duygu

Nasıl yazsam nasıl etsem bilmiyorum. Seni çok seviyorum. Sesini, gözlerini, gülüşünü... Her dinlediğim şarkıda sen varsın, nereye baksam seni görüyorum, yapamıyorum sensiz. Aklıma geliyorsun boğazım düğümleniyor, aklıma geliyorsun gözlerim doluyor, aklıma geliyorsun zaman donuyor. Sürekli kendime kızıyorum nolurdu biraz cesaretli olsaydım ama konu sen olunca cesaret mi kalır bende? Korktum. Seni kaybetmekten çok korktum.
Ama korkmak da engel değilmiş, nasıl da kaybettim seni.
Özlüyorum seni ben çok özlüyorum. Ama elden bir şey gelmiyor, ağlamak da çare olmuyor. Seni tanıdığım o gün bilemezdim. Hayatımı bu kadar etkileyeceğini bilemezdim. Bazen diyorum ki keşke hiç tanımasaydım ama sonra düşünüyorum ki \\\"seni tanımamak\\\"... Seni tanımamak nasıl da korkunç bir şey seni tanımamış olmak ama tanıdım çok şanslıydım galiba.
Şimdi ise bana verdiğin acıyı unutmaya çalışıyorum başarabilecek miyim bilmiyorum. Sen hayatım boyunca taşıyacağım bir izsin. ilerde seni hatırlayınca gülümsemek isterdim. Eski günlerimizi hatırlayınca ne güzel günler geçirmiştik demeyi isterdim. Nasip değilmiş demek.

Biliyo musun sesini düşünüyorum bazen. Sadece sesini. Sesin hâlâ kulaklarımda. Hiç bitmeyen bir şarkı gibi. Ne çok özlemişim sesini.

Her güzel şeyi seninle hayal etmiştim. Beni kırdığın, üzdüğün zamanlarda bile hayallerimden vazgeçmedim. Beni sevdiğini düşündüm hep. Nerden bilebilirdim bir gün canımı alıp kaçacağını? Darbelerin en şiddetlisiyle beni de vuracağını? Bilemezdim. Savunmasızdım, sadece inanmıştım.
içimde öldürdüğün şey çok büyük. Hiçbir yere gömebileceğimi sanmıyorum.
Her şeyimi anlattığım, rahat rahat konuştuğum insan... Sen hayatımda ilktin ve son olarak kalacaksın. Bir daha kimse senin boşluğunu dolduramayacak.
Keşke beni anlıyor olsaydın. Senin için neler yaptığımı neleri göze aldığımı ve nelerden vazgeçtiğimi anlardın. Senden bir beklentim yok diyordum ya, bunun bir yalan olduğunu anlardın.
Artık olsan da olur olmasan da dedim ya senin benim intiharım olduğunu anlardın belki.

Başkasıyla konuşurken bile aklıma sen geliyorsun, soğuyorum yaptığımdan da, konuştuğumdan da. Korkmuyorum da artık . Kaybetmekten de kaybolmaktan da. Sanki içime biri asit dökmüş ve ölmüş oralar. Artık cansız. Çalışıyor ama heyecanlanmıyor, sevinmiyor, üzülmüyor. Sadece yaşıyorum. Ve ne var biliyor musun ? Sevemiyorum da. Kimseyi, hiçbir şeyi sevemiyorum. Çok istiyorum ama olmuyor. O kadar acımış ki seven yerler artık bir daha acı çekmek istemiyorlar. Ama sen dönsen belki bir ilaç olursun bana bilemiyorum. Sana çok ihtiyacım var ama sen yoksun. Çok uzaktasın. Yazsam yazamam. Yine tersler kalbimi kırarsın diye o kadar çok korkuyorum ki. O kalp kırıklığını bir kez daha kaldıramazmışım gibi geliyor. Canım çok yanıyor. Ruhum can çekişiyor. Direniyorum, çabalıyorum ama yavaş yavaş sona doğru geldiğimi hissesiyorum.

Son olarak seni çok seviyorum çok ama çok seviyorum yeryüzünde uzayda ne varsa hepsinden daha çok seviyorum kimse seni benim gibi sevemez kimse başkasını seni sevdiğim sevemez, sevemesinler de benim gibi olmalarını istemiyorum.
Güzel yüzlüm, kara gözlüm... Her zerresine kurban olduğum dilerim unutmazsın beni. Ben de seni asla ama asla unutmayacağım. Unuttuğum gün gömün beni.

4 AY SONRA GELEN EDiT: YA CiDDEN BEN BUNLARI SANA MI YAZMIŞIM AMK ŞU AN INANAMIYORUM BI OKUYiM DEDIM O KADAR KOMiK GELDi Ki YARI DA BIRAKTIM. Bi DE UNUTTUĞUM GÜN GÖMÜN DEMiŞiM AHAHAHAHAH ULAN 4 AY BÜLE SÜRMEDi UNUTMAM. UNUTMAKLA KALMADIM iĞRENiYORUM SENDEN iSMiNi DUYDUKÇA MiDEM BULANIYOR. AMA SANA DA HELAL OLSUN SENi BU KADAR SEVEN BiRiNi BU KADAR NEFRET ETTiRMEK BÜYÜK BAŞARI.
ŞU YUKARIDAKiLERi DE SiLMEYECEM ARADA GELiR OKUR GÜLERiM.