dumanlı 1 5 senenin ardından

http://www.wattpad.com/st...anli-1-5-senenin-ardindan

Unutmayin en zor savas kendi dogrularinizin yanlislar barindirdigini farkettiginiz anda baslar

ve onunde iki secenek vardir ya yanlis olacaksindir ya dogrulari bulmak icin arayislara gireceksindir.

Benim dogrularim

Benim kararlarim

Benim yasadiklarim

Benim yanlislarim

Benim basardiklarim

Benim vazgectiklerim

Benim hatalarim

Bu benim hayatim dostum.

Dumanli 1.5 senenin ardindan
... gucumu tuketmisti yaptigim hatalar. Aynalara bakmaya korkar hale gelmistim.
Evet dogru adamim diyen aglar miydi ya ?
Suc babamin miydi ? O'nun mu ? Gozaltlarim cokmustu, cokca haram para yemistim.
Hani iciniz sıkılir bir yuk hissedersiniz
Noluyo lan ? Hayirdir dersiniz yuk her gecen gun artar. Durmuyordu.
Hani asri gecik gormediginiz ve gorme ihtimalinizin kalmadigi
birini ruyanizda gorursunuz oyle bir ruyadir ki sanki gercek. Mutlulugu harbiden yasiyorsunuzdur.
7 saniyeydi hani birader ?
Sanki O'nun size hediyesidir, yasadigimiz mutluluklari unutma dercesine.
Uyanirsiniz,icinizde ruyanin muthisliginin verdigi gerceklik hissi
O'nu gormenin verdigi haz,hemen tekrar uyumaliyim ya olursa ? Gorursem tekrar ?
Gormeyeceksin cocuk, ne kadar denersen dene. Kabullen.

Yakin zaman..

Gece akli basimda yattigim zamanlar yaptiklarima anlam veremiyordum
Bes dakika gulup ardindan delirebiliyordum, hic olmadik zamanlarda hic olmadik tepkiler.
O anlar sana normal gelir bilirim, ne gariplik var ki dersin.O bunun tipta bir adi oldugunu soylemisti hatta ?
Adi mi, neydi gercekten.Neyse bosver, pekte onemi yok zaten.
Sabaha karsi bes bucuk gibiydi bense bulvar yolunda, istanbul bi baskadir be cocuk.
Yuruyorum, uzerimde en sevdigi hirkam, mavi olan hani.

Hikayem devam eder belki, ne dersin cocuk ?

http://www.wattpad.com/st...anli-1-5-senenin-ardindan

Wattpad ortamindan yayimlamami istemisti oncelerde birkac dost, firsat olmamisti, oraya aktaricam yazilanlari yavastan. Finali ilk orada paylasabilirim, az kaldi.

Sadece benim yazdiklarim icin ; http://ccc.incisozluk.cc/...n/@sex%20icerikli%20mesaj

Aklıma geldi. Koşmaya başladım delicesine. Tek ben varım sanki dünyada, öyle bir koşuyorum ki gidiceğim yerde
O'nu bulucam sanki. Belkide ölümü bulurdum ha ?

"Olmaz"
Neden ?
"Gerçek değil ve zaten hiç olmaması gerekiyordu"
Gerçek değilse bu sıcaklık ne ?
Gülümsedi.. " Çok hızlı atıyo" Kafasını yasladı kalbime doğru
Bırak zaman aksın, aşkı anlatsın, görenler kıskansın.
"Ya tersine akarsa bir gün. Sahi görmezsen beni bir daha ? Naparsın ? "
Elleriyle karnıma doğru bastırıyordu biraz, dikişler alınmamıştı daha. Acıyor muydu ? Bilmiyorum

Uyan birader.
Birader uyan..
Noluyodu ? Bankın ordaydım.. Gözlerine baktım bayık bayık, en güzel yeriydi. Öfkemi kontrol edicektim söz vermiştim
kendime. Gerçi onun suçu neydi ? iyi niyetinin canımı yakıcağını nerden bilebilirdi ?
Uyandırmasaydı dedim kendime, en güzel yeriydi.
En güzel..

Önümden geçen 4 kişilik bir grup, üçü tanıdık. Selamladılar. Ya diğeri ? Niye gülümsemedi ?
Bana mıydı tavrı ?
"Kime bakıyon lan sen ? Gel gel."
Şaşırmışlardı. Yaklaştım kafa atmamla çocuğun düşmesi bir oldu, bende sendeliyordum.
Çok az gücüm vardı. Diğer elemanlar bir şey yapamadı, tanıyorlardı beni. Korkuyorlardı da.
Her ne kadar şekilli takılsalarda, çekindikleri birileri olurdu bu tiplerin, bendim o.
Çocuk karşılık veremedi zaten.
Çocuğu hastaneye zütürmek için gittiler hızlıca, olayın büyüceğinden korkmuşlardı zaten.
Yalnız kalmıştım. Napıyordum lan ben ? Eşkiya mı olmuştum, neydi bu tavırlar ?
insanları kendimden korkutarak mı kavuşacaktım gerçeğe. Gerçekten uzaklaşmak mı istiyordum yoksa ?
Neydi amacım ? Belki yalnız kalmaktı.

Bankın orda bayılmışım, kalktım oturdum. Bank gittikçe soğuyordu, tavrı bana mıydı ? Belki O'na ? Bize mi ?
Niye beni unuttunuz dedi, ben değil dedim. Deliriyor muydum ? Telefon çaldı .. 1,2,3 . Durmadan.
"Nerdesin ?"
Ne farkeder? - Ne zaman yanımda oldun ki ? O elindekini bırakıp yanımda mıydın ?
"Söyle geliyorum, alıcam seni."
Öksürüyordum çok fena sesim çıkmadı bi süre. "iyiyim ben, yalnız bırak." telefonu kapadım..

Nerde kalmıştık ? "O nerde" dedi
Bilmiyorum. -Sahi bulamir miydim ? Gidebilir miydim yanına ?
Neden burdasın ?
Sorma daha fazla yanıyorum ve sonu yok bunun. Üzerime gelme.

geberip gitmen en iyisi olurmuş aslında

Bir şeye bağımlı olmak delirtiyordu beni, gerçi zamanında tek bağımlı olduğum şey bu taktan şeyler değildi.
O güzel kokardı be birader, Sidelyam dı lan kolay mı ? Artık kimseye seslenemiyorum öyle.
Rehberi açıp Sidelyam'ı arıyorum arada, ulaşılamıyormuş. Yalan, kandırmayın beni.
Oysa sek gibiydi bu gençliğim düştüğünde buz taşına.
Siz nerden bileceksiniz birader kaç şişeyle konuştuğumu ? Kaç şişeyle sustuğumu ?

"Yapma, söz vermemişmiydin ?"
Bunu söylemeye hakkın yok
"istemezdim."
Gitmezdin.
"Her şey bu kadar basit değil, hayatta senden daha önemli şeyler var "
Bencil miydim ben ?
"Kim bilir .."
Kalkıp yürüyebilir miyim peki yanına ?
"Bulabilirsen belki, yakında bir yerlerdeyim."

Telefon çalıyordu, yavaşça kendime geldim. Neyzer diye bi arkadaş arıyordu
Sormamıştım neden niye nereye diye. Nerde olduğunu biliyordum uzatmadan gittik yanına.
Gereksiz kelimeler kullanmayı sevmeyen biriydim halada öyle .. Ateş diye bir arkadaş vardı yanımda.
isminin koyulma hikayesini hala kendi bile tam bilmiyor. Ama bir gün söz bunuda yazıcam burda.
Gittik neyzerin yanına,iki kişi daha vardı yanında. 5 kişiydik toplamda. Olayı bilmiyordum
Sadece tek istediğim kendi derdimi unutmaktı.

https://www.youtube.com/watch?v=uNWu3mqEFao

Evdeydim, annemle. Çocukluğumda annem destek çıkardı bana, babamın yokluğunu hissettirmemeye

çalıştı hep. Meleğim.

Ben ilk aşkımı babama anlatamadım hiç.

Bigiblet binmeyi bilmem halen, öğretmedi bana.

Mahallenin en pahalı bigibleti benimdi, amcam almıştı.

Baban öğreticek sana demişti.

Geçen seneye kadar balkonumuzda duruyordu o bigiblet

Bakıp bakıp çocukluğum gelirdi aklıma.

Öğrenmedim çocuk, hiç.

Hayalimde babamla öğrenmek vardı çünkü hep.

Gece diş ağrım tuttuğumda annem tutardı elimden

o zütürürdü hastaneye.

Bazen onu üzmemek için ölüm derecesinde olan ağrılarımı belli etmemeye çalışırdım

Odaya kitlerdim kendimi. Çıkmazdım hiç.

Yüzmek mi ? Babam öğretmedi onu bana.

Hala fazla açılmaya korkarım denize gittiğimde.

Arkadaşlarım anılarını anlatırken sustum ben hep çocuk.

Anlatıcak anınızın olmaması nedir bilir misiniz ?

Babasıyla balık tutmaya giden çocukların anlattıkları hikayeler..

Ben babama ne zaman bir şeyler yapalım desem genellikle yaşıtlarımın

üzerinde aldığım harçlığım dahada bi artardı.

Baba duyuyor musun ?

O anılar parayla satın alınmıyo be baba

Anlatmaya özenirim halen.

kaç kere dedim esrarkeşleri yazar yapmayın diye aq

Yakın zaman.

işte ilk günümdü, zor geçiyordu birader harbi zor. ilk defa bir yerde çalışıyordum, her türlü şeyi yaşadım sanardım.
Ama en zoru nefsini yenmekmiş, ihtiyacın mı var çık git durma diyordu içim.
Bu kadar basit değildi.. Gözaltlarım mosmordu ve feci halde şiş. Çalışanlar biraz çekinmişti benden.
Ayaklarım şişmişti, acıya dayanıklıydım hani ? 13-14 çalışan vardı benle beraber, full dü herkes iş yoğunluğundan.
Herkesi görme tanıma imkanım olmuştu.1 tane semt tarzı ortamlarda yetişmiş, bir tanesi efendi bi çocuk.
işini iyi yapan ama biraz kaypak bir müdür. Yorumluyordum yavaş yavaş etraftakileri.
Kendimi düzeltmek için girmiştim buraya, ama nerden bilirdim yeni yeni sıkıntılar çıkacağını karşıma.
2-3-4 derken yavaş yavaş geçiyordu günler.
Çok huur bi ortam be birader, çalışmışsanız eğer siz bilirsiniz bu iş ortamlarını. Herkes birbirinin
kuyusunu kazmaya çalışan tiplerdir.Çok garipsedim,ama rahattım yorgunluğum dışında.
Kendi halimde takılıp kimseye zarar vermemeye çalışıyordum.

Bir adrese gittik beklemeye başladık, tahmini 12-13 kişi gelmişti.
Neyzer çocukla konuşmaya başladı,ama boş laflardı bunlar. Klagib olay öncesi rituellerdi.
Sevmezdim ben kelimeleri gereksiz kullanmayı, kavga etmeyide sevmem gerçi.
Gelen çocuklardan bazıları kim olduğumu biliyordu çekinmişlerdi bu yüzden, ama ya diğerleri ?
Zaten en hakiki kavga karşıdakinin vasfını bilmediğinde olur. Yazın bunu bir kenera

herkeste bir aforizmalar bir hikayeler

Ahmet ve serkan dı iki çocuğun adı. Ahmeti azda olsa tanırdım kendi halinde kimseye
bulaşmayan ama hakkının savunan biriydi.
Serkanı tanımıyordum pek.
Neyzerin nişanlısı ayfer içinmiş birazdan yaşanacaklar, bende sonradan öğrendim.
Ayferi tanırdım eskiden beri düzgün bir kızdı.

Bu gecenin sonu gelmişken size bi sır vereyim, Kan yazıcak benim tarihimi.

Hadi bulutları aralıyalım ve apartmanları, görelim güneşin doğuşunu.

Kız kulesi gibi masum, hatta sidelyamın gülüşü.

Ve size bi sır vereyim, siz benim dostlarımsınız. Hiç aynı mezeden yemesekte, farklı masalarda olmak tek sıkıntımız.

amk 10 yıldır içiyorum 27 yaşındayım , ben senin kadar falan filan yapmadım amk.

senin dıbına korum izzeti itibarımı gibtin.
bütün yaşanmıslıklarım gozumun onunden gecıyo.
devam et dinleyen birileri var burda.
eyvallah

Yine arkadaş ortdıbına uyup bulutlara uçmuştum gece. işe geç kaldım ertesi gün, bir şey derlerse napıcaktım ?
Öfkemi kontrol edemezsem ya ? Hiç gitmiyim en iyisi. Olmaz yenilmiycektim. Gittim. Hafiften bir uyarı.
Haksızdım ama birisinin lafına katlanamıyordum.. iş yerinde gelen müşterilerden biri bizim elemanın tekine diklendi o gün
Bizimki haklısınız efendim dedikçe üzerine gidiyorlar,3-4 kişiler elemanlar.
Olay ne birader ?
Öyleydi böyleydi derken, yollamıştım elemanları
iş yerinde birkaç kişi tarafından haz edilmemiştim. kimsenin bana bir şey diyememesi zorlarına gitmişti
Ve beklenen son, şikayet etmişler, müşterilerle iletişim sıkıntım çok büyükmüş. Ulan arkadaşınızın gururu içindi..
Gece şüphelendiğim elemanı tek yakaladım,gel dedim depoya gidiyoruz. Korkmuştu.Gözlerinden belliydi onun söylediği.
Zar zor zütürdüm depoya kapadım kapıyı.
Zorun neydi şerefsiz ?
"Ne diyosun abi sen ya"
Utanmadın mı lan ? Olurda yarından itibaren görürsem seni bir daha, sen beni göremezsin, demiştim.
Konuşup yalan dinliycek takaatim yoktu. Fiziksel anlamda zarar vermeden kimseye çözmüştüm sorunu.
Yarın gelmemişti ve ertesi gün.iş çıkışı istifa etmiş o gün ,diğerlerinin söylediğine göre. Ders çalışması lazımmış..

uplayıp durmayın şu başlığı amk 5 para etmez hikaye okuyanların aklını gibeyim

devam et bin

Bir araba belirdi. Beyaz x3. Plakayı okumaya fırsat kalmadan, indi içinden peder
Hiç konuşmadı, tuttu kolumdan arabaya doğru gidiyorduk. Sesimi çıkartamadım
Gücüm yoktu.. Hatırlamıyorum gerisini.
Sabah olmuştu.

Cepte para yoktu, eski zamanın cömertliğinin getirsini alıyordum. Evden para almayı bırakmıştım.
Ama daha fazla sürmezdi bu, işe girmem lazımdı. iş aramaya başladım, bir iki üç. Yok yok yok.
Şekilli giyinmekle olmuyordu, tecrübe istiyorlardı. Günler geçti bir telefon geldi. Umudu kesmiştim artık aslında
Son başvurduğum yer arıyordu. Konuşmalardan sonra o söz hayırlı olsun. 2 gün sonra başladım işe.
Hiç emir almamıştım, hiç çalışmamıştım gerçek anlamda ? Nolucaktı ? Yapabilcek miydim ?

Çocuğa yardım eden yerden kaldırmaya çalışıyordu, bir polis tarafından böyle ilgi görmemiştim ben hayatım boyunca.

Ambulans çağırmayı tercih etmediler.

Epifani denen olayı bilir misiniz, kafada puzzle parçaları yerlerine oturuyordu.

O okul çevresine hep bu tayfanın devriyeleri veriliyordu, bizim husumetli olduğumuz kişiler.

Bu çocuklara müdahale edilmemesi, böyle özen göstermek. Yoksa ?

Düşünmek istemiyo insan bu kadarını, olmaz olmaz.

Her ne kadar çocuğun üstünü arayın desemde bir şey ifade etmedi, aramıycaklardı.

Aklımdan geçenlerin gerçek olmasını istemiyordum, nasıl bir şeye bulaşmıştım ben ?

Nolucaktı şimdi ?

Bu ekibin arkadaşı olan bi ekip daha geldi.

Bunlar gibi huur çocukları cebinde parası olan herkese tapardı.

ilk gelen ekip kelepçeyi takmayı başaramamıştı, ikinci gelip gelince yüreklendiler yine

Ben hala tüm parçaları birleştirmeye çalışıyordum, garipti durum..

O kirli sakallı lavuk ayaklanmıştı yavaştan

içlerinde yaşça büyük eleman bi işi beceremediniz diyip kendi geldi kelepçe olayını çözmek için