dumanlı 1 5 senenin ardından

Kol saatinin naif alarmı ötüyor, hafif-ince.

Gözlerim buğulu

Hep buğuludur ya gözlerim gerçi.

Ellerim

Koğuşun gri duvarları gülümsüyor sanki bizim hayatlarımıza.

Ranzalar eşlik ediyor, ama yük taşıdıklarından hafiften dertliler.

Çaydanlıktan çıkan buhara kitleniyor gözlerim, ortama ayrı bi hava katıyor.

Tam karşımda parmağındaki yüzüğüyle oynuyor biri, hatıraları geliyor aklına ama artık ümidi kalmamış.

Ya varsındır ya yoksundur, ortası yok be çocuk.

Ademe kitleniyor gözlerim, bir fotoğrafa bakıyor, hayaller, hayaller, dumandan hayaller.

Hiç gerçekleşmeyecek hayalleriniz oldu mu sizin ?

Herkesin vardır, sadece kimseye söyleyip deli damgası yemeyi istemezler.

Gerçekleştiremezsin diye canınızı sıkarlar, alay ederler, kendi hayallerini yapamayacağını düşünüp

çaresizliğe kapılan insanlardır bunlar.

Sizi de yıldırmak isterler..

Aynanın karşısına gidiyorum, ben bakıyorum biz diyorum, onlar diyo şizofren.

Hayır kardeş, öyle değil işte.

Benim hayalim var orada.

Bu dört duvar bi anlamda iyi geliyo insana, fiziki anlamda kendimi güçlendiriyordum spor yapıp

pek tabi karşınızda antrenman maçları yapacağınız pek birini bulamıyorsunuz mapus kavgaları dışında, bu bi eksi oluyor.

Koğuşun hep bi tartışması vardır, bazen yüksek kesimi bazen alçak.

Alçak kesimin tartışmaları futboldur genelde, bilirsiniz hayatta başaracak bir şeyi olmayanlar, başkalarının

yaptıklarıyla mutlu olabilmek isterler, gerçekten olmasalar bile. Tuttukları futbol takımının futbolcuları bu şahısları görse

yüzlerine bakmayacaklarını, en fazla sahte bir tebessüm atıp hemen başından savmaya çalışacaklarını kabullenmek istemezler.

Onlar o tebessüme kanarlar, hani aşıklar nasıl onu sevmeyen bi kızın gülüşlerine inandırırlar kendilerini. O şekil işte bu.

Böyle çocukların tribünlerde koşturmasının sebebi budur, toplumda yer edinme içgüdüsü, saygı görmek istemesi.

Bu yüzden kültürlü kimselerin hiçbiri fanatik değildir hiçbir spora karşı, zevk amaçlı izlerler veya yaparlar eğlenirler.

Koğuşun diğer kesminin tartışması ise vicdanın dini inançlar sayesinde, inançla mı oluştuğu yoksa mutlak şekilde doğuştan geldiği miydi.

Aslında bulunduğumuz koşullara göre belirlenir bu demek doğru gözükse de tam olarak değil, yeni doğmuş bir çocuk genel anlamda

nasıl bi ortamda doğup yetiştiyse o ortamdaki yaşayış tarzını normal olarak benimseyip yaşam tarzı haline getirir çoğunlukla, lakin

bunun tersi örnekleri olup, ortamdaki bizim yanlış diye niterlendirdiğimiz davranışları yanlış belirleyenler de olabilir. Merak

edebilirsiniz şimdi, doğru olarak niterlendirdiklerimiz nasıl yer ediyor içimizde diye. Bu konuda keskin bilgiler vermek imkansız gibi

şahıstan şahısa değişebilir bu. Bazılarımız doğru olarak nitelendirilen yanlışları kabullenmeyip buna baş kaldırabilirken bazıları bunlara
boyun bükmekte, bu nasıl oldu ?

Şimdi dini kitaplar indirilmeye başlanıp onlar değişmeden önce vicdan yok muydu, doğru ve yanlış diye nitelendirilen şeyler yok muydu
bunu kavramak lazım. Şu an yanlış diye niterlendirdiğimiz birçok şey yapılıyordu eski kavimlerde, ama onların da kendine özgü tabuları

vardı. Kitaplar bize doğru ve yanlış diye ayıracağımız şeyleri getirdi, o çizgiyi çizdiler. insan bi başına bırakılsa mantıklı olanı bulamaz

mıydı deniliyor, her konuda değil. insan yanlış yapma potansiyeli mevcut olarak yaratılmış, yaratıcı yön çizmeseydi, hem yanlış hem

doğru işlere adım atabilecek konumda. Kitapta ise bunu salt doğru yapmak amacıyla öğütler veriliyor.

Sürekli kötülük yapan kavimlerde iyi insanlar, iyilikleriyle meşhur kavimlerde kötülük yapanlar çıkmış, bu bize insanın öngörülemeyen

bir varlık olduğunu kanıtlar nitelikte.

Genel hatlarını çizdiğimiz bu durum şu demek oluyor

Vicdan bizim içgüdülerimizde yer alan bir şey

Lakin bu bazen doğru bazen yanlış şekilde ortaya çıkıyor, dini kitaplar duyguya yön verme amaçlı çizgileri çekti bizlere.

Bunlari uygulayip uygulamamak bizim elimizde, iyi dusunup mantikli kararlar vermeliyiz.

Bir gece, o gece. Nedendir, bu hırs ve kin..

Ellerimde kan var, gozlerimi oyuşturuyorum

Dur diyorum yapma.. Dur.

-Olayın iki saat öncesi-

O masum çocuk, Ferhat. merttir o, mert Ferhat diyorum o geceden sonra ona.

Yanina yaklasiyorlar, bir seyler istiyorlar, tehdit ediliyor ardindan.

Neden boyle bir sey yaparlar, fikir üretemiyorsunuz ? Olay ne olabilir.

Ferhat tüm vakarlığıyla tepkisiz kalmaya çalışıyor, tek isteği bu dört duvardan kurtulmak.

Neden bu kadar tepkisiz, neden karşılık vermiyor ?

Yanina gidiyorum bir süre bekleyip, sataşmayı kesmiyorlar, artık bi amaçları olduğu açıkça ortada besbelli.

- Dağılın lan çocuğun yanından, dağılın.

- Bir daha yaklaşmayacaksınız.

Boynuna yapışıyorum

- Anlıyor musun adamım ha ? Anlıyor musun ?

Onu bırakıp diğerini itekliyorum, üç kişiler, mesafe koymaya çalışıyorum araya.

Bağırıyorum sonra korku verecek bir şekilde

- Dağılın dedim lan.

Gülümsüyor içlerinden biri

• Kaderini sen çizdin bu gece aslan,sen çizdin. Suçlusu biz değiliz diyor.

-Dağıl lan, caz yapma, uzaklaş.

Ferhatın yanına oturuyorum, suskun şekilde bekliyorum, tek kelime etmeden.

Bekliyorum anlatmasını, anlatmalı.

" Abi nişanlım

" Nişanlıydım mı demeliyim ? Bilmiyorum abi, o, o zor durumdaydı.

" Maddi durumumuz pek yok, hiç olmadı aslında, para biriktiriyorduk, hayalimiz vardı , o 3.sınıfta gelmişti bizim sınıfa, o zamandan beri aşığım ben abi.

" Hayalimiz , evet, hayalimiz. Bizim ortak hayallerimiz oldu hep, bir gün okul çıkışı orta bire giderken yağmur yağıyor ama ne yağmur.

" istanbulun gelmiş geçmiş en sağlam yağmurlarından bir tanesi, yürüyoruz, kafalarımız eğik değil abi, gökyüzüne bakıp, cesaretliyiz, yüreklidir o.

" O gün elini tuttum ilk defa, çekine çekine, çok güzeldi abi, ben o gün geleceğimden emin oldum bir kez daha, başkaydı o gün abi.

" Söz verdik, bir gün biz olalım diye, o günden sonra hep hayallerimiz oldu her gün yeni hayaller ekledik deftere.

" Ama ben işçi bi babanın ortanca oğluyum, maddi imkanlar belli. Yanlış yoldan gitmezsem imkanım olmayacaktı, varsın olmasın dedim.

" Çalıştım, gerçekten çok çalıştım üniversiteye gidemedim bu uğurda erken yaşta başlıyım bazı şeylere diye.

" Güzeldi, lise bitene kadar her şey muhteşemdi, lisede hafif hafif sınıf farkını hissetseniz bile, güzeldi, onlaydım. Her an muhteşemdi.

" Şimdi hiçbir şeyden emin değilim, kafam çok karışık

Gömleğini düzeltiyordu sürekli, kendini başka yere odaklıyordu, aynı anda geçmişe dönüyordu, trans halindeydi.

" Evlilik hayalimiz vardı, güzel bi hayat için para biriktiriyorduk onun okulu bitmişti, işe başladı.

" Patronu vardı bi tane, zengin zümreden, yakışıklı denilecek tiplerden, altında son model arabası, neredeyse her kız imrenir.

" Nişanlıyız biz işte, akşam mesai saatleri sonrası telefonları gelmeye başladı, hep işle alakalı diyip geçiştirdi benim hatun

" Soğuk konuşuyordu bu yüzden şüphelenmiyordum bir şeyden, o da rahatsız oluyor bak diyordum Ferhat, o da rahatsız.

" Aile olmamız için uğraşıyor, para. O komik kağıt parçası için uğraşıyoruz.

" Gel zaman git zaman mesajlaşmalara başladı, sormadım abi kimse mesajlaşıyorsun diye, soramadım. Kendimden utandım, neden ? Param yok diye, inanır mısın ?

" Paran yok diye kendinden utandırtıyor bu insanlar, yanlış şeylere meyletmeye başlıyordum, ama dur dedim Ferhat yapma.

" ikimizin arası gayet iyiydi nişanlımla, ama rahat edemiyordum artık.

" işten çıkma konusunu açtım, ben ikimiz için uğraşıyorum nasıl böyle bir şey istersin, bana güvenmiyor musun sen ? Çocukluğumuzdan beri beraberiz

" Nasıl bunu istersin, beni neyle itham ediyorsun diye düzinelerce cümle kurdu, bu kadar laftan sonra..

" Bilmiyorum işte, bir gün ona haber vermeden iş çıkışına gittim, abi gitmeseydim dedim ya.

" Gitmeseydim, elini tutuyordu benim kızın çıkarken, el ele. Nasıl iş dedim bu, farklı bir şey vardır abi dedim, yok yani olamaz.

" Sonra öptü onu yanaklarından inanabiliyor musun ? Arabasına bindiler, 400-500 bin tl lik araba belki, asla helal yoldan ulaşamayacağım bi araba.

" O arabanın altında ezildim ben abi, ezildim o gün.

" Orada dakikalarca kaldım öyle, yağmur başladı, salak gibi kaldım öyle

" Mesaj attım akşam, naptın bugün gibisinden, hiç dedi standart bildiğin gibi, sen naptın diye soruyo.

" Diyemedim abi sizi izliyordum diye, iş çıkışı naptın takıldın mı bir yerlere dedim. Rahat geldin mi gibi sorular sordum

" Normaldi, her zamanki gibi dedi.

" Her zaman ha dedim kendi kendime, her zaman, güldüm abi baya, her zaman dedim, böyleymiş dedim, her zaman.

Ferhatın gözleri mermi gibiydi, tek bi noktaya odaklanmış bakıyordu öyle.

" Sonra abi kapadım telefonu falan, o gece doldurdum kendimi, belimde emanet, gittim o elemanın evini öğrendim

" Site abi, içeri girebilir misin ? Amacıma ulaşamadan alıkoyarlar, geri dönüyordum. Onu gördüm, koşuya çıkıyordu.

" Yürüyerek yan sokağa çıktı, koşmaya başlayacakken yakaladım, tuttum, dakikalarca, kendinden geçene kadar

" Yüzünde tek belli gözüken renk kırmızı olana kadar yumrukladım, ellerimdeki kemikler sızlıyordu, gücüm kalmamıştı en son.

" Belimden silahı çıkardım, ağzına dayadım, yap dedim şunu Ferhat, yap kurtul.

" Abi tam tetiği çekecekken, aklıma geleceğim geldi, annem geldi, işçi babam geldi.

" Küçük kardeşim geldi, abi abi diye peşimden koşan.

" Hayallerim geldi, dedim son bu değil lan son değil, bankada param var birikmiş, onla hayallere koşarım ufak ufak dedim,

" Bir yerden başlarım dedim. Bıraktım o çocuğu orada

" Kamera kayıtlarından bulmuşlar beni, ertesi gün yakalandım.

" Dayak atmaktan hapise giren sayılı insanlar vardır, ama naptıler ne ettiler, soktular beni buraya.

" Ruhsatsız silah taşımakmış, adamı öldürmek için dövmüşüm gibi bir şeyler söyledi benim avukat yine de normalde tutuksuz yargılanırım diye düşünürken tutuklu yargılandım. Para abi işte, milyonluk adamlar. Milyonlarla oynayan birilerinin adaleti.

" Şimdi buradayım, tek derdim belaya bulaşmadan buradan gitmek, tek isteğim bir sonraki duruşmaya kadar sakin kalmak, beladan uzak bi hayat. Ben buyum abi, ben dövüşemem, ben savaşçı değilim, ben hayalleri olan bi Ferhatım sadece.

-Olayın yarım saat öncesi-

Bi sopayla ranzama vuruluyordu, sese uyandım, 2 kişi Ferhatın başındaydı, 5 kişi benim.

• Kalk aslan kalk.

Millet izliyordu sadece, atladım aşağıya.

Bu gece bi çizgi çekilecek hayatıma, gözlerimi kapattım bir an,

-Bırakın lan çocuğu dedim

- Gelin, hepiniz bana gelin, buradayım.

• Süpermanlik yapacağın yer burası değil, burada herkes kahraman, herkes keş aslan

Yanındaki elemanda kelebek vardı, sallıyordu ince ince.

Napmam lazımdı ?

Dövüşmekten korkmuyordum ama beni bekleyen bi sevgilim vardı, karar vermesi..

Ferhata baktim, sonra..

Sağ direkti geçirdim sopalı elamana, burnunu kırmanın yanında saatlerce kan akması garantiydi.

Sevgilim beni affet, bunu yapmazsam her gece yanardım.

Benim saldırmamla, Ademde içlerinden birinin üzerine atlamıştı, üç kişi karşımdaydı, yapmam gerekeni yapıp gard aldım, ilk yaklaşana sağ kroşe atmıştım, karşımda yüzü açık yumruk atılmayı bekleyen sadece 3 kişi vardı, ne kadar zor olabilirdi baş etmesi ? Hele tek yumrukla kalıcı hasar veriyorken.. Zevkliydi, eğleniyordum. Ferhatın dayak yemesine engel olmam gerekiyordu sadece.

Bu kadar sese rağmen gardiyanlardan birinin gelmeme imkanı yoktu, ama gelmiyordu kimse, nasıl olabilirdi bu ? Ah şu para.. Ne oyunlar dönüyordu böyle ?

Kroşe attığım eleman yerdeyken diğer üç eleman birden saldırmaya başladı, vücut vücuda girmeye çalışıyorlardı, o gibi durumlarda sağlam yumruk atmanız güçleşir, mahalle kavgasına dönüyor iş. Kilit etmekle uğraşıyorsunuz rakibi sadece.

Bu oyunu oynamak güzel olabilirdi belki ama beklemem değil saldırmam gerekiyordu adem ve ferhatı korumak için, bacaklar açılmadığı halde karşıdaki boyu kısa elemana heel kick atıp diğer elemana sağlı sollu direkler salladım, komik ve gülünç durumdaydılar.

Adem hala boğuşuyordu kendini koruyabilirdi, ferhatla ilgilenmem gerekliydi. ikisi onla boğuşmaktan her şeyi unutmuş bir haldeydiler, birine arkadan yaklaştım bacağın alt kısmına alçak tekme dediğiiz low kick atıp yere dizlerinin bükülmesini sağladıktan sonra diğerine bi aparkat sallayıp çenesine kalıcı bi hasar verdim arkadaşın. Köpek dişlerine elveda demeliydi.

Dizlerinin üstüne çöken lavuğu adem tutmuştu kaldırmıyordu, koğuşa şöyle bi baktım, eli sopalı eleman kendinden geçik halde yatarken diğerleri hareketleniyordu yavaş yavaş, ademin yanına koştum hızlıca üstündeki elemanı yakalayıp saçlarından yukarı çektim, beni korumak isteyen birine nasıl zarar verebilirsin lan sen ? Gözlerine saydırıyordum, gard falan umrumda değildi, sevdiklerimin kılına zarar gelmesi.. Bu kötüydü dostum, kötüydü.

Gözlerini açamayacak hale getirmiştim elamanı derken, Ferhat, abi dedi. Arkanda. Kelebek sallayan eleman arkadan yara vermişti, bu anı hatırlıyordum yıllar öncesinden, sadece kimin yaptığını bulamamıştım. Şimdi biliyorum kimin yaptığını, gördüm gözlerini kafamı çevirip. Yere yığıldım arkadan karaciğer kısmının olduğu yere doğru saplanmıştı, duvara yaslandim sırtımı, kan kaybı arttıkça tansiyon düşüyordu, yere oturmam gerekti bilinçsiz bir şekilde, kimseye gelmiyor, kimse karışmıyor, sadece izleniyorduk.. Ah şu insanlar, Ferhatı kesti gözlerim, şoka girmişti, kendine geldi, eli sopalı elamanın yere düşen sopayı aldı ve karşımda gözlerimin içine bakıp belki benim ölmemi bekleyen çocuğa saldırmaya başladı.

Dur, yapma Ferhat diyordum kısık sesle, Adem dedim gücümün yettiğince, kan kaybettikçe güç gidiyordu, engel olmalısın dostum demek geçiyordu aklımdan gücüm yetmiyordu.

Dur dedim bir daha, Adem kollarından sardı Ferhatı.

Yardım edin diye bağırmaya başladı bize saldıranlardan biri..

Sağır bir gecenin ardından
Tüm yaşananların sıratında
Belki bir gün buluşuruz
Karanlıkların aydınlığında...

ikimizin yazdığı dörtlüktü, özeldi bizim için.. Bir kez daha bir sevdiğim hasta yatağım başında bir dortluk dokuyordu kulaklarima

Bunun tek farki ikimizin yazmis olmasiydi..

• Sevgilim uyanir misin ? Benim icin yapar misin bunu ?

Soynenleri bir suredir duyabiliyordum, gozlerimi yeni yeni yavas yavas aciyordum.

Kafasini yataga yaslamis kelepceli ellerimden tutuyordu, gozlerime bakarak bekliyordu oyle urkek urkek.

Gulumsedi

• Geldin

dedi masumca.

Bizimkilere haber gitmis disaridan bagiris cagiris sesleri geliyordu, kanunen bi yakinligim olmadigi icin sevgilimin

yanima girni izni yoktu, ama araya aracilar sokulmus halledilmis bu sorun, Atesi ve diger dostlari almiyorlarmis iceri lakin.

• Gideceksin diye cok korktum

- Korkmak sana yakismiyor.

• Beni birakacaksin sandim bir an

- O kadar kolay degil, umutlanma

• Deme şöyle, sen gitsen napardim ?

- Gitmiyorum bak, gercegim ve buradayim.

• Sahi gercek miyiz ?

- Her zamankinden daha fazla.

• Yanına gelebilir miyim ?

- Gel bakalim

Beraber bir muddet uyuduktan sonra annem geldi haberi aldiktan sonra, hatta kapi acildiginda atesleri bile gordum birkac saniyelikte olsa.

Annem cok yorgun dustu diye eve birakmis cocuklar, uyuyamamis gerci.

Ademin, Ferhatin halini ogrenmem gerekiyordu, benim kizin abisi araciliyla aldim bilgiyi, ferhat hucredeymis, ademin kogus degistirmisler, baska bir cezaevine nakli sözkonusuymuş..

Artik bir seyleri degistirmenin vakti gelmisti, belli bir sure hastanede tedavi gordukten sonra cezaevine geri dondum ardindan durusmam vardi zaten, cikmaya karar vermistim, bi sıkıntı olmadan halloldu cezaevi maceram.

Sirada o iki dostu kollamak vardi, yalniz birakamazdim onlari.

Ve o gece semtte benim bankimdaydim, ne gunler geldi gecti dedim, ne gunler.

Hayatimda yeni birisi vardi, cezaevi maceram olmustu, babam ölmüştü, annem hastaydi, uyutusturucu saticilariyla catismistik, hala bulvar yolunda yedigim bicagi kimden yedigimi bulamamistim, daha bir ton olay. Nasil sigmisti bu gencecik yasima bu kadar olay ?

Suruyle dikis izim vardi, ahini aldigim tonla insan, yardimim dokunan tonla insan.

Ve bu sefer iki dost icin atilacaktim bir mucadeleye, kim bilir neler olacakti sonunda.

Sidelyayi gordum birkac saniyelik, yanimdaydi, guluyordu, mutluydu bu sefer. Hafif bi tebessum atip kayboldu.

Ama artik burnum kanamiyordu cocuk, iyiydim ha eksisine gore ne dersin ?

https://www.youtube.com/watch?v=aNzCDt2eidg

iyi dinle çünkü söylediklerim yaşayacaklarına ayna.

Yürüyor tüm güzelliğiyle, yağmur damlalarının çiselediği loş ışıkların aydınlattığı sokağın ortasında gencecik kız.

Yürüyor dediysem de öyle normal bir yürüme değil, güneş saygıdan onu görünce batmaya başlıyor, inceden bi kur yapıp.

Doktor hastasını onla tedavi ediyor, bak diyor, bak.

Yanaklarının her zamanki nazenin pembeliğine boyalı binalarla çevrili etraf, utanıyorlar ondan.

Büyülenmemek elde mi be hünkarım ?

Kim galip gelebilir, kim kazanabilir bu güzelliği ?

O arz-ı didar ettimi benim sokaklarıma, yerimden kalktığım gibi geçerdim karşısına.

Gözlerinin sürmesine dalıyorum, daldıkça boğuluyorum okyanusta.

Boğulmamak elde mi ?

Seni gördüğüm her saniye ilk görüşümdür, bu yüzdendir aşkımın tazeliği.

Dünyadaki tüm güzelliklerin tek hecelik tanımıyken sen nasıl sakin kalabilirim elimi tuttuğunda ?

Elma şekeri yiyen ufak bir çocuğun masumluğu..

O yürüyor ben koşuyorum, ben koştukça o yavaşlıyo ama yine de arkasındayım.

Öyle işte, sorma nasıl diye.

Delikanlı yürüyor yanından, bir maden işçisinin alnının karalığının yansıma yaptığı ceketinin kollarını geriye çekiyor, elleri terlemiş.

Nasıl bi heyecan ?

O simsiyah ceket korkutur mu kızı ?

Korkma, ben hep yanında olucam diyor delikanlı, bu lafı bir yerden hatırlıyor mu sanki ?

Neyse ne

Yaklaşıyor kızın yanına, tutuyor elini, ilk günkü gibi.

Sokağın kıvrımında belinin kıvrımına tek elini atıyor çekiyor kendine

-Nasıl

diyor

-Nasıl bi güzelliksin

• Senin güzelliğinim, sen öyle görüyorsun beni

diyor yanakları daha fazla kızaran kız.

Delikanlı diğer eliyle gözlerinin önüne düşen saçlarını temizliyor kızın

-Şu kaldırım taşları, şu bulutlar, mahallemin -eliyle göstererek- şu ufaklıkların masumluğu şahidim olsun

- Bu kalbin atmasına tek sebep sen olacaksın ömrümün sonuna kadar.

Kız utanıyor.

Delikanlı alnına bi öpücük konduruyor

• Seni seviyorum

• Seni çok seviyorum

• Hep yanımda ol

Diyor kız, ürkek şekilde.

Alışık değil böyle şeylere.

Bir lunaparkın ışıkları aydınlatıyor semti, yanda bi park, salıncakta sallanıyor melek.

Çocuk daha önce birine ihtiyacı olduğunu hiç söyleyememiş, nedendir, bilir misin ?

Birine ihtiyacın olduğunu belli edersen gider, giderler.

- Sana ihtiyacım var, her şeyden çok. Yeni bir ben, yeni bir hayat

- Her şey bambaşka olacak, söz veriyorum.

inanıyor kız.

Boşuna mı bu kadar uğraştı, niye inanmasın ?

Seviyor çocuk onu, biliyor, düzelecek her şey.

Kötü günler geride kalacak derken kız daha fazla yukarıya çıkıyor

Sevgilisi arkasında her şeyden korur onu, daha hızlı diyor salıncakta.

Daha hızlı.

Ağaçlı yolda yürürlerken bahar belli ediyor kendini, rüzgar başlıyor en kıyağından, gece pek bi sinirli.

Kafası güzel olmuş bi zorba gibi.

Delikanlı ile kız öyle sıcak ki, aşıklar üşür mü ?

Yapraklar düşüyor hafif hafif

Bir mesaj geliyor delikanlıya

'Zamanı geldi..'

-Sana ihanet etmiyorum.

-Duyuyor musun beni ?

Oda da volta atiyordum es zamanli.

Elimde cakmagim, carpip carpip duruyorum, yakmiyorum tamamen, yakarsam ates alir.

Sidelyamin fotografina bakiyorum cuzdani aralayip,- bakma lan bana- diyorum

-Olumu hatirlatiyorsun her an bana, niye ha ?

Ah su gozlerim..

- Duyuyor musun beni sidelya ? ihanet etmiyorum sana, anliyor musun ? Duyuyor musun ?

- Beni bunla yargilayamazsin, anliyor musun ha ?

- Cevap ver, gel yine.

- icerim sidelya, tekrar baslarim, saclarimi kazirim, morartirim bu gozlerimi, eski gunlerdeki o pis adam olurum.

-Yanlis yaparim sidelya, ihanet etmiyorum sana bunu anla.

- Sen demedin mi ha ? Sen demedin mi basla diye, senin hayatin bu diye ?

- Seni anlattigim cocuklar deli diyorlar bana, 'birak abi artik' diyorlar.

- Ben yine seni birakmadim, sadece dedigini yapiyorum, bi kapi araliyorum. Anliyor musun ?

Cildiriyordum artik, kafamda sadece ona bunu nasil yaptigim vardi.

Halletmem gereken bir ton sey var ve hicbiriyle ilgilenemiyordum adam gibi.

Uyumam gerekliydi.

Sabah Atesin actigi telefonla uykumun kapilari aralaniyordu.

Dayinin mekana gectigimde bizim cocuklarin hepsi oradaydi.

Bu sahneler, ozlemistim herhalde.

Askerden gelen dostlarim bu masadaydi, ayni sofradan uzun zamandir yiyemedigim dostlarim da.

Donmustuk, bizdik, beraberdik.

Neyzer, Atesle makara yapiyordu bir yandan hala cayi sekerli iciyorsun diye.

Gulebiliyorduk, halletmem gereken bircok sey vardi ve ben bu cocuklari

tekrar belalarin arasina sokmak istemiyordum.

Dostumdu lan benim onlar, seviyordum onlari

Ama bu konular yuzunden aramiz aciliyordu, onlari hep olaylarin disinda birakmak isteyisim yuzunden..

Biz olmayi istiyordu onlar, dogru olan buydu hepimiz icin.

Ates, neyzer, veysel, askerdeyken kardesini kolladigimiz cengiz.

Ahmet, serkan..

Ve daha sizin ismen tanimadiginiz ama beraber mucadele verdigimiz dostlarimiz

Kahvalti boyunca ferhat ve adem vardi aklimda.

Bu cocuklara destek olacaktim, bilecekler bunu anliyor musun cocuk ?

Disarida bizi kollayan unutmayan biri var diyeceklerdi.

Disari ciktiklarinda, guvenebilecekleri bi liman olacakti, ben arkalarinda olacaktim.

Ferhattan gibayetci olup hapis hayatinda bile ona her gunu zindan etmeye calisan o patron bozuntusu

onun biletini kesecektim. Sakin bana kiz paraya taptigi icin o lavuk bunlari yapmaya yuz buldu demeyin.

Erkegin karakteri yok mudur ? Evli veya nisanli birine nasil goz koyabilir insan ?

Bu senaryoda o kiz ve o cocuk bir gram umurumda degillerdi.

Tek canimi yakan nokta Ferhatin hayatini yakmalariydi.

Basit mi lan o kadar ?

Bekle beni cocuk.

Amcami arayip bu olayi telefonla cozdurebilirdim, daha basit olurdu.

Ama o lavuk zengin zuppesine aci cektirmem lazimdi.

Hak ettigi basit bi telefon degildi.

Ferhati aldigin hasarlardan sonra iceri attirmak gozune kolay geliyorken

bunu benim ustumde de denemliydi.

Hani ferhat demisti ya abi ben o cocugun arabasinin altinda ezildim o gun diye

Bu eziklik ne demek bilir misin sen ? O da yasamaliydi

Kahvalti bitti, bizim banklarin oraya gectik, kokusunu icime cekiyordum semtimin doyasiya.

Babamin mezarina gitmem gerekliydi.

Bizim cocuklardan biraz ayrilmistim, biraz bogaz havasi alip istanbulu icime cektim

ardindan mezarliktaydim ikindi vakitlerini gosterirken saat.

Baktim mezar tasina, o bana bakti, konusacak cok seyimiz var gibi.

Ama sustuk.

Tek cumle ettim yarim saat sonunda

Bir gun geleceksin ve duzelecek her sey.

Oyle iste baba.

1-2 saat kick taks antrenmani yapmistim.

Ekgiblerim vardi, gelistirmem gerekliydi.

Saglam dovusuyorum ha, ne dersin ?

Ardindan benim araba ve serkanin arabayla cevre liselere dagildik.

Lise onlerinde tekin olmayan tipler var mi ona bakiyorduk.

Sıkıntı yoktu, hep boyle devam etsin.

Ademin ailesini arastiriyordum ayni zamanda

Yapmam gereken yuzlerce sey vardi, tek tek vakit ayirmam lazimdi hepsine.

Ama saatler yetmiyordu.

Atesle, veyseli, ferhati iceri attiran patronunun adresini bulmasi icin gonderdim.

Sirketten eve kadar takip edeceklerdi, ne kadar zor olabilirdi ?

Ademin bulundugu kogustan birkac isim ogrenmistim onlara destek cikmam karsiliginda telefon konusunda yardimci olacaklardi ademe.

Ailesiyle arasi acik oldugu halde daha cok konusabiliyordu artik adem

Avukat islemlerini benim avukat halledecekti bundan sonra, her sey cozulecekti.

Benim kizla neredeyse hic konusamamistim bugun, onu ihmal ediyordum ve bu daha fazlasiyla surecekti.

Yanlisti, ama..

Amasini soylemek zor geliyordu kendime, aksam yemege cikartip gonlunu alacaktim.

Aksam denizin mavisi bize ozel farkli bi ton haline girmisti lakin bu guzelligi ateslerden aldigim haber yikmisti.

O kizin hala patronuyla beraber olmasi, bu bana bile koymustu be cocuk.

Hayat ne kadar adi bunu anladim ve yanimdakine daha sıkı sarildim.

Bir tarafta en zor zamanlarinizda yaninizda olacak bir kiz ve diger tarafta ise..

Hayat cok garipti.

Hirslaniyordum.

Yan masadaki cocuk benim sevgilimemi bakmisti ?

Soylesene cocuk.

Yoksa bana 'zamani geldi' diye mesaj atip gozdagi vermeye calisanlardan

biri miydi ? Kimliklerini bilmiyorum ve dusmanlarim var.

Neden korkuyorlar ? Belki de beni korkutmak amaclari..

Sakin olmaliyim, gozlerim tekrar parlamasin.

Yesil hayatimi maviye buruyecek bir kizdan bahsetmistim size

ismini vermemistim hatta, vereyim simdi, Selma.

Dedesi hastayken gorustugumuz, o gunlerde bana iyi gelen.

Yaninda bir cocukla gormustum ve yollarimiz ayrilmisti, hayatinda birisi varken

bi kizla yakinlasmak yakismazdi bana.

Ama bunu bilmedigim gunlerde tebessum ettirebilmisti beni.

Onu gordum, sanirim biraz uzun zaman gectikten sonra fark etmistim.

Gozlerim ona denk geldiginde o uzun zamandir bana bakiyormus gibiydi.

Tam benim kizin elini sıkarken, cunku o patronla iliski yasayan kizdan sonra

sukrediyordum.

Cok garipti o an dostum, hayatimda daha eski bi kizi baskasiyla goruyordum o masada onla olan ben de olabilirdim ama oyle olmadi, boyle bir sey iste hayat.

Birinin hayatinizda diger yariniz olma ihtimali varken simdi yan masalarda hicbir seysiniz, ayri dunyalar.

Bu cok farkli bi duygu.