dumanlı 1 5 senenin ardından

Citroen c5 i vardı bu elemanın, gece geç saatlerde arabaya binip yolunu alıyordu

Tek yakalamam için uygun bi fırsattı, park ettiği sokakta bekliyordum.

Bekle bekle bekle, geliyordu sonunda.

Sinirime hakim olucam diyordum kendi kendime, ama hak ediyor muydu bunu ? Onca çocuğu zehirlememiş miydi bunlar ?

Ekiplerin bu adamlara niye karışmadığıda kafalara düşmüştü artık..

Gördü beni, yürüyordum ona doğru.

Anlamıştı.

Hala kendine güveniyordu ya da öyle gözükmek istiyordu.

Önemi yoktu, olması gerekeni yapıcaktım.

- Yapmak istemezsin

Dedi ukala bi tavırla ben ona doğru gelirken.

• Sana söz hakkı vermedim, kapa çeneni çocuk.

Kafa atmıştım, burnu kırılmıştı muhtemelen

Kızgındım, yanıyodum sinirden.

Yere düşmüştü karşılık veremiyordu ama tüm gücümle saldırıyordum.

Altımdaydı.

Bu kadar kolay olması.. Gözümde fazla mı büyütmüştüm yoksa ?

Uzun bir süre devam ettim.

Eğlenceliydi, lavuğu kan gölüne buladım

Görmeniz gerekiyordu yerden kalkıp atamadı on adım

O piskopat gibi gözüken eleman yerde yalvarıyordu, haline gülün.

Siren sesleri, hızla gelen ekip arabası.

Olay başka bir boyut kazanıcaktı birazdan

Karakoldan husumetli olduğumuz kişilerin devriyesiymiş.

Bir şeyler olucaktı farkındaydım ama nereden bilebilirdim ..

1 kişi silaha davrandı, napıyordu böyle ?

Diğeri kelepçeyle yaklaştı.

Çocuğu tanıyo gibiydiler. Yardımına koştu bir tanesi, iki kişi benle ilgileniyordu.

- indir silahı, nolduğunu bilmiyosun

• Ellerini kaldır, iyi biliyoruz merak etme sen.

okuycam lan dursun kenarda

reserved

sadece duygusal anlarda varsın hızlı kafalarda falan filansın

reserved

(bkz: dumanlı terapi)

devam bilader

Çocuğa yardım eden yerden kaldırmaya çalışıyordu, bir polis tarafından böyle ilgi görmemiştim ben hayatım boyunca.

Ambulans çağırmayı tercih etmediler.

Epifani denen olayı bilir misiniz, kafada puzzle parçaları yerlerine oturuyordu.

O okul çevresine hep bu tayfanın devriyeleri veriliyordu, bizim husumetli olduğumuz kişiler.

Bu çocuklara müdahale edilmemesi, böyle özen göstermek. Yoksa ?

Düşünmek istemiyo insan bu kadarını, olmaz olmaz.

Her ne kadar çocuğun üstünü arayın desemde bir şey ifade etmedi, aramıycaklardı.

Aklımdan geçenlerin gerçek olmasını istemiyordum, nasıl bir şeye bulaşmıştım ben ?

Nolucaktı şimdi ?

Bu ekibin arkadaşı olan bi ekip daha geldi.

Bunlar gibi huur çocukları cebinde parası olan herkese tapardı.

ilk gelen ekip kelepçeyi takmayı başaramamıştı, ikinci gelip gelince yüreklendiler yine

Ben hala tüm parçaları birleştirmeye çalışıyordum, garipti durum..

O kirli sakallı lavuk ayaklanmıştı yavaştan

içlerinde yaşça büyük eleman bi işi beceremediniz diyip kendi geldi kelepçe olayını çözmek için

devam et gibik devam et

bunu da okuyorum.

Yarasız olmaz beyler, unutmayın.

reserved okurum

ulan yaz işte ne bekliyosun amk?

yazmıcanmı panpa ateşledim seni bekliyom

okumadım derim çocuk

Elini kaldırınca her şey daha değişti, kafa atmıştım, belki delilikti ama inanın her şeyden daha eğlenceliydi.

6 kişiyi üzerimde buldum bi anda eller kelepçelenmişti.

Dayının arabası gelmesi nolurdu orda bilemiyorum inanın, selami dayı dağıttı etrafı, sözü geçiyordu.

Husumetli olduğumuz elemanlar yollamıştı bizim kirli sakallıyı, kaybolmuştu ortadan. Arabası duruyordu.

Ee dayıda bu heriflere göz mü yumuyordu yoksa ? O da onlarla mıydı ? Bilmiyordum..

Maalesef beni salmıycaklardı kolay kolay. Beni selami dayının ekip otosuna bindirip beklettiler.

Dışarda aralarında tartışıyorlardı, inanın bu olanlar gerçek mi bilemiyordum o an.

Yine mi hayal görmeye başlamıştım ? Hayır bırakmıştım her türlü illeti ben, olmamalıydı.

Bildiğim tek şey selami dayının o elemanların söylediklerine karşı çıktığı tüm gücüyle.

Nitekim onun dediği oldu.

Yanındaki çocuklardan birini dikti başıma

Yemeği getirende oydu.

Dün gece attığım ilk mesajdaki ana gelmiştik anlıycağınız.

inanın selami dayı olmasa ölür müydüm bilmiyorum.

Mahallede gören olmuştu çünkü ekipleri, göze alırlar mıydı ?

Bunca şeyi yapan bi kişiyi öldürmekten mi korkucaktı ?

O ekip otosunda, ölümle karşı karşıya kaldığım anlar geldi aklıma ama

Böyle yarım kalan bir hikayede son bulmasını istemezdim hayatımın, halletmem gerekliydi bazı şeyleri

Ama nasıl ?

Tek bilmem gereken ordan çıkmalıydım.

Nezaretteydim.

Kafa attığım adam geldi, selami dayı ve ateşleyken ben.

Bu burda bitmedi unutma bunu dedi tehditkar bir tavırla

-Hiçbir şeyi unutmadım yaşadığım, bunuda unutmam merak etme sen.

Sahi hastaneye düşmeme komada kalmama sebep olan o bıçak darbesi..

Hala bilmiyordum kimdi neden yapmıştı..

Ateşi çıkartmaya çalıştı sonra, ama kafasına esenide yapamıyordu.

Hem o karakolda çok sevenim vardı hemde kapının dışarısında onlarca kişi bekliyordu beni.

Selami dayı olayı toparlamak için bi teklif yaptı, sakinleşmesini istiyordu ortamın.

Dışardakileri dağıtırsa Ateş'i yanıma alıcağını söylemişti ben çıkana kadar.

Ateş'i ne kadar göndermeye çalışsamda gitmemişti, en azından diğerleri beklememliydi.

reserved