Basın sağolsun aga kaybettiğin her sevdiğin için... Ben bu hikâyeden isyan etmemeyi öğrendim... Umarım Rabbim bana ihtiyacım olan sabrı verir.

Hikaye içim çok sağol. Başka bir başlık açtığında haber verirsen sevinirim.

Efsaneydi abi Allah rahmet eylesin Allaha emanet ol ağzına sağlık anlattığın için

rezerved

Kanka gercekten çok güzeldi

Adamsn kocum bizamanlar. Bende senin. gbiydim

Başın sağ olsun abi. Allah yardımcın olsun daima
Bizede bişeyler katmaya çalıştığın için eyw ADAMSIN!

Basarili hikaye panpa

Okudum abim sen merak. etme helal olsun sana daha kalmadi ztn senin gibi yazar

Boyle zütü gibam

Okurum belki

Bazen kendi kendime diyorumki

Ben asosyalim zanza ergenimde okudum bişeler kaptım mı bilmiyorum ama kolay kolay unutmam senin hikayeni

Annesi ve kardeşi beni tanısalar da ortaya çıkmadan kenardan cenaze namazına eşlik ettim. Annesine taziyelerimi ilettim ve ortalık durulduktan sonra amcamgilden çıktım arabama bindim. O gün papatyalar aldım, Zeynebimin mezarına gidecektim,en sevdiği çiçeklerle gidecektim ona.

Gidince beni onun güzel buğulu gözleri değil soğuk bir mermer karşıladı. Toprak olmuştu uğruna hayatımı serdiğim kadın. Yanına gittim bu çiçekler senin için dedim... Sonra devam ettim :

Hani bana biz imkansızız dediğin gün vardı ya,hep onu düşünürdüm ben.Biz imkansız değildik Zeynebim.Ama bak şimdi imkansızız. Sana hakkımı helal ediyorum, beni ben yapan kadın olduğun için sana teşekkür ederim.Ben affettim, rahmet sahibi rabbim de senin günahlarını affetsin. Seni seviyorum. Hoşcakal dedim.

Uzun süre kendime gelemedim pgibolojik tedavi süreci geçirdim. Sonrasında kendime gelmemin ardından okuduğum bölümün hakkını vererek Kaymakamlık sınavını kazandım, şuanda bir Anadolu kentinde Kaymakamlık yapıyorum. Halkla hoşbeş ediyorum bazen de eskileri anıyorum böyle, kendimi vatana millete faydalı şeyler yapmaya adadım. Günün birinde evlenir miyim bilmiyorum ama sahip olduğunuz şeylerin kıymetini iyi bilin, hiçbir zaman isyan etmeyin ve kendinizi sevin işte o zaman gerisi gelir beyler. Kalın sağlıcakla,son bir söz daha söylemek istiyorum onu da ekleyeyim son entry olarak...

Sonrasında memleketime dönüp biraz kafa dinledim, zaman zaman Zeynep'in profiline bakardım meraktan. Uzun süre ailesiyle evinde yaşadı. Annesiyle de görüşürdüm, Zeynep iyiydi sessiz durgun bi kız olmuştu, şımarık halleri artık yoktu.Bir süre sonra annesinden öğrendim ki efendi birisiyle nişanlanmıştı, komşunun oğlu bankacı bi çocuktu bu.
içimden mutlu oldum,en azından bu adamla düzgün bi yuvası olabilirdi. Annesi Zeynep'in bana yaptıklarını bildiği için onunla evlenmem için bana karşı ısrarcı olmadı. Kısa bir süre sonra amcamgili ziyarete Zeynep'in oturduğu kente gidecektim.

Sonra yola koyuldum. Zeynep nişanlanalı birkaç hafta olmuştu, kendi halinde bir evliliği olacaktı belliydi.Bu sırada uzman yardımcılığı sınavını kazanmış fena olmayan bir işe de girmişti. Uzaktan seviyordum onu, düzgün yaşamasına memnun oluyordum.

Amcamgil beni güzel karşıladı, oraya gitmemden sonra 3.gün ufak kuzenlerimi arabaya bindirdim lunaparka zütürcektim kerataları, mutlu olsunlar diye. Göbekten döndüm, biraz ilerledim az ilerde korkunç bir kaza meydana geldi bir araç tırın altında paramparça olmuştu. Hemen çocuklara siz sakın korkmayın tamam mı beni burada bekleyin, birazdan dönücem dedim onları arabaya koyup kazaya doğru koştum.

Rexufyg

Artık son sınıfa geçmiştim. Okulun bitmesine üzülüyordum. Ama artık güzel bir mezuniyet yaşayıp biraz dinlenmek de bana iyi gelecekti.

Aradan geçen 6-7 ayda Zeynep ile hiç görüşmedik. Karşılaşınca ya birkaç kaçamak bakış oldu ya da tanımazdan geldi. Bir sefer de nasılsın diye konuşmuştu benimle.

Beni eskiden gerçekten sevdiğine emindim her şeye rağmen az da olsa beni sevmişti. Dalga geçtiği doğruydu, aldattığı ve küfürler ettiği de ama hastalıklı bir kişiliği vardı. Yine de bazen benim için üzülmüş, ona yaptığım güzellikleri de beni de bir dönem sevmişti.

Özellikle o çocukla birlikte olmasının nedeni ona karşı bi zaafı olmasından olsa gerek. Elim kolum bağlıydı. Benden yüz bulamayınca onu koluna takıp nispet yapmıştı.

Zeynep'in annesi ve oğlan kardeşiyle zaman zaman görüşürdüm telefonda. ikisi de beni çok severdi ailelerinden görürlerdi. Zeynep'in çok asi davranıp kendilerini mahcup ettiğini söylerlerdi. Saygı duyuyordum o insanlara ama kızlarının tavrı hiç hoş değildi. Zeynep babasını ufak yaşta kaybetmiş bir kızdı, o yüzden erkeklere karşı bir güvensizlik olduğu kesindi. Babam bizi erkenden bıraktı deyip üzülürdü zaman zaman. Pgibolojik sorunları vardı açıkçası. Her neyse, okuluma baktım ve hatta ufak tefek emlak işleriyle uğraştım.

Genç yaşta kazandığım onca para eriyordu ama önlemimi almış birtakım yatırımlar yapmıştım. Çok şükür allah bana bu yaşta zenginlik nasip etti. Sıkıntıyı verdi isyan ettirmedi hamdolsun.

Up aq seri

Up up upp

Kendimi barlara attım, dersleri çalışmadan bile birikimimle geçecek seviyeye geldiğim için önemsemiyordum. Epey kitap okumuştum geçiş yapmak için.

Bu dönemde birçok kızla takıldığım oldu, ama hiçbirini yürekten sevemedim. Elini de tutmak istemedim. Bir çoğuna arkadaşça yaklaştım ama onlar beni hep okulun yakışıklı ve paralı çocuğu olarak gördüler, aşık oldular. Ben onların hayalindeki oğlan değildim. Benim ne hikayemi ne de temizliğimi bilirlerdi onlar. Az takılıp yolu verirdim hepsine

Zeynep ile geçmişte arkadaşlık yapmış kızlarla konuştum arkadaşlık yaptım ama bilerek değil tesadüfen. Zeynep'in yanımdan erken ayrıldığı gece bile o bardaki çocuğun Ankaradaki evine gittiği böylece ortaya çıktı. inanılmaz şaşkına dönmüştüm. Üstelik kimseyle birlikte olmasa da sayısız erkekle gönül eğlendirmiș, ve hatta arkamdan alay etmiş kızlara mesajlar atarak. içimi koca bir karanlık kapladı.

Uyuşturucu ve fuhuş batağında, pisliğin içinde, parasız pulsuz uğruna sabahlara kadar ders çalıştığım kız çok ucuz birisiymiș meğer... Nice yalanlar söylemiş benim gibi temiz birisine.

Üniversiteyi kazanmadan bir melek olan kız, üniversiteden sonra bu hale gelmişti...

Annecimle aram çok güzeldi. Mutlu mesut yaşıyordu çiftlikte çiçek ekiyor, hayvanlarla ilgileniyordu. Güzel komşular edinmişti bizim memlekette.