15 dakika sonra yanıt geldi, kimsin diyordu ismimi yazmama rağmen beni tanımadı. Benim ismimde kim bilir kaç kişi tanıyordu... Sonra kendimi daha iyi tanıtınca tanıdı. Ve sevindi mesaj attığıma yine de ben epey bozulmuştum. Açıkçası içimde ona karşı sevgi falan yoktu, sadece iyi bir arkadaş olarak görüyordum. Kendisini de iki fotoğraf dışında görmedim o zamana kadar, sesini de bilmem. Esmer uzun boylu hafif dişlek normal bi kızdı. Ama olur ya beyler bazen birisi size çok sempatik gelir devamlı takılmak istersiniz öyle bir şeydi işte, bir alışkanlık haline gelmişti benim için, hoş sohbeti vardı.

rezervatullah

Sonra mesajlaşmaya başladık ama hep ben bir şeyler yazıyordum ve soruyordum bu durum sıkıcı gelmişti, üstelik geç cevap yazardı. Dershanede de işler taka sardı en kötü sınıfa düştüm 70 neti zor yapıyordum kör koklayarak çözse daha yüksek puan alır amk. Evdekilerin derslerine çalış derslerine çalış türküsünden bıkmıştım, arada bir Kadirle karşılaşınca takılırdık yalnızca o zaman kafam dağılırdı. Zamanında abim çok büyük hatalar yaptığı için benim üstümde baskı vardı, hemen işimi gücümü bulayım istiyorlardı. Zaten babam emekli de olmuştu, o yüzden devamlı kavga etsek de babamı severdim eline geçen üç kuruşa da beni en kral dershaneye göndermişti.

Aradan geçen birkaç ay içinde, Zeyneple çok sıkı dost olduk, onun hakkında bir sürü şey öğrendim konuşarak sayısız mesaj atıyorduk birbirimize. Hayatımın belki de en masum dönemiydi, ilk kez bi kızla uzaktan da olsa içinden geldiği gibi konuşuyordum konu sıkıntım da olmuyordu. Mutluydum içim içime sığmıyordu. Ama sadece arkadaşım olduğunu biliyordum ve mesafeler vardı arada, o yüzden umut bağlamak istemiyordum. Dershanede de işler az da olsa yoluna girdi. Sonraki deneme sınavında daha iyi bir sınıfa çıktım, ordaki insanlar daha samimiydi hiç yabancılık hissetmedim. Hepsi zengin bebesi de olsa ilginç şekilde beni hemen aralarına aldılar. Artık yorgun da olsam ferahtım yanımda üç beş insan vardı hiç yoktan. Evdekiler de bu durumdan memnundu, netlerim arttı diye en sevdiğim yemekler yapılıyordu ilgi alaka güzeldi amk babam hiçbir şeye sinirlenmiyordu. Tabi her şey böyle devam etmeyecekti...

Bende de duygu kayıpları var.. Takipteyim aga rez

Rezerved

Zeyneple konuşa konuşa ona karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım, çünkü onunla rahatça konuşurdum her zaman iyi zaman geçirirdik mesajlaşırken.Ama kendimi durdurmaya çalıştım, onu ben asla göremezdim. Ayrıca onun dersleri çok güzeldi, bana hep çalıştığından bahsederdi. Muhtemelen Türkiye'deki iyi ünilerden birini kazanacaktı. Kaldı ki açılsam bile belli oluyordu bana arkadaşça yaklaştığı... Kendi benliğimi de sorguladım."Kanka ayağı züt ayağı" olayına dönmüştü ama inanın ben böyle olsun istememiştim. Benim başka muallaklerden ne farkım kalcaktı böyle yapınca. Devamlı içimdeki hisleri söndürmeye çalıştım o asla bilmesin daha iyi deyip durdum kendime.

Onun nelerden hoşlandığını,en sevdiği şeyleri, nasıl bir hayatı olduğunu ailesinin nasıl olduğunu,ve daha birçok şeyi biliyordum.Bu işin sonu nereye varacaktı. insan hiç görmeyeceği biriyle daha ne kadar tutunabilir ki ? Burdan kalkıp yanına gitmeyi bırak ailem internetten birisini bulduğumu öğrense elli tane laf işitirdim boş şeylerle uğraşma derlerdi.

Beyler hikaye yarım kalmayacak ama biraz ilgiyi artıralım, okunuyor mu bilmiyorum. Boşa yazmış olmayalım. Birkaç saat sonra seri şekilde partları giricem.Şuan dışarda işim var kusuruma bakmayın.

Rezervasyon

Rezerve

Devam panpa

Rezerved

Reserved

Artık kış ayları gelmişti sınava 4 ay falan kalmıştı YGS için. Zeyneple aramız iyi olduğundan arada şakasına da olsa mesajlarımızda aynı yerde okusak ne güzel olur der bir sürü hayal kurardık.O da benimle görüşmek istiyordu, benim hakkımda ne düşündüğünü bilemezdim elbette. Bakarsın olur umuduyla iyice ders işini sıkıya almaya başladım, kafama göre dersleri eken ben tüm derslere girip hocalardan etüt koparır olmuştum. Yeni arkadaş ortamım da dört dörtlüktü, devamlı takılırdık sohbet şaheneydi.Tek tesellim de bu dershanedeki sınıfın iyi olmasıydı. Okulda 12.sınıf başladı başlayalı okul bomboştu kimsenin geldiği yoktu, gelseler de beni oraya bağlayan kimse yoktu. Arada gider test çözerdim. Mezun oluyorduk artık, başka kaygılarımız olcaktı.Bi baltaya sap olamama korkusu çok kötüydü beyler. Kadirle de ayda bir telefonda konuşur olduk,her güzel şey bir gün bitmeye mahkum.

devam rez

Zeynep her ne kadar bana harika birisi gibi gelse onun orada nasıl bir hayatı olduğunu bilmiyordum,bu kafamı kurcalıyordu.Ona onu sevdiğimi söylemek için can atıyordum ama korkuyordum ya onu tamamen kaybedersem diye? Hayatımdaki ilk kız oydu, bu aşk meşk işlerini biz bilmeyiz, ona açılmak ile açılmamak arasında tereddüt ediyordum.

Bir gece yarısı onunla telefonda konuşurken ona ciddi şekilde ima ettim onu sevdiğimi,ama yanlış giden bir şeyler vardı anlamazlıktan geliyordu kaçıyor gibiydi benden... En sonunda dayanamadım ve biraz da yüksek bir perdeden söyledim; Seni ne kadar çok sevdiğimi neden farketmek istemiyorsun Zeynep ?..

ilk başta birkaç saniye sessiz kaldı telefonda, ve sonra tatlı tatlı güldüğünü duydum. Sonra beni ne kadar sevdiğini biliyorum,ben de seni seviyorum ama biz seninle birlikte olamayız dedi, lütfen beni anlamaya çalış, "Belki bir gün" demişti.
Bu konuyu açtığım için üzgünüm daha fazla içimde tutamadım demiştim.Bir yandan mutluydum onu sevdiğimi öğrenmişti ve beni terkedip gitmemişti, tamamen kaybetmemiştim. Kötü olan ve beni mahveden ise red yemek oldu, Belki bir gün bir teselli miydi ? Yoksa benim için bir umut muydu, bilemiyordum...

Sonrasında yine mesajlaşmalarımız sürdü, gerçekten korktuğum gibi olmamıştı beni reddetmiş olsa da gitgide daha samimi konuşuyorduk.Bu beni mutlu etmeye yetiyordu.Ama neden hayır demişti, Hayatında birisi olmalı demiştim kendime işte o gece eve geç gittim. Hayatımda ilk defa kendi başıma bu kadar derin düşüncelere daldım, ilk defa bir parkta oturup bira içtim tüm olanları Kadir'e anlattım... Diğer ihtimal ise "mesafe" konusuydu. Kim sevgilisinin tenine dokunmak gözlerine bakmak istemez ki, hem ben öyle yakışıklı da değildim güzel bir fiziğim de yoktu.Öyle ya, belki de beni hiç beğenmemişti, donuk bir hale düşmüştüm.Ne mutlu ne de büsbütün mutsuz...

rez devam

Aradan bir hafta kadar geçmişti, moralimin bozukluğundan dışarı da çıkmıyordum arkadaşlarla. O akşam Zeynep'in attığı tweetlerden anlamıştım ki birisinden hoşlanıyordu veya görüştüğü birisi vardı. Canım sıkıldı ama arayıp sormadım, küçük düşemezdim. Kendi söylemeliydi bunu... Ertesi gün sırf bu dalgınlık kaza geçirmeme neden olacaktı, dalgınlık yüzünden Anayolda arabayı farkedememiștim. Feci şekilde canım yanmıştı, gözlerimi hastanede açtım. Bu benim ciddi anlamda ders anlamında gerilememe de neden olacaktı elbette.