duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

@464 reyiz bi şey demedim ama, sıkma milleti dıbına koyim.

hiç belli olmaz reyiz, 7-8 civarı olur heralde.

ilk defa bu sözlükte üzüntüden küfür edicem
hay ben böyle işin ta amk
6 hafta önce sevgilimden ayrıldım
aynı senin anlattıkların gibi hissediyodum ona karşı
ya 1 sn bile aklımdan çıkmıyo
varya püüü amk
içim parçalandı
adet gören karılar gibi oldum lan
panpa
gözüm doldu ya
keşke bi anda okumasaydım
son bir saatte okudum hepsini
vay arkadaş dicek laf bulamıyorum
eline koluna sağlık klavyene sağlık
üzülme dicem sana
gel de sen üzülme diceksin
inşallah unutursun panpa ne diyim

okuyan herkesin gözlerine sağlık. devam edicek, yarın asıl olaya giricem.

haydi cümleten iyi geceler.

@122 yaz reyiz rahatlarsın. benim nerden esip te bunu yazmaya karar verdiğimi de açıklicam. daha ibretlik "i" sine gelmedik bu arada.

@663 okuyan gözlerinize sağlık kardeşim. umarım üzüntüden başka şeyler de katmıştır bu hikaye. birbirinizi kırmayın, ama kendinizi de çok kaptırmayın.

bi laf vardır, herkesi sev, kimseyi güvenme...

sağlıcakla kalın.

Büşra bacı burak a vermiş. Dediğime bakma sigara bırakırken sigara yaktırdı. Geçmiş olsun

@105 reyiz o değil de ben burda nobel ödüllü hikaye anlatıyorum demedim. elbette beğenirsin beğenmezsin. kişiden kişiye değişir bu. angutyus'un hikayesi elbette daha derin bir hikaye. etkisinde kalman normaldir. dediğim gibi o hikayeyle bunu karşılaştıramazsın, ikisi tamamen farklı olaylar. ama gelip burda sivrilik yapmicaksın. beğenmediysen eksilersin, beğenmedim dersin gidersin.

keşke dinleseydin pelini panpa

@556 reyiz, o konuda rahat ol. artık kızları biliyorum aşşağı yukarı. duygusallık yok. büşrayla yaşadıklarım sadece 1 kere olacak bi şey, sadece 1 kere yakalancak bir masumluk... bazı şeyler kirlendi mi bir daha eskisi gibi olmuyor istesen de ... olmaz da.

burda ve bi önceki başlıkta dinleyen herkesin yeri farklı benim için. şurda en yakın arkadaşlarımın bilmediğini siz biliyorsunuz. bi özkan biliyor bir de büşra da bu sözlükte, okursa veya okumuşsa o da bilicek bu denli ayrıntısını...

bu son söylediğimde neden bu kadar ciks anlatıyorsun diye soranların cevabı...

tekrardan gözlerinize sağlık.

gayet keyifli oturuyoruz, burağın annesi konuşmayı başladı, işte anlatıyor burak’a aldıkları yazlıktan vs, burağın kendileri adına tatil için nereyi ayarladığını falan anlatıyor, sonra burak başlıyor konuşmaya, hangi mesleği tercih ediceğinde kararsız olduğundan, hangisinin daha parlak geliceği olduğuna dair düşünceleri olduğunu falan anlatıyor, haliyle büşra nın ailesindeki ibre benim üstümden burağa doğru kaydı, sonuçta somut şeylerdi anlattıkları… yine bunlar burak’ın geçen sefer ısmarladığı yemeğin güzelliğinden bahsederken babası koluma hafifçe dokunup, burağı gösterek

nasıl? örnek alınması gereken çocuk ama di mi
diye sordu…

@96 reyiz, sıradan bi olay olsa anlatmam. burda am görmüş ergen gibi heycanla basit bi olayı anlatmıyorum. angutyus reyizin anlattığı farklı bu farklı. bu kadar etkisinde kalmayın hikayelerin. alacağınızı alın sadece. heycan yok. sakin.

özkanların yanına gittim. güya olmadı gibisinden trip yapıcam, ilk başta o hevesli havayı bozucam sonra söylicem. mümkün mü dıbına koyim. daha bunlar bana bakınca gülümseme oluştu bende.
pelin baktı bana, ayağa kalktı,

”kutluyor muyuz?” dedi.

gülmeye başladım, kutluyoruz dedim. sevinçle sarıldım peline. hayata bakış açımın değişmesine neden olan günlerin temeli en güzel şekilde atılmıştı.

daha sonra onların arkadaşı geldi. ben eve kaçtım. bir an önce internet aleminde duyurmaya meraklıyım, duysun huur çocukları. eve gider gitmez face e kuruldum. baktım, zaten büşra ilişki isteğini yollamış. onayladım. 1-2 saat geçmeden, haber face e bomba gibi düştü. kutlayanlar mı dersin, şaşıranlar mı dersin, ohaa lan diyenler falan. burak bini, büşrayla uzun süredir arkaşlıkları var, mecbur bi hayırlı olsun yazmış sadece.

yemek yedim, büşrayı aradım. hala konuşamıyoruz. i̇kimizde de şaşkınlık var. yarın göztepe de buluşucaz bizimkilerle. dedi. tamam dedim. ayarladık. huur çocuklarıyla çift olarak ilk görüşmemizdi. önemli bir gün olacaktı o gün. face te tebrikleri cevaplayabildiğim kadar cevaplayıp yattım. yattım ama fitil yemiş gibi dönüyorum yatakta. heycan mı mutluluk mu bilmiyorum. sanki ertesi gün sözlüsü olan ilkokul çocuğu gibi karnıma ağrılar giriyor. ama mutluyum da. en son yine dönerken uyuyakalmışım…

sabah uyandım, saçıma başımı düzelttim biraz. güzelce giyindim, gittim buluşacağımız yere büşrayı bekliyorum. stresten, heycandan bi sigara bitirip diğerini yakıyorum amk. bi yandan da kendime şaşırıyorum ilk defa böyle çocuklar gibi bi şeye heycan yapıyorum. kafamda yine düşünceler var, nasıl yapıcam nasıl yürütücem diye, sonuçta arkadaşlığı geçmişiz. artık bazı şeylerde daha ciddi olmamız lazım. benim fazla bir isteğim yoktur gerçi ilişkilerde. 2 noktaya önem veririm, 1 erkek arkadaşlarıyla ilişkisine dikkat etmesi, mesafe koyması 2- kıyafetlerine dikkat etmesi, açık giyinmemesi. bunu arkadaş olduğumuz dönemlerde konusu açıldığında büşra ya anlatmıştım. şimdi ise sevgiliydik, arkadaşlarıyla olan ilişkisini hallederdim de kıyafet konusu canımı sıkıyordu. büşra cazibesini çok iyi kullanan bir kızdı. nasıl desem yani açık bi şey giymese bile kışkırtıcı olabiliyordu. zaten kıskanç bir yapım var.. düşünüyorum nasıl bu konuyu açarım, ne süre sonra açmam uygun olur konuyu diye. 5-10 dakika bekledim, büşra karşıdan geliyordu. altında o bol paçalı kotlardan, üstünde sweat onun üstünde de ince bir şey vardı. kesinlikle onla beraberken ki giyim tarzı değildi. onu öyle görünce neden onu bu kadar sevdiğimi bir kez daha anladım. sevgim bi kat daha arttı orda. geldi. ne yaptığının farkındaydı. gülerek,
- nasıl olmuşum? diye sordu.
sen harikasın ya diyebildim sadece. sarıldım..

ayak parmaklarını eline dikseler ancak bu kadar yavaş yazarsın bin, hızlı olsana

@556
@557 neye eee lan neye eee??

aldığım nefes, kursağımda düğümlendi, şaşırdım kaldım öyle… evet gibisinden kafamı salladım donuk bir ifadeyle. büşra yı fark ettim, bana bakıyordu.. acıyarak.. hiç bozulmamış gibi gülümsedim suratına o an ama bu durumdan sıkılmıştım. büşra üzüldüğümü bildiği için elimi tuttu alttan… sindiremiyordum bu durumu, her yere koşturmakyan, her ihtiyacı olana koşturmaktan kendimi unutmuştum ve bu durum beni en sevdiğimin gözlerinde acınacak bir duruma sokuyordu… sinirlendim, yumruğumu sıktım. bi bardak su içtim, muhabbete devam ettim. bir süre daha oturduktan sonra kalktık, ailesiyle tokalaşıp vedalaştık, burağın babası sevmiş beni, çok memnun oldum genç diyor. büşra ben biraz kalıcam dedi, tamam dedi annesi.

büşrayla sahile doğru yürüdük, benim sahile indiğimde hep oturduğum bi yer vardır. böyle taşların arasından bi ağaç var, oturduğum taşın etrafını büyük bir ölçüde kapatıyordu yaprakları varken… geçenler tam olarak göremiyordu oraya oturduğun zaman. gittik oraya oturduk, ay ışığı denizin üstünde bir çizgi halinde bizim oturduğumuz yere doğru uzanıyordu…

@566 5-6 ay öncesinin olayı bu, biteli 5-6 ay oldu yani. büşra benden ne kadar süre sonra burakla çıkmaya başladı bilmiyorum, öğrenmek te istemedim. ama şu anda çıkıyorlar ve araları iyi değil. fazla ayrıntıya girmem sakıncalı şu an..

elini omzuma koydu, geri çekildim, elini omzumdan çektim. sigaradan derin bir nefes alıp, büşra dedim… artık söylemem gerekenler var.. her şeyi anlattım. gelecek kaygılarımdan, okulun durumundan, özkana koştururken bile arada kaldığımdan, ailemden, ailesininin tutumundan, ve onlara hak verdiğimden, onun geleceğinden ve benim bu durum karşısında nasıl bir duruma düştüğümden, onu ne kadar çok sevdiğimden… içimi döküyordum, bir süre sonra büşra ağlamaya başladı, benim de nefesim titriyordu, ailenin gelecek konusundaki kaygılarına hak veriyorum, her aile gibi mantıklısını düşünüyorlar doğrular da, devam edersek benim nerden baksan 5 yılım var, ailen bu kadar dayanabilcek mi, sen bu kadar dayanabilcen mi, hadi dayandın, ailene bu kadar dayanabilcen mi… yolumuz her şekilde belirsizliğie doğru gidiyor, seni seviyorum ama bunun sonradan senin için problemlere yol açmasını istemem deyip sözlerimi,

en iyisi ayrılmak belki de deyip. noktaladım..