öncelikle pek çok kişi bilmiyordur eminim, bu ülkede doğuda yaşayan türkler de var. hem de görev için gelmiş, geçici olarak burada bulunanlar değil yalnızca, nesillerdir bu topraklarda; türkiye'nin doğusunda yaşayan yüz binlerce türk var.

ve bu ülkede asıl ayrımcılığa tabi tutulanlar da daima bu insanlardır. doğuda herkes türk olduğunuzu bilir, batıya giderseniz ise doğulu olduğunuz için doğrudan kürt olarak kabul edilirsiniz. yani nereye giderseniz gidin hep ötekilerdensizinizdir.

kendimden anlatayım biraz. babamlar gençken, sağ-sol çatışmasının olduğu yıllarda yani, babam solcuymuş dolayısıyla pek çok kürt arkadaşı varmış. fakat ailenin geri kalanı ülkücü olarak takılıyormuş. yani daha o zamandan beri bizim ötekilerden olduğumuzu biliyorlar.

elbette o zamanlar kürtler ağırlıklı olarak köylerde türklerse şehirde yaşalarmış. yani babamların döneminde pek de bir problem yokmuş.

fakat işin garip yönlerinden birisi de şudur ki babamlar dahi yanı başlarında, birlikte yaşadıkları kürtleri pek sevmezlerdi o dönem. sanki hayatlarında hiç kürt görmemiş gibi, sırf televizyonlar öyle diyor diye kürtleri kötü bilirlerdi. ailede kaç kez birileri için "filanca kişi kürt ama iyi adam" dediklerini duydum mesela. sanki kürt olmak iyi olmaya engelmiş gibi.

benim ilk okula başladığım yıllara geldiğimizde devran değişiyordu elbette. benim sınıf arkadaşlarımın çoğu kürttü mesela. bir ilginçlik daha; sınıftaki bütün kızlar türktü de erkeklerden kürt olanlar vardı. yani ya kürtler kızlarını okula göndermiyordu ya da kızlar kürt olduklarını söylemeye utanıyordu.

ama öyle ama böyle ben bile en iyi arkadaşımın kürt olduğunu öğrenince şaşırmıştım. ama sorun yoktu, kürttü fakat iyiydi.

babamlar bu arada fikir değiştirmiş genel olarak ak partiye kaymışlardı, buna solcu babam da dahil. ara sıra da olsa evimize ak partili vekiller, belediye başkanları girip çıkıyordu. her seçim döneminde ak parti için çalıştıklarını herkes görüyordu. yani doğudaki herkes bizim kürt olmadığımızdan haberdardı.

bunun kötü yanı yok gibi gelebilir size, ama en basitinden kobane olaylarında kaç akrabamın iş yeri yakıldı bir tahmin edin. son zamanlarda pasif baskılarla korkutularak kaç akrabam buradan taşınmaya zorlandı sizce?

neyse birazda batıya gelelim. ilk lise okumak için istanbul'a gitmiştim. sınıfta bir iki kürt vardı sanırım, pek kalmadım zaten okulda. fakat pek çok milliyetçi gördüm. doğuda ülkcülere yakın olduğu için sevilmeyen bizler burada ülkücüler tarafından sevilmiyorduk. çünkü doğuluyduk, yani kürt. bazen insanlara kürt değil türküm diyordum bazense uğraşmıyordum. ama her şekilde memleketinizi duyan her insan size farklı bir gözle bakıyordu.

üniversite yılları nispeten daha iyi gibi. arkadaşlarımın çoğu türk ve doğulu olduğumu biliyor. hiç birisi tarafından bir ötekileştirmeye maruz kalmadım henüz. kürtler de var burada. doğulu olduğunuzu duyunca yakın davranıyorlar ama kürt olmadığınızı anlamaları uzun sürmüyor. hele bir de seçimlerde chp'ye oy toplamak için sokaklarda olduğunuzu gördüklerinde işler değişiyor. yine de ötekileştime yok. belki de üniversite okuyanların bir nebze olsun olgunlaşmış olmasındandır.

sonuca gelelim. bu ülkede en çok ötekileştirilen insanlar doğulu türklerdir. doğuda türk olduğu için batıda kürt oldukları için sevilmezler. maazallah bu ülke bölünürse de vatansız kalacaklardır. çünkü kürtler devletlerinde türkleri isteyemecek türkler ise kürtleri ülkelerine gönderecektir. onlar bizlere olacaktır yani.