Tamam tamam geldim beyler

biz basbasa kaldık
demek amca oğlusun erhanın he dedi
evet dedim.
niye böyle kuytu bi yerde oturuyodunuz dedi
başım ağrıyor o yüzden dedim ve konuya girmeye karar verdim

pınarı ne zamandan beri tanıyorsun dedim
uzun zamandır dedi, bizim iş yerinde çalışmaya basladıgı ilk günden beri neredeyse dedi
o kadar oldu demek dedim... pınar 2 senedir çalışıyordu orada. benim pınarla tanışmam 1 sene öncesine dayanıyordu. zaten kısa br süre beraber olup ayrıldık. sonra erhanla beraber olmaya basladılar zaten...
peki erhan? dedim
erhan pınara göre daha yeni tanıyorum dedi. onların üstü olmadan önce tanımazdım
pınarla erhan aynı bölümdeler ama? dedim
evet dedi pınarla tanışıklığımız çalıştıgımız yerle alakalı değil zaten dedi
huur çocugu neredeyse itiraf edecekti! sinirlerime hakim olmaya, mantıklı sorular sorup istediğimi almaya çalısırken aynı zamanda mevzu bitince bu huur çocugunu nasıl döveceğimi düşünüyordum. itiraf etmeye baslaması da bi şeylerin umdugumdan daha erken hallolcagnı gösteriyordu
neyle alakalı? dedim
sustu. bir yudum içti ve yüzüme baktı

pınarı aslında iş yerinde görmüştüm dedi ama yemekhanede tanıstık. klagib bir tanısmaydı öyle ahım şahım bir şey değildi o yüzden üstünde durmaya gerek yok. sonrası da bildiğin kadarı işte

bi şey bilmiyorum dedim
bir ara etkilenmiştim pınardan ama o sırada erhanla çıkmaya basladılar ve ben de alakamı kestim. zaten erhanı yeni tanıyordum, iş yerinde böyle bir sıkıntıya gerek yoktu. vazgeçtim. zaten şimdi nişan arefesindeyim ben de dedi...
umdugum gibi gitmemişti konusma. tabii ki hemen itiraf etmesini beklemiyordum ama konunun başında yan çizmişti.
peki dedim daha sonra pınarla hiç görüşmediniz mi
görüştük tabii ki dedi
hadi ya erhanla beraber oldugunu bile bile mi dedim
evet dedi. iş yerinde görüştük yemek yedik bir kaç kere o kadar dedi
dışarıda hiç görüşmediniz mi dedim
yüzüme baktı. bi yerlerden tanıyormuş gibi bkıyordu bu sefer... kim oldugumu çıkarmaya çalışıyordu o da... anlamıştı bir şeyler olduğunu...
o sırada aysun geldi

elindeki rakı şişesini ve kadehini yere koydu. taner şişeyi aldı, ben doldurayım dedi. kadehi doldururken bir taraftan da beni süzüyordu. aysun konunun nerede oldugunu anlamaya çalıstı
erhanı nereden tanıyorsun diye sordu tanere
taner de iş yerinden diyerek konuyu geçiştirdi...
sessizdik hepimiz. ben tanere taner bana bakıyordu ama hala kim oldugumu çıkaramamıştı. yoksa ortamda durmazdı... aysun da arada kolumu çimdikleyip bir şeyler anlatmaya çalışıyordu.
üstüne gitmek istemiyordum çünkü anladıgı anda her şey daha kötü olabilirdi...
kadehimi kaldırdım, o zaman pınarın mutluluguna içelim deyip kadeh tokuşturmalarını istedim...

Devamı için rez alin beyler