dumanlı 1 5 senenin ardından

Sidelyam geliyor, iyileşecek diyor.

Çocuk hep saçma buldum ben gidişleri.

Ateş'te gidemez.

Hastaneye giriyoruz, alıyorlar hemen.

Onu içeri alıyorlar, tekrar burun kanamam başlıyor.

Düşüyorum, kilometrelerce yerin altına.

Gözümü açtığımda, bi bahçedeyiz, düğünümüzü hayal ettiğimiz o bahçe

Salıncak kurmuşum, sallıyorum, "daha hızlı daha hızlı" diyor.

Meleğim şimdi nerdesin , kime anlam veriyor gülüşlerin ?

Durmamı istiyor, duruyorum.

Elimi tutuyor, "o iyileşecek korkma" diyor, "peki ya sen ?"

Bakıyorum öyle

"Yanına gelemesem bile hissediyorum seni ve senle olan her anımızı" diyor

Gerçekten mi, hissediyor mudur ?

Ona cevap veremiyorum, izliyorum sadece. Bakıyorum, saçlarını kavrıyorum..

Bir anda yere düşüyorum, korkuyor. "Kalk, lütfen"

Yavaş yavaş sesler gidiyor, uzun bir süre uyanmamışım.

Uyandığımda çok uzun bir zaman geçmişti

Gözlerimi açtığımda Sidelyam, yanımdaydı

"Sebebi ne
Seni bir bıçak yarası gibi hatırlamamın
Sen böyle uzakken senin sesini duyup
Yerimden fırlamamın sebebi ne?

Diz çöküp bakarım ellerine
Ellerine dokunmak isterim
Dokunamam
Arkasından camın
Ben bir şaşkın seyircisiyim gülüm
Alaca karanlığımda oynadığım dramın"

Kulaklarımda onun sesinden bu kelimeler sıralanıyordu.
Nazım Hikmet.. Sidelyamın sesiyle anlam kazanmıştı..
Kayboluyor.. Ateş giriyor odaya önce bakıyor, anneme müdjeyi veriyor.
Annem.. Hayatımdaki en özel kadın o. Ve sidelyam..

" Birader beni kurtardın sen düştün, olacak iş mi bu yaptığın ?"

Gücüm yok, elini tutuyorum kavrıyorum gücüm yettiğince.

Koridorda bizim çocukların sesleri, yankılanıyor..

Sidelyam, odanın en köşesinden bana bakıp gülümsüyor.

Ama çok geçmeden 2 acı ihtimali öğreniyorum

Kanser olma ihtimalim olduğu söyleniyor, tümörden şüpheleniyorlarmış, bunun için test yapmaları gerektiğini öğreniyorum.

Hatta yakın zamanda 2.kez tümörden şüphelenilmişti, sizle paylaşmıştım.

Hem ilki hem ikincisi temiz çıktı, tümör yoktu vücutta.

Ama 2.ihtimal, acı mıydı benim kurtuluşum muydu, kestiremiyorum.

Kullandığım maddelerin artık vücudu tükettiği gerçeği, vücudun alarm şekliymiş bu bayılmalar.

Her şeyi bırakmazsam bu bayılmalardan sonra uyanmama ihtimalim olduğu söylendi.

içimi en çok acıtansa, bu son zamanlarda Türkiyede yeraltına düşen moda olmaya başlanan LSD denilen bir madde.

Sizle paylaşmayı istemiyordum, burayı her yaştan insan okuduğu için, özendirmemek adına.

Ama söylemeliyim sanırım, sizden bir şey saklamıycam.

Bu maddenin Türkiye piyasasına düşen hali daha az zararlı bir versiyonu zaten, daha zararlı bi versiyonu daha var, o geçiyordu elimize.

Uzun süreli kullanılacak bir şey değildi bu, ama. Olmuştu artık, şu an hiçbir şeyi değiştiremem.

Değişmekte istemem, çok güzel hatıralarım vardı.

lan oğlum senin yüzünden uyumadım bugün hatunla ilk buluşmamız olcaktı, olamıcak. boş entry girme anlat dinliyorum

Ateş doktorla gördüklerimi paylaşmış, kızıyorum ama sonra geçiyor kızgınlığım. Benim iyiliğimi istiyordu.

Pgibiyatriyle görüşmek istemesemde mecbur kalmıştım. Çevremdekilere zarar vermek istemiyordum.

Ulan karşıma geçip bana gördüğüm her şeyin hayal olduğunu, aslında var olmadığını söylediğinde çıldırmıştım.

Değiyordum, dokunuyordum, konuşuyordum Neresi hayal, o bir melek, beni yalnız bırakamıyordu.

Böyle düşünüyordum, gerçek ve hayal arasındaki bağımın koptuğunu düşünüyorlardı.

Ve şu an gerçek olarak birçok olayın hayal olabileceğini söylüyorlardı.

Ayırt etme mekanizmasını yitirme noktasına geliyormuşsun.

Çocuk düşünebiliyor musun, o kadar şeyden sonra karşına geçip her şeyin yalan, hayallerin gerçeğin olmuş ve bazılarını ayırt edemiyorsun diyorlar.

O öldü diyorlar, toprak altında sana gözükemez diyorlar. Mezarına zütürüyorlar seni, ben her gün ordayım lan

Ne anlatıyorsunuz siz bana ? Benim yatağım olmuş o toprak altı

Tedavi edilmen lazım diyorlar, yakın zamanda gerçek kavrdıbını tamamen yitireceksin diyorlar, az bir zaman var diyorlar.

En can alıcısı ise ne biliyor musun çocuk ?

Annene zarar verebilirsin, beraber kalamazsınız diyorlar..

Yanına gelemesem bile hissediyorum gökte yağan her yağmurdasın.

Odamın penceresine damlayan, hapishanemin penceresi.

Birçok defa canını acımış olma ihtimali için gözyaşı döktüm, delirdim.

Kokusu hafızanızda yer etmiş birinin canının yanması, ne demek lan ne demek ?

Haziranları çok severdi, geri dönüşümün sebebi budur buralara.

Bu ay onu anlatmam gerekli diye hissettim.

Sırf siz üzülmeyin diye çok şey yazıp sildim.

Bana kalkıp bir şey kullanmıyacaksın diyorlar, gözlerimin önünde olmadan napabilirim ?

Kullanırsam ölürmüşüm, intihar ediyormuşum, yavaş yavaş.

Ulan ben o gün urganı bağladığımda ölümü boynuma geçirdim zaten

Anlatıcam onuda anlatıcam.

Ben eylüldüm o haziran, en güzel aylar bana göre. Ama ondan önce haziranın bir anlamı yoktu bende.

Kafamı yastığa koyduğumda, diyorum acaba o da beni bu denli özlüyor mudur. Ağlıyor mudur ?

Elimi tutuyor, "yanındayım ben" diyor. Kafasını göğsüme yaslıyor.

"Bir hayalden ibaret olduğunu söylüyorlar ama ?"

- "Bizi kıskanıyorlar, hep böyle olmadı mı zaten ?"

Hep öyle olmuştu, sidelyamla ben elele yürürken insanlar konuşurdu.

Mahallenin teyzeleri güzelliğine hayrandı, bende.

Utanırdı. Daha çok severdim, biraz daha utanırdı.

O kızardıkça ben daha hayran olurdum.

Şimdi soruyorlar bana, diyorlar ölene kadar böyle mi gidecek ?

Bilmiyorum, inanın bilmiyorum.

Ama sidelyamın yerine birini koymak çok garip geliyor anlıyor musun beni ?

Anneniz vefat etse yerine birisini koyabilir misiniz ? Yani o senin her şeyin, bir yer etmiş, Dünyada hangi varlık gelse o olamaz tekrar.

Birisinin elini tutarsam ihanet etmiş gibi olacağımı hissediyorum, sanki o ordan beni hep izliyor ve bu halime hala aşık.

O da beni bekliyor gibi düşünüyorum, ve başkasını hayatıma sokarsam her ihtimali yok ediceğim geliyor aklıma.

Belki öyle değil bilmiyorum, ama başka bir kıza ihanet etmiş gibi olmakta gurur kırıcı.

Her zaman kendini ikinci planda sanması..

Söyle be çocuk Sidelyamı üzer miyim ?

sidelyan kendini mi öldürmüştü silahla?
seni arkandan vuran kahpe kim daha çıkmadı mı ortaya?
diğer kız n'oldu hani sevgilisini patlattığın?
kafamda deli sorular çocuk.

@408 Bu derdi tam olarak anlatmaya hazır değilim şu an için.

ilerleyen zamanlarda değinicem o konuya.

o zamanlar durumlar biraz karışıktı, ben farkında değildim. Kendimi ihanet ediyormuşum gibi hissettim hep, yapamadım.

Sonradan kendisiyle birkaç anımız oldu, onlar fazla geldi bana herhalde, kaldıramadım.

Başkasıyla mutlu olmayı bünye kaldırmıyor herhalde, kuruyo beyin bir şeyler.

Bu arada herkes için söylüyüm şunu, dün kız kulesinin karşısına gittim, hep oturduğumuz banka. Bolca düşündüm, izledim.

Ve size anlatıcak daha çok şeyim olduğunu farkettim. Ve inanın anlattığım hiçbir konu başıboş kalmayacak, cevaplandıracam her şeyi.

devam

.

rezerved

Gözlerimi açıyorum, bir ateş yanıyor.

Güneş mi bu ? Gözlerim parıldıyor, kısık bakıyorum.

Zar zor ayağa kalkıyorum, ilerliyorum. Kafamda çığlıklar hayır ağlamalar hayır gülüşmeler. Hepsi birden.

Hayırdır ?

Bambaşka bir dünyadayım, izliyorum, herkesi izliyorum. Uzaktan, yanaşmıyorum. Yanaşırsam yanılırım.

Çok güzel rol keser bu insanlar.

Herkes başka birini oynuyor, kendi olan var mı hiç ?

Sizinle biraz karşılıklı konuşalım mı ?

Kardeş senin derdin ne bu insanlarla alıp veremediğin ne diyorsunuz biliyorum

Vericek ve anlatıcaklarım çok aslında.

insanların değerinin bir kıyafet parçasıyla belirlenmesini aklım almıyor.

Sizin saygı göstermek zorunda olduğunuz birini hayal edin, çalışıyorsanız en yakın örnek patronlarınız olsun.

Onu yırtık, çamurlu elbiselerle düşünün. Noldu, gitti her şey ?

Bu kadar lan değeri insanların, senin benim. Düşüncelerim, düşünceleriniz hiç.

Bana ne kadar beklersen bekle istediğin doğruları bulamıycaksın , öyle bir zaman olmuyacak diyorlar.

Olsun beklerim diyorum bende.

Sadece anlayın istiyorum lan, başka hiçbir amacım yok.

Bir kızın bedenini bir et parçası olarak görmesini aklım almıyor, etini mal gibi kullanmasını aklım almıyor.

Hiç mi ar yok bu insanlarda ?

Hemcinslerimin tek derdinin karı kızın belaltı ve bulmak için zütünü yırttıkları maddeler olmasını aklım almıyor.

Almıyor çocuk.

reserved aldım güzel yazmış

herkes rol kesiyo dünyada çocuk herkes..

bu okunur

şu başlığı hortlatmayın çok ağır amk

hala burdayız başkan anlat

http://www.youtube.com/watch?v=XaSi7vzGVLM

biliyorum biliyorum

Sana kızgınım biraz, biraz kırgın, biraz aşık, yalan, hala deliler gibi.

Biraz umutlu, eskisi gibi gelirsin diye. Geliyosun gerçi, kısa süreli olsada.

Konuşuyor bile benle, o konuşurken uyuşuyor vücudum.

O konuşsun diyede çok uyuşturdum bu vücudu, bilirsiniz.

Bazen onu güzel anlatamamaktan korkuyorum, eşsiz kusursuz olamıyacak belki hiçbir zaman, ama ne biliyim işte.

Hep ekgib kalıyor gibi geliyor onu her kaleme alışım, onu yazarken geçiyor yanıma, bakıyor bana, onla ilgili bir şey yazdıktan sonra

dudak büküyor sanki bana. Bu kadar mı yani ? der gibi. Demezdi, utangaçtı o.

O urganı bağladığım geceyi düşünüyorum, gitmeli miydim buralardan, daha tamamlamam gereken ne var bu senaryoda ?

Sanırım çok uzağım ölüm denen o limana, daha çok macera yaşamam gerekiyor.

Kaf dağının tepesi, oturup izlemek ne hoş olurdu insanları değil mi ?

Bulması mesele, bulabilir misin, bulabilir miyiz ?

Tekil değil çoğullukta aramalıyız belki.

Odamdayım, kafam bi dünya yatmışım yere tavanı izliyorum

Oda da kokusu azalıyor, çıkarıyorum parfümünü sıkıyorum odaya, içime çekiyorum

Sonra bi fırt, dalıyorum.