-
1.
0reservleri alın. ilk defa yapıyorum böyle birşey.
-
2.
0bakalım ne çıkacak.avi
-
3.
0alarm çalıyor. kalkmak istemiyorum. uyumak varken kalkmak neden? bu düzeni kim kurduysa her gün ona içimden sövüyorum. yine sıkıcı bir pazartesi sabahı. yüzümü buz gibi suyla yıkayıp kirli havlumla kuruluyorum ve buruşturup banyoyunun bir köşesine atıyorum.
kahvaltı yapmalıyım. en son ne zaman kahvaltı yaptığımı hatırlamıyorum. artık iyice düzensiz bir yaşamım olduğunu fark ediyorum. "gibtir et" diyip sokağa çıkıyorum. ilk gördüğüm simitçiden gevrek bir simit ve meyve suyu alıyorum. duraktayım. yine otobüs bekliyorum. -
4.
0otobüs beklerken gökyüzünden bir ışık hüzmesi gözümü kamaştırıyor. istemsizce gözlerimi kısıp neler olduğunu kavramaya çalışıyorum. ve büyük bir gürültü patlıyor! etraf toz ile kaplı. insanların bağırışlarını kulağımdaki çınlamadan zor duyuyorum. öksürerek ileriye, dumanların çıktığı yere doğru ilerliyorum..
-
5.
0bir meteor yağmuru! "tanrım!" diyorum, eğer gerçekten varsan, bu taktan hayatıma hareket kattığın için teşekkürler."
yolun ortasında büyük bir çukur oluştuğunu görüyorum. henüz polis veya ambulans sirenleri duyulmuyor, veya kulağımdaki geçiçi sağırlıktan dolayı böyle sanıyorum. alevlere iyice yaklaşıyorum ve tam ortada parıldayan metal benzeri bir cisim görüyorum. -
6.
0elimi cisme dokundurmam ile çekmem bir oluyor. çok sıcak. ortalama bir tenis topu büyüklüğünde elips metal bir kutuya benziyor. sıcaklığını hala korunduğundan elime alamıyorum. mantomu çıkarıp metala sarıyorum ve olay yerinden koşarak eve doğru gidiyorum.
anahtarları nefes nefese cebimden çıkarırken bir yandan da ellerim titriyor. henüz yaşadığım olayın şokunu atlatabilmiş değilim. kutuyu direk buzluğa atıyorum ve koltuğuma yığılıyorum.. -
7.
0kutuyu açmak içim sabırsızlanıyorum. artık yeterince soğuduğunu düşünüp buzdolabının kapağını açıyorum. elime bir bıçak alıp metali zorluyorum fakat bir çizik bile oluşmuyor. takım sandığımdan çekicimi alıyorum ve bununla da denemelerim başarısız kalıyor. kutuyu alıp bilgisayarımın karşısına oturuyorum..
-
8.
0Tamam da bize ne
-
9.
0biraz kendime gelmek için bir ferre sitesi açıyorum. hardcore kategorisinden tipini beğendiğim bir bayanın ferresinu açıyorum. zevke gelmeye başladım. bir elim işini görürken diğeriyle de kutuyu okşuyorum. tam o sırada kutu birden elimden fırlıyor ve havada asılı bir şekilde duruyor! tek elim aletimde bir yandan bu ikinci şoku atlatamamışken ve tam boşalmak üzere iken kutu açılıyor ardından kutunun içine fışkırtıyorum..
-
10.
0kutu kapağı açık vaziyette yere düşüyor. bir yandan korkum kutudan uzak durmamı söylerken bir yandan merak duygum içine bakmamı söylüyor. kutuya temkinli bir şekilde yaklaşıyorum ve içinde henüz gözleri bile açılmamış bir erkek çoçuğu buluyorum!.
-
11.
0bu bir bebek! peki o kutuya nasıl sığmıştı! üçüncü bir şokun ardından şaşkınlıkla tökezliyorum ve yere düşüyorum. olduğum yerde yarım saat duruyorum. bebeğin ağlama sesi beni kendime getiriyor! evet, kutuda canlı bir erkek çocuğu var! bebek açlıktan ölüp başıma kalmasın diye korkup hemen dolaptan günlük sütümü getiriyorum ve ağzına tıkıyorum. bebek daha cok ağlamaya başlıyor. kutunun içinden çıkarıp gömleklerimden birini çocuğa sarıyorum. elimde bebek, ne yapacagımı bilmez vaziyetteyken kapı çalıyor..
-
12.
0kapıyı yavaşça açıyorum. garip siyah elbiseli göğsünde s simgesi olan orta yaşlı bir adam karşımda duruyor.
"merhaba, ben jor-el. çoçuğumuzu, kal-el'i smallville/amerika civarına postalamıştık fakat sanıyorum ki planlamadığımız bir meteor yağmuru sebebi ile sizin ülkenize düşmüş. ben onun babasıyım. lütfen bebeğimi bana verin." diyor.
"nerden bileyim lan dıbına kodumun çocuğu" diyip kapının her zaman arkasında tuttuğum baseball sopasını adamın kafasına geçiriyorum.. -
13.
0sopa adamın kafasında parçalanıyor fakat herif hiç etkilenmemiş görünüyor. dördüncü şokun üstüne yüzüme gelen bir yumruk hatırlıyorum.
hastanedeyim. başım sarılı ve hareket edemiyorum. etrafı gözlemlemeye çalışıyorum. sanırım yoğun bakım ünitesindeyim. gözlerim tekrar ağırlaşıyor.. -
14.
0bugün sonunda taburcu oldum. fakat doktor'un söylediğine beynimde kısa süreli bir hafıza kaybı olmuş. her 15 dakikada bir hafızam sıfırlanacakmış. bunu öğrendiğim anda çaresizce ne yapacağımı düşünmeye başlıyorum. acele etmeliyim çünkü 12 dakikam kaldı.
aklıma parlak bir fikir geliyor. tüm yapacaklarımı yazmak! evet, herşeyi yazacağım. böylece unuttukça oradan bakıp hayatıma devam edebilirim.. -
15.
0derken kendimi hindistanda buluyorum. buraya nasıl geldiğimi bilmiyorum. aklımda olan tek şey... defter! deftere bakmalıyım. " yuh dıbına koyim " diyorum. hindistanda evlenmişim ve eşimin operatör şirketi olan hintcell'in başına geçmişim. şu an ofisimde oturuyormuşum ve akşam karımı yemeğe cıkaracakmışım. unutmamam gerekiyormuş...
-
16.
0diye düşünürken kendimi bir yemek masasında buluyorum. ben ne düsünüyordum? defter! deftere bakmalıyım! gerekli şeyleri okuduktan sonra karşımdaki afet dikkatimi çekiyor. aynı masada oturuyoruz. demek ki karım bu! "of bunu ben ne biçim giberim" diye hayal ediyorum..
-
17.
0hayal ederken kendimi yatakta "ismimi söyle!!!" diye bağırırken buluyorum. ben neredeyim? üstümdeki kadın "neden durdun?" diye yarım bir türkçe ile soruyor. defter! diyecekken "giberim defterini" diyip bu yabancı kadını gibmeye devam ediyorum.
-
18.
0tam boşalacakken gözümü açıyorum ve kendimi bir kavganın ortasında buluyorum. sağıma soluma bakmaya fırsat bulamadan gözümün önünden bir tekme geçiyor. yakaladığım gibi yere vuruyorum ve bacağı kırıyorum. o sırada başka bir adam elinde sopayla bana doğru koşuyor onu da yakalayıp havalı bir şekilde havada döndürüp yere vuruyorum ve kafasını kırıyorum. soluk soluğayım. yandaki vitrinden görünüşüme bakıyorum. üçgen vücutlu, yapılı, dazlak kafalı bir adamım ben. kafamda büyük bir çizik var. nasıl bu hale geldim? deftere bakıyorum...
-
19.
0ghajini isimli bir adamı öldürmem gerektiğini yazıyor. karımı öldürmüş!! peki karım kimdi? neyse giberim deyip ghajini'yi kovaladığım için burada oldugumu anlıyorum. onu bir duvarın arkasında saklanırken yara bere içinde görüyorum. yanına yaklaşıyorum...
-
20.
0okuyan varsa devam edeyim?