Evet beyler uzun bir süredir aranızda yoktum başımdan geçen bir başka olayı anlatacağım dinleyen olursa.

Önce kendimi anlatayım. ben bir şirketin muhasebe kısmında çalışıyorum merkezindeyim. bize bağlı bulunan birimlerle sürekli telefon görüşmeleri yapmam gerekiyor
biraz gibici bir ses tonum olduğunu söyler herkes. baya bi karı kaldırdım sesim sayesinde. işte onlardan biri.
farklı bir şehirde bize bağlı birimlerden birinin sorumlusu adı sevgi olsun 2 yıl önce o 34 bense 27 yaşındaydım. telefonda sesi 25 yaşlarında geliyordu. ne yaşını ne de medeni durumunu hakkında hiç birşey bilmiyordum. iş yerinde iş gereği konuşmaya başladık. haliyle biraz binlik de var arada espriler falan güldürüyorum sürekli.
bir gün bi ürünün barkodunu istedi benden ben de barkod diye kendi cep numaramı yazdırdım. yazarken anlamadı. 15-20 sn sonra farketti nasıl bir barkod bu ya telefon numarası gibi deyince ben gülmeye başladım. o benim telefon numaram istediğin zaman arayabilirsin dedim

iş yerindeki görüşmeler yerini akşam mesai bitimindeki görüşmelere bıraktı. mesai saatlerimiz farklıydı. ben daha az çalışıyordum. bazen daha rahat görüşebilmek için mesaiye kalıyordu. akşamları en az 1 saat konuşur olduk havadan sudan iş yerindeki dertlerden derken kendimizden konuşmaya başladık. ama özel hayata girmedik uzun bir süre. bu süre içinde nasıl oldu bilmiyorum bir yakınlık hissetmeye başladım hiç görmememe rağmen. tam kafa dengiydi düşünceleri çok benziyordu bana. hissettiğim yakınlık artmaya başladı

sanki uzun yıllardır tanıyormuşum gibi geliyordu. onunla bu düşüncemi paylaştığımda aynı şeyleri hissettiğini söyledi.
izleyen dinleyen varsa öksürün de varlığınızı hissedelim

Farkında olmadan kaptırdım kendimi onunla konuşmak istiyorum sürekli, olup olmadık zamanda saçma sapan şeyler için arar oldum. Sesini duymadan güne başlayamadığımı farkettim. Yine bir gün konuşurken konu sonunda dönüp dolaşıp özel hayata geldi. Keşke en başında öğrenseydim evli ve 2 çocuk annesi, evliliğinin iyi gitmediğini ve boşanmak üzere olduğunu. Bilseydim en başında konuşmalarıma dikkat eder yakınlaşmazdım. 31 sonrası pişmanlık vardır ya aynen öyle pişmandım bu duruma. hani zamanı geri alabilsem ilk düzelteceğim şey bu durum olurdu o derce. evliliğindeki sorunları anlatmaya başladı. o anlattıkça ben dinledim. ben dinledikçe onun daha çok hoşuna gitmiş olacak ki sonunda senin sesini duymadan seninle konuşmadan yapamıyorum çok iyi geliyorsun bana dedi.
hani arabayla giderken yolda bir hayvana çarparsın da hayvan ölür ve tampon kırılır ya. hem hayvanı öldürdüğün için suçluluk duygusu yaşarsın hem de tampon kırıldığı için üzülürsün. aynen öyle taktan bir durum içine atmıştım kendimi. kaza gibi birden ve elimde olmadan

artık konuşmaya normal iş arkadaşı gibi devam etmemiz gerektiğini akşamları aramamasını söylediğimde çok üzüldü.
açıklama yaptım ardından. evliliğinin iyi gitmediğini biliyorum belki ben olmasam düzelir bazı şeyler, belki eşin düzeltmeye çalışırken yardım edersin ben olmasam. ister istemez etkilerim seni ve daha kötü durumlara neden olma istemiyorum. işte bu yüzden lütfen iş dışında görüşmek istemediğimi belirttim. evliliğini düzeltmeye çalışması konusunda da sözünü aldım. üzülerek de olsa tamam dedik ikimizde. ve kapattık telefonu. artık yalnızca iş gereği konuşur olduk. aramamak için tuttum kendimi normalde 5 kez aramam gerekiyorsa 3 kez aradım. bir süre böyle devam etti. 1-2 hafta sonrasında bir akşam yine onu düşünürken çaldı telefonum.

arayan yine oydu. eşiyle kavga etmişler el kaldırmış bizimkine. duyunca çılgına döndüm. farklı şehirlerdeyiz 4 saatlik mesafe yanına gitsem mi ki diye düşündüm. amk gitsem ne yapacağım ki herifi dövüp kızı ve çocuklarını alıp geri mi döneceğim. elim kolum bağlı birşey yapamadım tabi. konuşmalarımız kaldığı yerden devam etmeye başladı. ama sürekli aynı şeyi tekrar eder oldum. seni etkilemek istemiyorum belki benim yüzümden düzeleceği varsa bile düzelmez evliliğin diye.
seninle hiç bir alakası yok eşim beni istemediğini söylüyor. kaç zamandır hemen hemen her gece tartışıyoruz. böyle yürümez zaten. o yüzden sen beni etkilemiyorsun lütfen seninle konuşmasam daha kötü olacağım bunu engelleme.
ne diyebilirdim ki. zaten kaptırmışım kendimi gönül ferman dinlemiyor. ama hiç söylemedim hislerimi ta ki o söyleyinceye kadar.

insan hiç birbirini görmeden sever mi diye düşünürdüm hep ama öyle demeyin eğer birbirinizi görme imkanınız yoksa uzun bir süre görüşürseniz ve bir çekim hissederseniz, düşünceleriniz birbirine yakın ve sıkılmadan saatlerce konuşabiliyorsanız gerçekten oluyor böyle bir şey.
durup dururken aklıma düşer oldu geceleri. onu düşünmeden içemez oldum sigaramı. amk ilham mı o. kelimeler dökülür oldu satırlara.

Akşam olunca bu şehirde
Yine bir hüzün çöküyor içime
Yalnızlık mı desem adına bilemiyorum
Ölümle yaşam arasındaki ince çizginin üzerinde
Sendelemeden yürümeye çalışırken
Sabrım aklımı zorluyor
Nefes almak zor geliyor
Ruhum ağır geliyor bedenime
Bir gün olacak mutluluk benide bulacak diye beklerken
Hep mi bulutlu olacak gökyüzüm
Göremeyecek miyim hiç yıldızları
Mutsuzluklarla çatışıyorum içimde
isyanlardayım yine...

diğer şiirlerimi bulduğumda paylaşırım. 4-5 tane daha yazmıştım ona
bana ait olmayan gel desem şiirini okudum ardından.o da şöyle
Gel desem sana Hiçbirşey sorma hiçbirşey konuşma sadece gel... Gelirmisin?
Hadi desem yada Hiçbirşey sormadan benimle yürürmusun sonu belirsiz bu yolda?
Bakmasan görmesen duymasan beni günlerce. Aylarca belki... Yine severmisin beni?
Gözden ırak olan gönüldende uzak olurmuş derler ya.
Yanımda olup uzak olanlardansa uzakta olup içimde olmayı becerebilirmisin?
Aylar sonra, yıllar sonra belki... Seni sevdim senden gelen iyi kötü herşeyi sevdim ve hep seveceğim diyebilirmisin? Yanında otururken bile deli gibi özleyebilirmisin beni?
Her ayrılışımizda sabaha bir daha görememek korkusuyla delirirmisin?
Her telefonda ben diye irkilirmisin?
Beni her dakikana taşıyabilirmisin? deli gibi sevebilirmisin?
Delirsem bigün Canııımmmm diye sarılirmısın? Kapris yapmak istesem.
Yapsam hatta şımarıp kalabalığın ortasında elimi tutarmisin yine?
Hayat bir gün oynarsa bana maskeleri yırtıp heryerimden yine beni görebilirmisin?
Ne şart ve konum olursa olsun göz bebeklerimin hep aynı bakacağını bilebilirmisin?
Yada ben hayatla oynamaya kalkarsan birgün nefesimden sıkılıp Ölsem bigün
benimle yaşadığın hergün için bi saniyesi için bile pişman değilim diyebilirmisin?
Sen hiç gözyaşlarını tutmaya çalıştınmi senin için dökülen her gozyasinla cektigim acılarla gurur duydunmu hiç?
Seni göremediğim her güne her saate her dakikaya lanet ediyorum ve en önemlisi seni gerçekten çok seviyorum.
Şimdi gel desem bu yabancı ellerde yeniden birlikte olalım desem gelirmisin?
Bu kalp acısı sensiz geçirdiğim her an içindir ve sen bu acıyı dindirebilirmisin???

aslında ne kadar da bizi anlatıyor bu şiir. o yüzden ayrı bir severim bu şiiri.
okurken hıçkırıklarını duydum. şiir bittiğinde keşke diyebildi sadece.
engelleri vardı biliyordum. en büyük engelse çocukları...
farklı bir zamanda farklı bir şekilde tanışmış olmayı o kadar isterdim ki diye devam etti kendini toparlayınca.
konuyu değiştirmeye çalıştı ardından ama beceremedi. o kadar saçma şeyler konuşurken bile konu aşka sonrada bize geliyordu. çıkmazda olduğumuzu düşünmeden mutlu olmaya çalışıyorduk.

artık görüşmek istiyorduk ikimizde. nasıl yaparız diye planlar kuruyorduk hep ama hep bir engel çıkıyordu. ben gidemiyorum orda biri beraber görmesin diye o gelemiyor eşi evde hafta sonu da çalışıyor.iş yerinde birim sorumlularının da katılması gereken bir toplantı olacağı haberini aldım. henüz kimseye söylenmemişti. o kadar çok mutlu oldum ki anlatamam. akşam hemen haberini verdim. çok mutlu olduğunu ve çok heyecanlandığını söyledi. geleceği güne kadar heyecanı geçmedi. zaman geçse de seni görebilsem artık diyordu hep. ve sonunda o gün geldi çattı...

yemeğe gidiyorum beyler ilgi biraz lütfen geldiğimde devam edeceğim.

Kusura bakmayın iş güç derken giremedim devam ediyorum
toplantı günü geldi çattı geceden çıkmış bizimki yola 4 saatlik mesafe sabah 6 da terminaldeymiş. şirketten başka biri almaya gidecekti. ben gitmek isterdim ama anlaşılmasını istemem aramızdaki durumun. 8,30 gibi uyandım. uyanır uyanmaz mesaj attım hoş geldin diye. seni görene kadar hiç de hoş bulmayacağım yazdı. 9,30 da şirkete gittim. şirketteki odalarımızda duvar yerine cam olduğu için herkes birbirini görebiliyor. koridordan gelen birini gördüm yanında bizim insankaynaklarındaki kız. askerliğin çıktığı yeri öğrenecekler gibi heyecanlıyım duramıyorum yerimde. kapıyı özlem açtı içeri girdiler. kemal beyle tanıştırayım seni deyince kıpkırmızı oldu.
hoşgeldiniz dedim. elimi uzattım. tokalaşmak için uzattı elini işte şimdi hoş buldum dedi sessizce.

Özlemin yanına gitti oturdu. 2 dk geçmeden geldi yanıma bazı ürünler hakkında bilgi alma bahanesi ile. sessizce ne kadar çok özlediğimi söyledim. sarılmamak kendimi zor diye yanıtladı. toplantıya odasına çağırdılar. özlemle birlikte gitti. ben de dosyalarımı toparlayıp gittim toplantı odasına. ben içeri girdiğimde tüm gözler üzerimdeydi. beni hiç görmeyen başka birimlerin sorumluları da vardı. arkadaşlar hepiniz hoş geldiniz dedim yüksek bir sesle. henüz yüz yüze tanışmadığım diğer birim sorumluları ile tanıştım. toplantıya yemek arası verdik. sevgi birim sorumları ile yemekhanede yedi yemeğini ben de diğer arkadaşlarla bahçede. sigara içmek için çıktılar bahçeye birkaç kişi. yanımıza geldiler sohbet etmeye başladık. gözleri sürekli bende belli edecek diye korkuyorum.
ona yazdığım şiirlerden birini çıktı aldım yazıcıdan. katlayıp cebime koydum. toplantı bittiğinde tokalaşarak vedalaştık diğer sorumlularda sıra ona geldiğinde elime aldım hemen cebimdeki kağıdı. tokalaşırken tutturdum eline çaktırmadan.

Haykırıorum sevgimi dağlara denizlere
Belki sesimi duyarda gelirsin diye
Yine yalnızlar rıhtımındayım bu gece
Gök yüzünü seyrediyor seni düşünüyorum
işte bir yıldız daha kayıyor
ve ben yine seni diliyorum
Gözlerimden gitmiyor gözlerin
Her gece seninle uyuyup seninle uyanıyorum
Korkuyorum duygularımı ifade edemekten
Korkuyorum beni reddetmenden
Korkuyorum seni kaybetmekten
Bu yüzden söyliyemiorum
Ama düşünüyorumda
Seni sensiz yaşamaktansa
Göze alıp tüm korkularımı söylüorum
Seni çok ama çok Seviyorum...

mesai bitmişti onu terminale bırakmaya gitti bizim şoför ben de eve doğru yola koyuldum. otobüse binince aradı.
- şiiri çok beğendim.
+hislerimin yansımasıydı
-ben de seni çok seviyorum
+ee nasıl buldun beni hayal ettiğin gibi biri miyim?
-aslında ses tonundan hayal ettiğim kısa boylu biraz kilolu saçları dökülmüş biriydi ama sen baya uzun boylu yakışıklıymışsın.
-teşekkür ederim...
diye devam etti görüşmemiz.
eve vardığında mesaj attı maalesef ki eve geldim diye.
kapıyı açan ben olmak isterdim diye karşılık verdim. bazen sadece hayallerle yaşıyorduk. çocukları olduğu için eşiyle farklı vardiyalarda biri 10-18 ise diğeri 14-22 saatlerinde çalıştıkları için rahat görüşüyorduk. farklı iş yerlerindeler bu arada.

yine bir gün konuşurken çok özlediğimi söyledi.
gel o zaman dedim. nasıl diye planlar yapmaya başladık. ama bir türlü bulamadık. toplantı var desen izin gününde çıkıp gelsen. çalıştığı yerdekiler eşini tanıyor sorar falan problem olur. ben geleyim diyorum gören olur burası küçük bir yer daha büyük problem olur. 1-2 ay böyle geçti. eşi yıllık izne çıktı. sadece o işteyken görüşebilir olduk birkaç gün. dualarımız kabul oldu allahım o da ne eşi çocukları alıp tatile gideceğini söylemiş. önce tuhaf geldi. seninle neden gitmiyor dedim. aramız çok iyi değil boş ver gitsin dedi. eşi perşembe gitmiş antalyaya hemen cuma günü için plan yapmaya başladık. akşam 6 da işten çıkacaktı. 7 otobüsüne aldık biletini. saat 11-12 gibi terminalde olacaktı. geceyi birlikte geçirip sabah 6 gibi geri dönecekti.

Cuma günü işe gittim akşamı sabırsızlıkla çekiyorum. zaman geçmiyor amk kendimi işe veriyim belki geçer diyorum ama yok. neyse akşam oldu eve gittim yemekten sonra duşa girdim temizlenmek lazım kıllardan bi kurtulalım. üste başa bi çeki düzen verip indim sahile arkadaşlar buluştum onunla mesajlaşıyoruz arada nerede olduğunu sordum 1 saatlik daha yolum var bitmiyor yol bir an evvel sana kavuşmak istiyorum yazmış. artık ona kavuşabilmek için çok az bir zaman kalmıştı. heyecanım gittikçe artıyordu. atladım arabaya oyalanıyorum nasıl olsa gelmesine daha var diye. benzinliğe girdim telefon çaldı arayan o. nerdesin sen ben geldim dedi. şok oldum en az yarım saat daha yolu vardı. amk uçarak mı geldi. normalde terminale 20 dk mesafedeyim. benzinliğin kenarında güller vardı. kopardım ordan bir tane. ne kadar hızlı gittiğimi bilmiyorum 8-9 dk civarında girdim terminale. nerdesin diye aradım geri dönüyorum dedi. kızmış biraz. bulunduğu yeri tarif etti koştum yanına. karşıdan gördüm saçları uçuşuyor rüzgardan. üzerinde kot pantolon kırmızı bir gömlek. o an aşık olduğumu hissettim ona kalbim yerinden çıkacak. açtım kollarımı sarıldım sımsıkı. ben sana küsüm geri döneceğim korkuyorum dedi. lütfen bu güzel geceyi birlikte geçirelim diye karşılık verdim. elinden tutup arabaya zütürdüm. açtım kapısını bir centilmen misali. onu biraz beklettiğim için küs gibi davranmaya çalışıyor. ama beceremiyordu. bindim yanına tekrar hoşgeldin diyerek arka koltukta duran gülü aldım. bu gül belki beni affedebilmen için aracı olur dedim. yüzü daha bir gülmeye başladı. gönül almayı iyi biliyorsun dedi.

Yola koyuldum tekrar. elini tutmak için uzattım elimi. tuttu elimi deniz kenarında meşhur bir tepe var manzarası müthiş oraya çıktık gece saat 12 tenha olur birazda. en tenha yerine çektim arabayı. kontağı kapatır kapatmaz sımsıkı sarıldım yine. öyle bir sarıldı ki askerden gelen oğluna sarılan anne misali belki saatlerce. gözlerime baktı seni çok seviyorum dedi. nasıl oldu bilmiyorum ama bi an dudaklarımız birleşti. birkaç saniye hafifçe geri çekildik. birbirimizin gözlerini görebilecek kadar sadece. cevaplanması gereken sorular vardı gözlerimizde. ben onun buğulu yemyeşil gözlerindeki derin karsızlığı ve bir türlü engelleyemediği arzuyu gördüm. o benim gözlerimde şehveti. geri dönülemeyecek noktayı geçtik o an. dudaklarımız bir kez daha kavuştu birbirine. öpüşmenin de ötesinde dudaklarımızla sevişiyorduk. dudaklarımla dudaklarını eziyor dilimi ağzında gezdirip onunkini arıyordum. her dokunuşuma her isteğime boyun eğiyor bende da istekli daha şehvetli olduğunu gizlemeden yanıt veriyordu.

dudaklarını ayırmadan giyisilerimle savaşmaya başladı. üstümdeki gömleğin iki yakasından kavradı. düğmeleri açmaya çalıştı ama beceremeyince bir hamlede kopardı. omuzlarımdan aşağı sıyırdı. fakat kol düğmelerime gücü yetmedi. o an toparladı kendini ne yapıyorum ben diye. yakınımızdan geçen arabalar rahatsız etti beni. arkadaşımın bağ evi var yakında oraya doğru sürdüm arabayı konuşuyoruz bir taraftan. ne kadar çok özlediğimizden falan bahsediyoruz. bağ evine geldik korktu ilk etapta karanlık kimse olmasın burda falan dedi. sen merak etme burası bir arkadaşımın bu saatte kimse olmaz dedim. biraz uzağımızda bir elektrik direği var onun ışığı ve ay ışığı aydınlatıyor bağ evinin balkonunu. balkonda hani parklarda olur ya masa iki yanında oturma yerleri olan büyük ondan var 1 tane. oturduk masaya. benim gömlek düğmeleri yok kapanmıyor önü. özür dilemeye başladı. iğne iplik olsa hallederdim hemen falan. olsun dedim problem değil. elleri ellerimde yaklaştık yine birbirimize. dudaklarımız birleşti yine.