mezun biriyim. bu sene lyseye 2. girişim. çıktım lyseden otobüs bekliyordum. çok sessiz biriyim beyler. çok utangacım. neyse işte tek başımaydım durakta. baktım 2 huursu karşıdan kahkaha ata ata geliyor. ne bir edep ne bir haya. neyse geldiler otobüs durağına. gelmeden önce fısıldaştılar. tabi ben orda hemen anladım durağa gelip oturunca benim kalkacağımı planladıklarını. muhteşem zekamı kullanarak anladım bunu. geldiler oturdular. bende o gün tam günümdeydim. normalde kalkardım ama bu sefer işi namus meselesi görmüştüm. bu sefer ezilen taraf ben olmayacaktım. hemen bişey yapmam gerekiyordu derken aklıma muhteşem bir plan geldi. zaten dışardan gizemli acayip biri olarak görünüyorum. başladım bildiğim bütün arapça duaları karıştırıp coşkulu coşkulu okumaya. sanki içime cin girmiş gibi kafamı bir sağa bir sola hızlı hızlı çeviriyorum. bi gülüp bir ağlıyorum. kalkıp tekrar oturuyorum. oturduğum yerde zıplıyorum. bi taraftanda coşkulu coşkulu arapça duaları karıştırıyor hızlı hızlı okuyorum. la bu karıların yüz ifadesini görmeniz lazımdı beyler. kireç yutmuş gibilerdi. o anıran huurlar kafalarını yere eğmiş deve kuşu misali altlarına sıçıyorlardı. en sonda ALLLLLLLLLLLLAAAAAH!! diye bir bağırdım bunların suratlarına. bunlar bi kaçıyor beyler görmeniz lazım. hiç böyle kaçan karı görmemiştim mk. bu olay hayatıma şekil verdi beyler. artık daha özgüvenli daha güçlü hissediyorum. ve bunu inciye borçluyum. teşekkürler inci sözlük.
buda gibimsonik yeni yaşadığım bir anıdır.

edit: resimdeki karı salma hayek
nasıl bilmezsiniz lan

la niye eksilediniz ya. olmamışmı ayarım. üzüldüm la. hayattaki tek başarım buydu direk eksilenmişim.