duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

@464 reyiz bi şey demedim ama, sıkma milleti dıbına koyim.

@663 okuyan gözlerinize sağlık kardeşim. umarım üzüntüden başka şeyler de katmıştır bu hikaye. birbirinizi kırmayın, ama kendinizi de çok kaptırmayın.

bi laf vardır, herkesi sev, kimseyi güvenme...

sağlıcakla kalın.

aldığım nefes, kursağımda düğümlendi, şaşırdım kaldım öyle… evet gibisinden kafamı salladım donuk bir ifadeyle. büşra yı fark ettim, bana bakıyordu.. acıyarak.. hiç bozulmamış gibi gülümsedim suratına o an ama bu durumdan sıkılmıştım. büşra üzüldüğümü bildiği için elimi tuttu alttan… sindiremiyordum bu durumu, her yere koşturmakyan, her ihtiyacı olana koşturmaktan kendimi unutmuştum ve bu durum beni en sevdiğimin gözlerinde acınacak bir duruma sokuyordu… sinirlendim, yumruğumu sıktım. bi bardak su içtim, muhabbete devam ettim. bir süre daha oturduktan sonra kalktık, ailesiyle tokalaşıp vedalaştık, burağın babası sevmiş beni, çok memnun oldum genç diyor. büşra ben biraz kalıcam dedi, tamam dedi annesi.

büşrayla sahile doğru yürüdük, benim sahile indiğimde hep oturduğum bi yer vardır. böyle taşların arasından bi ağaç var, oturduğum taşın etrafını büyük bir ölçüde kapatıyordu yaprakları varken… geçenler tam olarak göremiyordu oraya oturduğun zaman. gittik oraya oturduk, ay ışığı denizin üstünde bir çizgi halinde bizim oturduğumuz yere doğru uzanıyordu…

bu özkanın bir sevgilisi var, adı pelin. 4 yıllık bir ilişkileri var. özkan hep imrendiğim adamdır. adam sevgilisi varken okulu da ihmal etmez, kızı da ihmal etmez. her şeyi bi arada zütürür. uzun bir süre sürekli bunların yanında üçüncü kişi olarak takılıyordum haliyle. üçüncü kişi olmanın ne kadar kötü bir duygu olduğunu bilen bilir. önünüzde kendi aralarında sevgi gösterilerinde bulunurlar o süre zarfında başka yerlere bakarsınız. sonra tekrardan muhabbete geçtikten sonra biraz kendinizi ön plana koymak için espriler vs bi şeyler anlatır muhabbet açarsınız. açtığınız muhabbet tükendikten sonra tekrar kendi aralarında takılmaya başlarlar. sonra siz yine onlar kendi aralarında takılırken düşündüğünüz şeyi muhabbette aktarırsınız, bittikten sonra tekrardan öpüşürler, sevgi gösterilerinde bulunurlar. ilişkilerinin ne kadar da iyi olduğundan ve ya ufak tefek çatışmalar başlar, sonra siz yine düşüncelere dalarsınız bi yandan onları izlerken ...

@105 reyiz o değil de ben burda nobel ödüllü hikaye anlatıyorum demedim. elbette beğenirsin beğenmezsin. kişiden kişiye değişir bu. angutyus'un hikayesi elbette daha derin bir hikaye. etkisinde kalman normaldir. dediğim gibi o hikayeyle bunu karşılaştıramazsın, ikisi tamamen farklı olaylar. ama gelip burda sivrilik yapmicaksın. beğenmediysen eksilersin, beğenmedim dersin gidersin.

keşke dinleseydin pelini panpa

@122 yaz reyiz rahatlarsın. benim nerden esip te bunu yazmaya karar verdiğimi de açıklicam. daha ibretlik "i" sine gelmedik bu arada.

allahı var pelin iyi kızdır. kız kaprisi falan yoktu öyle, hanım hanımcık bir kızdır. ailevi sebeplerden dolayı ailem sık sık şehir dışına çıktığı bir dönemdi, kız gelir bana yemek yapardı sürekli. oturur konuşurduk, buna bazen özkanla ilgili püf noktaları anlatırdım. sonra bu öğrenince gidip özkanı gibertmesini gülerek izlerdim. özkan gelip bana anlatırdı, nasıl anladı lan diye. ulan ben söylüyorum dıbına koyim.

@96 reyiz, sıradan bi olay olsa anlatmam. burda am görmüş ergen gibi heycanla basit bi olayı anlatmıyorum. angutyus reyizin anlattığı farklı bu farklı. bu kadar etkisinde kalmayın hikayelerin. alacağınızı alın sadece. heycan yok. sakin.

özkanların yanına gittim. güya olmadı gibisinden trip yapıcam, ilk başta o hevesli havayı bozucam sonra söylicem. mümkün mü dıbına koyim. daha bunlar bana bakınca gülümseme oluştu bende.
pelin baktı bana, ayağa kalktı,

”kutluyor muyuz?” dedi.

gülmeye başladım, kutluyoruz dedim. sevinçle sarıldım peline. hayata bakış açımın değişmesine neden olan günlerin temeli en güzel şekilde atılmıştı.

içiniz sıkılır, gördüğünüz her çift sizi özendirir. ne bileyim bıkarsınız bir süre sonra kafanızı yasladığınız o sert otobüs camlarından, iki koltuk arkada sevgilisinin küçük omzuna yatıp, onun güzel kokusuyla kestiren adamı görürsünüz. tekrar önünüze dönüp başka birinin kafa yağını barındıran o sert ve bi türlü rahat ettirmeyen otobüs cdıbına yaslarınız kafanızı. mecbur hissedersiniz kendinizi. cam kenarları da yalnızlar içindir ya zaten... yol boyu kafayı yaslayıp düşünmek, ama hiçbir fikrin oluşamaması hiçlik...

gayet keyifli oturuyoruz, burağın annesi konuşmayı başladı, işte anlatıyor burak’a aldıkları yazlıktan vs, burağın kendileri adına tatil için nereyi ayarladığını falan anlatıyor, sonra burak başlıyor konuşmaya, hangi mesleği tercih ediceğinde kararsız olduğundan, hangisinin daha parlak geliceği olduğuna dair düşünceleri olduğunu falan anlatıyor, haliyle büşra nın ailesindeki ibre benim üstümden burağa doğru kaydı, sonuçta somut şeylerdi anlattıkları… yine bunlar burak’ın geçen sefer ısmarladığı yemeğin güzelliğinden bahsederken babası koluma hafifçe dokunup, burağı gösterek

nasıl? örnek alınması gereken çocuk ama di mi
diye sordu…

@102 reyiz o kadar parayı bilgisayara verirsem uyuyamam. maiden biletini bile almaya kararsızım.

sabah uyandım, saçıma başımı düzelttim biraz. güzelce giyindim, gittim buluşacağımız yere büşrayı bekliyorum. stresten, heycandan bi sigara bitirip diğerini yakıyorum amk. bi yandan da kendime şaşırıyorum ilk defa böyle çocuklar gibi bi şeye heycan yapıyorum. kafamda yine düşünceler var, nasıl yapıcam nasıl yürütücem diye, sonuçta arkadaşlığı geçmişiz. artık bazı şeylerde daha ciddi olmamız lazım. benim fazla bir isteğim yoktur gerçi ilişkilerde. 2 noktaya önem veririm, 1 erkek arkadaşlarıyla ilişkisine dikkat etmesi, mesafe koyması 2- kıyafetlerine dikkat etmesi, açık giyinmemesi. bunu arkadaş olduğumuz dönemlerde konusu açıldığında büşra ya anlatmıştım. şimdi ise sevgiliydik, arkadaşlarıyla olan ilişkisini hallederdim de kıyafet konusu canımı sıkıyordu. büşra cazibesini çok iyi kullanan bir kızdı. nasıl desem yani açık bi şey giymese bile kışkırtıcı olabiliyordu. zaten kıskanç bir yapım var.. düşünüyorum nasıl bu konuyu açarım, ne süre sonra açmam uygun olur konuyu diye. 5-10 dakika bekledim, büşra karşıdan geliyordu. altında o bol paçalı kotlardan, üstünde sweat onun üstünde de ince bir şey vardı. kesinlikle onla beraberken ki giyim tarzı değildi. onu öyle görünce neden onu bu kadar sevdiğimi bir kez daha anladım. sevgim bi kat daha arttı orda. geldi. ne yaptığının farkındaydı. gülerek,
- nasıl olmuşum? diye sordu.
sen harikasın ya diyebildim sadece. sarıldım..

@84 aynen bu başlıktan devam.

@590 burak hakkında yorumları size bırakıyorum... ben anlatacağımı anlattım.

olay halloldu bunlar bir gün taksime gidecekmiş, çocuk haber verdi. o gün paso bu ortak arkadaşla takıldım. bunla bir işim varmış gibi, inceden kızı kesiyorum iyice. bunlar toplandı gidecekler, ben de yanlarındayım. benim arkadaş, bugün biz de kalacaktı. taksim mevzusu çıkınca geliyor davasına girmiştim aralarına.

gittik taksime. i̇çki eğlence derken, konu biraz bana döndü. utana sıkıla 2. sınıf olduğumu söyledim. kızlar bi “heeee…” gibisinden triplere girdiler. benim canım sıkıldı verdim fondipi dıbına koyim. büşrayı da hayvan gibi kesiyorum. bir de yalnızlık dönemi geçiriyoruz, kız görünce delleniyoruz, bi de kız afet, hoşlanıyoruz. öyle bakışları kontrol edemiyorum, istemeden göz kaçıyor, bi yandan da yanındaki kızları kontrol ediyorum bana bakıyor mu diye. bilirsiniz, kız kestiğiniz zaman yanında başka bir kız arkadaşı varsa dikkat edin, o güvenlik kamerasıdır. siz kıza bakarken o da size bakar, kıza rapor verir.”bakıyor, hala bakıyor, oha göğüslerine bakıyor” gibisinden. nereye bakılcak başka dıbına koyim. ben de böyle durumlarda güvenlik kamerası görevi yapan kıza bakardım, “oha bana bakıyor lan” diye şaşırırdı bu gözlerini kaçırırdı. sonra ben yine ana hedefe bakardım. her neyse o gün bunla aynı yakada oturduğumuz için taksimden beraber dönücez

2. bölüm


--spoiler--
o varken güzeldi karanlık. o varken tahammül edebiliyordum, karanlığın içindeki tek renkti o. benzersiz bir renk. sigara dumanını üflerken dumanın ciğerlerimi gıdıkladığını hissedebiliyordum. sigarayı söndürdüm. büşraya baktım, uyumuştu. sıkıca sarıldım. tek hissedebildiğim mutluluktu. bomboş ve mutlu…
--spoiler--

burda kalmıştık..

sabah uyandım. büşraya baktım, boynuma sinmiş bir şekilde tatlı tatlı uyuyordu. yavaşça yataktan kalktım. ne yapsam diye düşünüyordum, onu mutlu etmek için ne yapsam? içimde inanılmaz bi mutluluk ve enerji vardı. mutfağa gittim kahvaltı hazırlamaya.

şimdi mutfak konusunda da kazmanın önde gideniyiz dıbına koyim. yumurta kırmayı bile bilmem. yoksa ben istemezmiyim filmlerdeki gibi şairane bir tavırla kızın önüne omleti vs dizmek. ama yok işte, yapabildiğim en güzel şey tost. karışık tost...

kişi sayısı arttıkça daha da hızlanıcam.

dondu kaldı, konuşmaya başlayacaktı, susturdum… şimdi bi şey söyleme, şimdi doğru düşünemiceksin, eve gittiğinde düşün ve objektif bir karar ver. beni düşünerek, benim için karar verme bizim için bir karar ver dedim. onur deyip sarılıp ağlıyordu sadece, garip bir soğukluk vardı, bir çırpıda söyleyebilmiştim, içimdekileri. ne bir ekgib ne bir fazla, içimdekiler neyse hepsini döktüm. bir rahatlama çöktü üstüme, ayağa kalktım. kalkalım mı dedim. ellerinden tutup kaldırdım. gözyaşlarından ıslanmış yanaklarını öptüm. taksiye bindik, evine bıraktım.. inmeden hatırlattım,

bizim için…