Neden, gelin DOĞADA vakit geçirelim, yürüyelim, tırmanalım, yüzelim, yemek yapalım, bir şeyler içelim, yeni yerler keşfedelim, yeni insanlar tanıyalım, başka bir şeyleri düşünmeden birkaç gün geçirelim diyoruz?!
Ne kadar geç yatarsak yatalım, güzel bir enerjiyle erkenden kalkabileceğimiz... Ne kadar paramız olursa olsun, tabiatı-hayatı-bir canlının oluşumunu, hayattaki rolünü, insan ile olan ilişkisini-insanların bu süreç ve döngünün neresinde olduğunu, başka bir şekilde anlayabileceğimiz... Ne kadar yetenekli olursak olalım, kendimizin neleri yapıp neleri yapamayacağımızı anlayabileceğimiz... Ne kadar her şeyin bir düzen içinde yaratılmış olduğunu bilsek de, canlıları yakından tanıma fırsatı bulduğumuzda doğa-insan ilişkisinin ne kadar mükemmel düzeyde olduğunu anlayabileceğimiz... insan neslinin ilk zamanlardan bu ana kadar nasıl geldiğini bize gösteren, ananelerimizin teknoloji gelişmeden önce nasıl hayatlarını devam ettirdiklerini bize anlatan, hissettiren, sözcükler olmadan öğrenmemizi sağlayan başka bir şey var mıdır? Hepsini içeren bir kurs, bir eğitim, bir spor var mıdır?
Gezip, yeni yerler görüp, farklı maceralar yaşayıp, güzel anılara sahip olmanın yanı sıra kamp yapmak, ormanda yürüyüş yapmak, dağa tırmanmak, gece ateşi izlemek, çadır kurmak, hedefin doğrultusunda rotanda ilerlemek, bitkileri-mantarları yavaş yavaş tanımak, kuşları ötüşünden hatırlamak insana farklı şeyleri öğretiyor. Bunu hiç olmazsa yılda bir kez yapmanız size, en azından yılda bir seferde olsa kafanızın 2-3 günlüğüne rahatlamasını sağlar. Hiç olmazsa yıl 365 gün derken yok saydığımız o 5 saat 48 dakikayı toprakla, doğayla geçirelim ki, göz ardı ettiğimiz o şeyden bizim için değerli bir şeyler çıksın.
Maksat dost kazanmak, maksat ne yapıyorsak paylaşmak-birlikte yapmak, maksat NEFES almak.