dumanlı 1 5 senenin ardından

Muştayı kullanıcak gücüm yoktu, ellerimde kan vardı. Yoksa ?
Hayır hayır bu bedduasını aldığım çocukların kanıydı.
En son hatırladığım birbirine giren kalabalığı ateş'in adına yakışır şekilde çektiği silahı dağıttığı.
Kimsede kavga etmeye güç kalmamıştı zaten.
Ahmet, serkan,neyzer, ateş,ben hepimizde hasar vardı fakat karşıdakileri gördüğümde gece kendimle hesaplaşmamın
asırlar süreceğini düşündüm. Napmıştım ben ? Bunu nasıl taşıycaktım ?
Ve kaçınılmaz son siren sesleri ...

Ahmeti sırtlayıp uzaklaşmıştık, neyzerin tanıdığına kadar ateşle onlara eşlik ettik.
Tanıdığında ahmete dikiş attırıcaklardı, mühim bir şeyi yoktu.
Ateşle yalnız kalmıştık yine,o da babasının kaybetmişti boşluğun içindeydi.
Evine kadar bıraktım onu, sonra bulvara doğru yürümeye başladım, yağmur vardı hafiften.
Ben neler yapıyordum ?
Haram para yemeyi bırakmıştım ama bir taku bırakırken başka şeyler yapıyordum.
Arkadaşımı yalnız mı bıraksaydım ?
"Birilerini hayatı boyunca taşıycakları bi üzüntüye sürükledin"
Ben istemedim
"Kim istedi ? "
Yalnız bırakamazdım, kitabımda yoktu bu.
"Kendini kandırma"

hizli lan biraz

Hala bağımlıydım. Ah be baba gelsen, tutsan kolumdan kaldırsan.
Ciğerlerim desen hali hal değil.
Kan tükürüyordum.Ölmek mi istiyordum?
Kendime kabul ettiremediğim gerçek bu muydu ?
Elim çok ağrıyordu, telefon çaldı bakamadım.
Açmaya gücüm kalmamıştı. Gülmeye başladım
Hafiften yağmur yağarken yürümek çok güzeldir,
helede sabaha karşı. Bulvarda yattım gökyüzüne bakıyorum
Aynı zamanda gülüyorum, kahkahalar atarak hemde.
Ekip arabası geliyordu uzaktan
Elleri hareket ettircek halim yok, geldiklerinde sıkıntı büyük dedim kendi kendime.
Elleri hafiften yıkasakta, üste başa kan bulaşmış
Cepte muşta,bu gece nezaretteyimdim diye düşünürken..

Selami dayıynın ekipti.
Onunda hikayesi derin, yeri gelince anlatırım bakarsınız.
Gözlere baktı anladı olayı.
Bulutlarda olduğumu anlasada, üste bulaşan kanı görmemişti
Bindi arabaya yollarına devam ettiler, bu kıyağını unutmuycaktım.

Geçmiş zaman.

Sidelya'mın bende her günü çok özelsede bir gün var ki unutmam, unutamam.
ilişki rayında giderken bi güzellik, jest yapmak istedim o kadar zaman hatrına.
Kuruyordum kafada neler yapsam diye, aklıma geldi bir şeyler..
Amcam evli değildi, çocuğuda olmamıştı haliyle.. Babam yanımda olmasada
Amcam kendi çocuğu yerine koymuştu beni.. Yol yordam racon denilen şeyleri yanında
öğrenmeye çalışıyordum. Arabası vardı beyaz bi x3, severdi baya
Bazı kişilerin arabası özeldir hani, kimseye dokundurtmazlar ya aynen öyleydi.
Ama ben başkaydım, gittim lafımı ikiletmedi. Biliyordum zaten, şaşırmamıştım.
ikinci bi güzelliği özel yaptırdığı bir ev vardı selimpaşa yakınlarında, 3 katlı.
Anahtarıda kapmıştım, tamamdı ev ve araba.

yok lan duman bayadır var. 5 seneden fazladır.

dinleyin okurken mutlaka; http://www.youtube.com/watch?v=3JWTaaS7LdU

Sidelyamı ayarlamaya gelmişti sıra, zar zor yarın için izin aldı ailesinden
uzunca uğraştan sonra. Akşam ezanı okunmadan alıcaktım onu kuzenlerinden.
Nereden bilebilirdim ki o güne kadar benim daha hissetmediğim duygular olduğunu ?
Kapıdan çıkarken o an asırlar sürsün istedim, saniyeleri saliselere böldüm o anın güzelliği geçmesin diye
Geliyordu. Beyaz bir elbise giymişti.. O günkü heyecan geldi yine iyi mi.. Normalde elbise giyen
bir kız değildi, ama biraz bahsetmiştim o gecenin bizim için özel olucağından.
Şampuan kokusuyla saçlarına sıktığı parfüm kokusu karışmıştı, çok farklıydı.

reserved panpa iyi gidiyo

O gece için ona özel bi kolye almıştım, aşka haram katmak belkide yaşattı bu kadar sıkıntıyı?
Ne dersin çocuk ?
Kolyenin aynısı olmasada benzerini bulup göstericem birazdan.
Ama ilk önce yemek. Pek başarılı olduğum bir konu değildi tabi.
Onuda halletmiştim. Görüşemiyoruz bayadır gerçi
istanbul üniversitesinde okuyordu mezun oldumu bilmiyorum ama Sibel
ve adını hatırlamadığım bir arkadaşı çok yardımcı oldular bana o gün.

"Her şey çok güzel ama neden ? Niye bugünü seçtin ? Niye bu kadar özel ? Korkmalı mıyım ?"
Ürkek bakıyordu, çok gülersen çok ağlarsın lafına inananlardandı sidelyam, nitekim öyle olacaktı.
Ama şimdi değil.
-Sana bir söz verdim hatırlamıyor musun yoksa ?
"Ne sözü ? "
-Benim yanımda hiç üzülmüyceksin
"Ya yanımda olmazsan ? "
-Beni tanımıyo musun ?
" Lütfen olmayışın asla yolunda gitmesin."
- Utandırıcaz kaderi..

dinliyorum panpa devam et

dıbına koyim okudum fln da herkes derbeder amk bu sözlükte. büyük ihtimal migrosta çalışan eğer imkan sağlasalardı böyle hikayeler yazıp ortalığın dıbına kordum herkes tanırdı sayardı gibisinden düşünceler içerisinde gereksiz dertlenip hayatım niye böyle yaaa :((( diye ağlıyosundur.
evet diyeceklerim bu kadar

http://www.youtube.com/watch?v=THM-YmyTVng

Kuzenine bırakıp kısa bi istanbulu turladıktan sonra yine
yuvaya dönmüştüm, bulvara gelmiştim. arabayı bıraktım yürümeye başladım
Düşünüyordum, ulan o kadar kişiyi mutsuz eden biri neden mutlu olur ?
Allah'ın sınavında silinmiş miydim, O'ndan uzaklaşmam
mutluluğun etkisiyle onu unutmam için mi oynuyordu bende ?
Yoksa ? Bu mutluluğu daim kıl diye ellerimi açmamı mı istiyordu ?
Kafamda deli sorular, yürüyordum. Ah be çocuk
Genelde tanıyan,iyi tanımayan çoğu kişi bilirdi geceleri
orda olduğumu.. ilerliyorum, arkamda ayak sesleri arkamı dönmeye fırsat bulamadan
belde ilk başta bi soğukluk, ardından yerini sıcaklığa bıraktı.

http://www.youtube.com/watch?v=THM-YmyTVng

Kimdi ? Neden yapmıştı ? Ses yoktu, görmeme fırsat bile olmamıştı..
Benle derdi olan, bu kadar kinlenmiş biri , kimdi ?
insan öcünü alırken hasmının yüzüne bakmak istemez miydi ?
Yere düşmüştüm,kar yağıyordu hafiften.
Kan kaybı arttıkça bilinç yavaşça gider bilirsin çocuk
ilk önce ayaklarında sonra kollarında güç kalmaz..
Gözler kapanıyordu..

vay be cugara kötüdür.amk

senin geçtiğin yollardan ben 5 sene önce geçmiştim

up up up

reserved