doğu da bedelliye dair bir isyan yok

kendini zorla dağa çıkarttıran bir rdm gördüm ben. beni intikale zütürmezseniz firar ederim diyede tehdit etti üstüne. he o dağa çıktı indi yatarak askerlik yaptı. başka dava. ama her komutan tarafından sevildi, sayıldı.

çevremde veya burada olsun görüyorum denk geliyor, ben askere gitmiyeceğim, felan filan şöyle böyle askerlik ne. inanın bu kimsenin umurunda değil. ister gel ister gelme bizi bağlamaz. vatan 1 kişiyle kurtarılmaz zaten. sen olsan ne olur olmasan ne olur. askeriyede, asker oldugunu hissettiren hiç kimse sıkıntı çekmemiştir. ben böyle gördüm bunu söylüyorum. sen görevden kaçan, sinsilik yapan, yatarak askerlik yapayım diyenlerden olursan gider patateste doğrarsın, sabah akşam izmaritte toplarsın, 8 saat nöbetide kitlerler.

birde şu konuya değinmek istiyorum, askerliğe dair bir düşünceniz var ise bunu içinizde saklayın. nefretinizide, sevginizide içinizde saklayın. çünkü askeriye dışa vurum yapan insanları sevmez. açık açık ben askeriyeden nefret ediyorum diyenide, açık açık ben vatanımı seviyorum diye bağıranı da sevmez.

anlat la adam akıllı bi hikaye okuyalım

eğer bir rütbenin üstü askerini seven bir rütbeliyse hiç sıkıntı olmuyor. ben yeri geldi asteklere rest çektim askerin hakkını yedirmem diye. sonra noldu üsteğmen yanına çekti anlattım. tamam çık dediğiyle kaldı olay. başka işe yaramaz bir rütbeli olsaydı teperi dayardı bana, askeri mahkemeye çıkardım. rütbelilerin arasında karı kılıklı çok, bakmayın öyle sert baktıklarına otoriter olduklarına. öyle karıdırlar ki görevlerden kaçmak için binbir sebep sunarlar.

he ben neden bu mesleği seçtim derseniz, ekmek parası derim. birazda gönül işi koyalım ona. severek yapmazsanız 3 ayda sıkılırsınız o vakit. seçtiğime pişman mıyım. hayır değilim. mesleğim olarak görüyorum. sevdim, seviyorum. sizleri bu mesleğe yakınlaştırmak, güzelmiş gibi göstermek değil amacım. herkesin kendi fikri. neyi istiyorsanız onu olun. ekmeğinizi nerede kazanacağınıza inanıyorsanız orada olun.

askerlikten korkmanız normaldir, veya size boş gelmesi. çünkü yarısı dolu yarısı boş geçer askerliğin. veya ben burada benimle dalga geçenlerede denk geldim. bu vatanın askeri olunur mu felan. pmler geldi bir sürü. bakın arkadaşlar dalga geçilecek birileri varsa onlar biz değiliz bir kere. bizleri siyasilerle, hükümetlerle tartmayın. biz şuan zaten daralmış çemberin içinde elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz. hala tsk nın içinde vatanını seven, gerçekten hainlerin üstüne kükrese bacaklarını titretecek muazzam strateji uzmanı komutanlarımız var. ama seslerini çıkaramıyorlar. sebeplerini saymama gerek yok.

@16 bedellin hayırlı olsun bu arada.

batının askeri boş sarjör, boş hücum yeleği ile nöbet tutarken buradakiler dolu sarjör + üstlerinde ki hücum yeleklerinde 8 tane sarjör ile nöbet tutuyorlar. ben batıdakilere hiç bişi demiyorum. normaldir. tehdit en alt düzeyde. keşke burada da öyle olsada askerlerimiz üstünde kilolarca yükle nöbet tutmasa.

doğuda çok asker gördüm, askerlik boyunca izmarit toplamayı kabul edenden tutun, komutanım beni dağlara zütür diyen askere kadar. her çeşit insan gördüm. görmeye devam ediyorum. batıyı bilmiyorum. göreve başladığımdan beri doğudayım. batıyı tadamadım. tatmakta istemem. boş sarjörle nöbet tutan bir askerin komutanı olmak istemem. doğuda askerlik yapanlara bakın hep, dönemlerinde kendilerine komutanlık yapmış rütbelilere hala emrindeyiz komutanım derler. ölüme bile gideriz seninle derler. evet böyle şeyler hala var. ne kadar tsk bitti denilsede.

ulan şükür bedelli çıktı lan giberim askerlik anısnını

o günden sonra teğmenle bir daha intikale çıkmadık, teğmen sonradan gene cozuttu, bizim komutanımız sevilen bir asker batmanda sözü geçer. gene bizi düşündü, elinden geleni yaptı. ben sizi heba etmem yeni yetme bir teğmen için diyip bizi batman merkeze çekti tim halinde, batmandan da yeni bir tim gitti üst bölgeye. şuan batman merkezdeyiz. teskereci askerlerimiz var gidecekler. ama yerine geleceklerden hiç kuşkum yok. gidenleri aratmayacaklar asla. doğu böyle bi yer. herkes o yüzden doğuda askerlik rahat der arkadaşlar. size ne kadar komik, yalan, aslı olmayan şeyler gibi gelsede durum bu. her ağaçta çürük elmalar vardır elbet. bizimde aramızda çürük komutanlar var. ama önemli değil bu. aralarından 1 tane baba bile çıksa 10 tane çürük komutana bedel.

rizörvıd

ardından astsubayımızı çağırmış, astsubayımız bizden hiç bişi saklamazdı. herşeyini bilirdik. ertesi gün bizi toplayıp konuştu. dün komutanımız beni odasına çağırdı sizlerle bi kez daha gurur duydum dedikten sonra ben anladım teğmenin yola geldiğini. teğmen buna demiş ki 'xxxxx astsubayım bana bu çocukları anlat' komutanımızda anlatmış hepimizi teker teker usanmadan. komutanım demiş siz batıdan geldiniz, burası askeri ezme, askerden üstün olma yeri değil. burada güven yoksa yaşamak yok, nefes almak yok. askerleri ellerinde ki silaha küstürdüğünüz vakit ne siz bu karakolun içinden çıkabilirsiniz nede bu karakol dimdik durur. bunların hepsi benim evladım gibi, bu cocuklara babalık yapamayacaksınız, bırakın ben yapmaya devam edeyim.' demiş kısaca.

eğer xxxxx astsubayımızın yerinde ben olsaydım benide çıkarır mıydınız oradan? diye sordu. tabi ki komutanım, siz bir türk askerisiniz bize xxxxx komutanımız birbirimizin kuyusunu kazmayı değil, birbirimizin etrafına duvar örmeyi öğretti. dedim ve çıktım odasından.

işte saftirik bir tutanak tuttu bastı imzayı yolladı faso fiso askeriye işleri işte. sabahın 5'i tüm tim ayakta, normal olarak.

biz teğmenimizi hiç sevmezdik, ne timdekiler ne ben sevmedik yani. yalan yok. hala da sevmem gerçi kurtulduk allah bidaha yüzünü göstermesin. birlik nedir, güven nedir hiç bi tak bilmezdi afedersiniz. işi gücü askeri ezmek, artistlik yapmak rütbesini konuşturmaktı batının çocuğuya kendisi.. neyse o gece beni odasına çağırdı, olayı anlatmamı istedi. anlattım tüm detaylarıyla. bana son bir soru sordu beyler.

anlat pampa dinliyoruz

şimdi bir silah patlasa bile, bunu merkeze bildirmen gerekli. merkezde ankaraya bildirir. ankarada bölgenin en üst sorumlusuyla irtibata geçer.

olayı fazla büyütmeyin bu arada arkadaslar, ben ortalama derecede anlatıyorum. olağanüstü bir durum değil bu anlattığım. her karakolda olabilen normal olaylar.

normal olaraktan bu olaydan bizim teğmenimizin haberi oldu, gece yarısı merkezden karakola getirdiler bunu kobrayla. olay hakkında tutanak tutmak inceleme yapmak için.

rezervasyon

ben askeriyede bir adam tanıdım oda hala komutanım olan kıdemli astsubayım. daha ötesi yok benim için.

kendisi acayip vatansever, kafası esince gece çıkar karakol etrafında tek başına devriye atardı. o kadar yürekliydi. işte olay burada başlıyor. bu bizim teğmen gittikten 2 gün sonra, bizim komutanı karakolun 300 metre uzaklığında 2 kişi çapraz ateşe alıyor devriyedeyken. o gece karakolda ki en üst rütbeli bendim. saat tamı tdıbına gecenin 00:47 siydi iyi hatırlıyorum. sesler doğal olarak direk geldi, zaten nöbettekiler felan direk ortalığı ayağa kaldırdı. bizim astsubayda müdahale fişeğini havaya patlatınca benim elim ayağım dolandı, ilk defa bu kadar korktum elimde ki silahtan, kamuflajdan.
zaten nöbetler 2şer saat arayla değişimliydi. askerlerimize uyku haramdı bi nevi. direk koğuşa girip uyuyan askerleri de uyandırdım, belki inanmayacaksınız ama koğuşta söylediğim tek cümle 'komutana taciz ateşi var, 2 dk içinde 5 kişi istiyorum yanımda.' dedim. zaten hepsi hücum yelekleriyle uyurdu. nöbetten gelince çıkar, giy zaten yarım saat gidiyordu. ve inanır mısınız 7/7 nöbet değişimi yapan askerlerden 7 si de yanımdaydı. astsubayı gittik çıkardık olduğu yerden. zor olmadı. 2 dingil gelmiş aklı sıra vakit geçiriyor işte. zaman geçsin diye devriyede ki komutanımıza takılmışlar.