmak gelmemişti. i̇lk defa bir kız için sırf mutlu olsun diye soytarısı olmayı düşünebilcek durumdaydım. daha önceden kızları aldırmamayı öğütlediğim, “seven gibilir giben sevilir” mantığını aşılamaya çalıştığım, hayattan alabilceği en büyük zevkin ciks olabilceğini anlattığım insanlar gibi oluyordum. ve bunları düşünürken bazı noktaralarda yanıldığımı da görüyordum. hayattan alabilceğim en büyük zevk ciksten ibaret değildi. onun bir lafıydı, kokusuydu, ona sarılmaktı, gamzelerinden öpmekti, onu izlemekti. i̇lk defa bir kadını ciks objesi gözüyle değil de bir sanat eseriymişcesine izliyordum. o benim mutluluğumun tablosuydu

salona geçtim, babamın şaraplarından birini dışarıya çıkardım. kendime bi bira açıp sigara yaktım. onu görmeye devam ettim. her baktığım da yeni bir şey farkediyordum…

yemeği hazırladı, masayı kurduk. doğrusunu söylemek gerekirse yemek oldukça dandikti. artık az mı ısıtmış, az su mu koymuş ben anlamam yemek işlerinden ama makarnalar diriydi azcık. olsun en azından karnımız doydu. bizde kal dedim bugün, aradı annesine bi şeyler sıktı ayaküstü izni kopardı bir şekilde, o gün annesine göre adım aysuydu… akşam oldu, ben babamın şarabını açtım. üçlüğe koltuğa oturduk ikimiz karşılıklı şarap içiyoruz. alışık olmadığım şekilde muhabbet ediyoruz. ve benim içimden hiçbir şekilde ona bi atak yapmak gelmiyor, insan gibi muhabbet ediyoruz sadece. belki de normal olanı buydu bilmiyorum. arkada inceden morphine çalıyor. gayet keyifli bir muhabbet. alkol aldıkça muhabbette kayıyor git gide. büşra iyice kafa olmaya başladı. konu istemesekte cinselliğe geliyor. bana sordu, anlatabilceğim en minimum şekilde geçmişimden bahsettim biraz. konu ona geldi, bakire olmadığını söyledi. ben durdum.

http://fizy.com/#s/1lsubq

bunla yapalım siftahı.

aklıma yazının başında da bahsettiğim, geçmişteki o kızlar geldi. bi an o kadar canımı acıtmıştı ki. kalbim sızlamıştı resmen öyle söyleyince. “hadi beee” dedim içimden. hadi bee… tribe girdim o an. durgunlaşmaya başladım. halbuki ne güzel konşuyorduk. ne bileyim, belki yatakta öğrensem bakire olmadığını o kadar koymayacaktı ama bu gerçeğin bu denli sevdiğim bir kızın o güzel ağzından dökülmesi oldukça moralimi bozmuştu. o da anladı. çaktırmamak için “sorun değil ya, önemli değil vs” gibisinden uyduruk bir açıklamayla geçiştirdim ama tadım kaçmıştı bi kere. i̇çtikçe daha da durgunlaşıyordum. daha çok düşünüyordum. konuşacak bir muhabbette açmıyordum, susuyorduk sadece. elini omzuma atıp, başını omzuma yasladı. ben de onun omzuna elimi attım. oturduk bir süre o şekilde. sigaramı söndürdüm. büşra dedim, ses gelmedi. saçlarını aralayıp baktım, uyuyordu. kucağıma alıp yatağıma zütürdüm, özenle yatırdım, üstünü örttüm. i̇çimden öpmek geldi öpemedim. işığı kapadım, odadan çıktım...