+1
O zamanlar liseye gidiyordum. indiğim yer okula uzak olmasına rağmen boş olduğu için minibüse biniyordum. Ailem sigara içtiğimi öğrendiği için dışarıda rahaçta sigara içebiliyordum. Haliyle durağa çıktığımda bi sigara yakardım. Minibüs gelene kadar sigaramı içip müzik dinlerdim. RAP müzik dinliyorum bu arada beyler. Derken oda gelmeye başladı. Hülya. Artık beraber bekliyorduk minibüsü. Her sabah. Kış ayında olduğumuz için hava soğuktu. Kalın giyinirdik. O siyah montu çok yakışıyordu. Tebessüm ediyorduk istemeden karşılaşınca. Gülüşü çok güzeldi. Hülyayı tarif edeyim.
Kısa boylu, kızıl saçlı, beyaz tenli, zayıf şirin bir kızdı. Her sabah karşılaşıyorduk. Asosyal olduğum için konuşma cesaretini bulamıyordum kendimde. Ama konuşmalıydım.
Ne olacak amk? Oda insan. Pek insana benzemiyor melekte olabilir. Offf neyse amk alt tarafı günaydın diyeceksin. Çok mu zor lan ? Merhaba mı desem ki ? Ulan ne denir ki? Hem dedikten sonra ne diyeceğim ? Ya terslerse?
diye düşünmekten kendimi alamıyordum. ' Sagopa Kajmer - Düşenin dostu olmaz ' şarkısı başladı ve minibüse bindik. O günde konuşamadım.