dumanlı 1 5 senenin ardından

*Hadi kalk sevgilim, gözlerimizi kapatıp yürüyelim.
-Nerden çıktı şimdi
• Hadii.
iki eliyle tek elimi çekiştiriyordu tüm gücüyle, tatlı tatlı gülümsetir beni o hali
• Korkuyor musun yoksa ? Evet evet korkuyosun
-Ben mi ?
• Korkak, korkaksın işte.
Kalkmıştım.. Ay o güne özel parlıyordu sanki..
• Gözlerimizi kapatıp yürüycez şimdi tamam mı, elimi sıkı tut ama. Bırakma.
-Aptallık olur aksi.
Elimi sıkı sıkı tutuyordu, tüm gücüyle. Yürüyorduk. Korkusuzca.
Birisinin sana sonuna kadar güvendiğini bilmek nasıldır bilir misin ? Hata payın yoktur, yanıltamazsın onu çocuk, yanıltamazsın.
• Gözlerimizi açmak yok, açarsan anlarım
-Anlarsın sevgilim. Biliyorum.
Açmamıştım.
• Başım tatlı tatlı dönmeye başladı ve bir şey söylücem ama gülmek yok
-Anlaştık
• Korkuyorum
-Korkma, ben yanındayım.
Ayağı sendelemişti o gün, uzaktan izliyordum ikimizi, gözlerimin önündeydik.
Gözlerim açık bile değildi oysa..
Düşücek diye korkup hareketlendim uzaktan. Sahi dokunabilir miydim ?
Tutabilir miydim ?

Hayalimdeki ben kaybolmuştu, sidelyam yalnızdı.

Sağına doğru bakıp gözleri kapalı halde

Elimi bırakmıycaktın hani ?

Aşkım ?

Gözlerini açmıştı, yalnızdı.

Aşkım ? Nerdesin ?

Burdayım diye seslendim. Yanına koştum

Dokunuyordum.

• Beni hep sev demiştim, hatırlıyor musun ?

Hatırlıyorum sidelyam, hatırlıyorum.

-En çok seni seviyorum şu hayatta.

• Hala mı ?

-Hala ve sonsuza kadar

• Biliyorum.Ama benim sevgimin sana engel olmasını istemiyorum.

• Yürümeye devam etmelisin benle veya bensiz.

-Bu imkansız

• Sevgilim.. Bana kıyabilir misin ? Üzülmemi göze alabilir misin ?

-Ben seni çok üzdüm sidelyam, çok üzdüm. Yalnız bıraktım.

• Senin suçun yoktu, sen hayatsın.

Hissediceğin hiçbir acı yaşayacak çok şeyiniz varken yarım kalıp yaşayamadığınızda sizde oluşturacağı pişmanlıkla boy ölçüşemez. Unutma bunu çocuk.

* Benim üzülmemi istemiyorsan, yürümeye devam et. Yetmedi mi bu kadar ?

• Sen benim kahramanım değil misin. Her kahraman en dibe sürüklenir, öyle olmazmıydı izlediğimiz filmlerde ?

• Ama çıkmasınıda bilir en tepeye tekrar, yeter bu kadar sevgilim. Benim için..

-Yerine yenisi gelemez, dünümde kaybolur Sidelyam.

Gamzeleri.. Tebessümü..

• Bak gözlerime.

• Senden son isteğim bu. Mutlu ol.

Bi öpücük kondurdu.

-O filmler yalanmış, kahramanlar ellerinden sevdikleri tuttukları zaman, uğrunda ölücekleri biri olduğu zaman hayat bulurlardı.

-Elimden tutup beni ayağa kim kaldırabilir ?

Elimi tuttu

• Benim için. Başarmalısın.

* Gözlerimizi kapatıp yürüyelim mi ?

Gülümsedi.

O kadar güzel ki, üstelik bi güldümü ..

Elimi tuttu

Elleri. Bi seri katil, tüm korkularımı öldüren..

Yürüyorduk, bi son muydu bu ? Bi başlangıç mı ?

O günkü gibi sıkı sıkı tutuyordu elimi.

-Sen benim geçmişimde geleceğimde bugünümdesin, unutma bunu olur mu ?

• Sende benim kahramanımsın, bunu hiç unutma.

• Ama yürümeye devam etmelisin, nolursa olsun söz ver. Nolursa olsun

Zordu..

• Söz veriyorum, sen rahat uyu. Tek isteğim bu.

- Seni seviyorum.

• Seni seviyorum

Yürüyorduk

• Nolursa olsun sevgilim unutma nolursa olsun

Elimi bıraktı

-Sidelyam ?

Yoktu.. Gitmişti.

devam gardas

sidelyayı çok uzatıyon mevzulara geç

panpa sırf sana küfür etmek için üye oldum. ne kadar yavaşsın amk hızlandır biraz.

reserv

Nezaretteydim.

Yiyecek bir şeyler getirdi karakoldan tanıdık bi arkadaş.

Başlarda bahsetmiştim, Selami dayının ekiptendi bu eleman.

Acıkmıştım, hemde baya. Her ne kadar ağrım olsada yedim yemeği, açlık zordur çocuk.

Olaylar çok karışıktı, neler döndüğünü anlamaya çalışıyordum, derken sesler yükseldi.

Ateş, Neyzer bulvar yolundaki çocuklar karakola gelmişti, haber gitmişti.

Selami dayı biraz bekleyin gece salıcaz desede yatıştıramamış bizimkileri.

Bulvar yolunda bizi tanır karakoldaki neredeyse herkes, bir kısmıyla aramız iyidir hukukumuz eskidir hemde.

Ama bir kısmıyla bir türlü anlaşamamıştık, sıkıntımız oluyordu hep. Çoğu zaman gerginlik vuku bulsada, eyleme dönüşmüyordu ama.

Eyleme dönüşeceği gün gelmişti...

Askerde olan bi çocukluk arkadaşım var, nöbettedir belki şu an, selam olsun onada burdan.

Bana emanet bi kardeş bıraktı dönene kadar, liseye gidiyo tam çağı, çok şeye özenilir bu yaşta.

Sigaraya başlayanları bilirsiniz hep lisede içilmiştir ilk sigaraları.

Sigara olsa iyiydi.

Okul çevresine yeni yeni lavuklar türemişti. Okulda bulvar yolunun arkalarında, bizim yerimiz yani.

Ama söz vermiştim kendi kendime, artık çekicektim elimi her şeyden, sakin bir hayatım olacaktı.

Ateş ilk başlarda buna pek inanmasada, akan zaman haklı çıkarıyordu beni. Durulmuştum.

Fakat kader türlü türlü oyunlar oynar size, huzura pek vakit vermez bu fani hayat.

Ateş olaylara müdahil olmamızı, el atmamızı istiyordu. Uzun bi süre böyle devam etsede

ardından belkide el atmadığıma pişman olacağım bir haber aldım. Gürkan'ın da bu lavuklarla takıldığını

haber etti Ateş. Emanetti o çocuk lan bana, nasıl olur.

Gürkan yapmaz öyle şey desemde, maalesef. Ateş araştırmıştı inanmak istemesemde belli olcaktı biraz sonra.

-Koçum nerdesin ?

• Arkadaşlarlayım abi, bir şey mi oldu ?

-Bulvara gel.

Fazla konuşmaya gerek yoktu, bilirsin çocuk.

Arkadaş dedikleri kimdi, o elemanlar mı yoksa ?

Gelmişti kısa sürede, bu bakışlar bu konuşma tarzı. iyi bilirdik biz bunu.

Biraz diretsede mecbur anlattı.

Temiz yüzlü bir çocuk vardı bunun bir arkadaşı, o sokmuş bu ortama Gürkan'ı.

Ama bu çocuk onlarlamı çalışıyo, yoksa o da mı mağdur onu tam bir fikir yoktu ortada hala.

Plan güzeldi, genelde böyle olur zaten. Bu taka bulaşıcaklar temiz yüzlü, güven veren tiplerden edinirdi bu taku.

Asıl satıcılar onları sürerdi öne, okul ortamında seçtikleri biriyle ağ genişlerdi. Her gün yeni bi balık düşerdi ağa.

devam panpa

devam panpa

Sıra o Erdi denen çocuktaydı, o ilerleticekti adımlarımızı. Alıcı bulan çocuk.

Güzel yüzü biraz pislenmişti, hırpalamak gerekti biraz. Ama gerekliydi. Çok şey söz konusuydu.

• Abi ben onlarla çalışmıyorum, yemin ederim. Napıcaksınız ? Abi ? Polise vermeyin lütfen, yemin ediyorum görüşmüycem bir daha onlarla. Çok gencim daha

Mağdur muydu ? Zorunda olduğu için mi yapıyordu ? Yoksa mağdur rolüne bürünmeye mi çalışıyordu ? Neyse..

Benden haber bekle diyip yollamıştım çocuğu, bir risk almıştım aslında ama . Onlara habere verebilirdi. Yapıcak bir şey yoktu.

Gürkanla ilgilenmem lazımdı, belli bir süre olmuştu bu taka başlayalı çünkü, ne durumdaydı tam bilmiyordum. Artık yanıma alıyordum, o ortamdan

çıkması için. Benim yanımda cesaret edemezdi kullanmaya.

Ateş bir şeyler yapalım bir şeyler yapalım diyordu sürekli, bir anda çözmeyi istiyordu tüm olan biteni.

Ama inanın o kadar kolay değildi..

Okul çıkışlarında yokluyordum etraftakileri, kim kimle neden orada çözmek lazımdı.

O temiz yüzlü çocuk bunlarla hala görüşüyordu, devam ediyordu belli. Ama söylediğini sanmıyordum beni, korkmuştu.

Kirli sakallı 24-25 yaşlarında bi eleman dağıtıyordu bu hapı.

Erdi denilen çocuğu aradım, vakit gelmişti.

Görüşmek için bulvara yakın bir yere çağırcaktı çocuğu.

Ateş'e haber vermemiştim. Teke tek görüşmem lazımdı.

reserved

reserved

reserved

Giderken neleri göze alıp oraya gitmiştim bilmiyordum, neyin içine batıyordum ?

Beden dediğin 206 kemikten oluşan bir etti. Nolucaksa olucak, olması gerekeni yapmalıydım.

Ordaydım, geliyordu, tekti.

Kim olduğumu biliyordu, bu kadar süre anlamamış olamazdık, farkındaydı.

Kendine güvenen bir tipti, dik durmaya özen gösteriyordu. Sakalları korku salmak için bırakır bunlar genelde, ne alaka demeyin.

Bilinçaltına yerleşmiştir bu, onla alakalı bir şey.