Artık dua etmekten yoruldum. Hiçbir şey yapmayarak bir şeylerin değişmesini beklemek aptalca geldi.Her gece dua ettim, saatlerce ağlayarak dua ettim.Bir işaret bekledim,bir fırsat,ne yapmam gerektiğine dair bir şeyler. Hiçbiri gerçeklesmedi. Artık bu hayattaki tek inancımı da kaybettim,tek umudumu da.Birileri cıkıp buna sabırsızlık diyebilir bu sabırsızlık falan değil.4 sene boyunca inandım ama bir şeylerin değişmeyeceğini yeni anladım. Tabi bu anlattığım her şeye rağmen tanrının varlığı sorgulanamaz. Bana yardım etmedi diye tanrı yok falan diyemem. Evet bir yaratıcımız olabilir kimin umrundayız. Sanki bize çok ihtiyacı var.Tek umudumu da yitirdim artık tetikleyecek bir seyler bekliyorum