dostoyevski

"iyi adamlar yalnızlıktan ölüyor, iyi kadınlar kötü adamların balkonlarından gökyüzüne bakarken."

Bu söz gerçekten ona mı ait? Beni anlatmış rahmetli.

suç ve ceza hatrına anıyorum seni amk yobazı. karamazov kardeşler kitabın da çöp ayrıca.

Ah gölgem keşke sende en az benim kadar suçsuz olsaydın. Diyen reyiz.

Yeraltından Notlar'ı herkesin okuması gerek.

Dünyadan nasibini almamış bir üstaddır

bu adamı Türk düşmanı olduğu için yargılayanlar, başarısız diyenler ahmaktır. ulan 19. yüzyılda hangi rus hangi slav Türk düşmanı değildi? normal olan durum bu zaten.

hastalığı, tutkuları,alışkanlıkları, başına gelen olaylar ve eserleri ile dünyanın en iyi roman yazarı Dostoyevskidir.

Dönemindeki panslavizm akımının önemli bir ismi olan Türk düşmanı rus romancı.

Öyle ki romanlarında Türk ve Tatarları aşağılamıs bir slav ucubesidir.
Ama ne onun ne çarı olacak yaratığın ne de rus subaylarının istekleri gerçek oldu istanbul bugün hala kadim bir Türk şehri, Ortodoks haçı bir daha gelmemek üzere gitti bu şehirden. Ve slav milleti asla ve asla 3. Roma olamayacak ve olamaz da 3. Romayı büyük imparator Sultan II. Mehmet'in emrinde Türk ulusu kurmuştu zaten.

Son olarak Balzac ve Dickens varken onu okumak da gereksizdir. Okuyana saygı duyarım ama şahsen zaman kaybı olarak görürüm bu Türk düşmanının eserlerini.

https://encrypted-tbn0.gs...BD8VP-PyZT8uyJTx9hbzzbmjg

http://www.nkfu.com/wp-co...dostoyevski-sozleri-5.jpg

Unutmayacağım bu adamı.

Bu adamın kafasını anlamak çok zor iyi yazar ama garip

"yer altından notlar"ı unutsam da bir daha okusam.

Dostoyevski kalabalık bir toplantıda yaptığı konuşma ve okuduğu şiir nedeniyle Rus Çarı tarafından hapse mahkum edilir ve Sibirya’ya sürülür. Hapis yıllarını “Ölüler Evinden Anılar” isimli kitabında toplar.

Yazar, buradaki hayatından önce halkı, insanları tanıdığını düşündüğünü, ama yanıldığını hapis yıllarında anladığını belirtir. Dostoyevski, ‘kara halk’ olarak tanımladığı bu kitleyle karşılaştıktan sonra, insanları çözümlemeye ve iç dünyalarının derinliklerine inmeye başlar.

Sürgünde Dostoyevski, hapishanedeki bir köpekle, insan ilişkileri üzerine gözleme dayalı bir deney yapar.

“Köpeği takibe alır ve yanından geçen her mahkumun onu tekmelediğini gözlemler. ilginç olan şey, köpeğin mahkumlardan kaçmaması ve yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekme pozisyonu almasıdır. Köpeğin her yanından geçen her mahkum köpeği tekmelemekte ve köpek buna bir tepki vermemektedir.

Dostoyevski de, bir gün köpeğe yaklaşır ve onun başını okşamaya başlar. Köpek bir süre şaşkın şaşkın ona baktıktan sonra, hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlar.

Önüne gelen mahkumun tekmelediği köpek, o günden sonra nerede Dostoyevski’yi görse ondan kaçar ve ona bir daha asla yaklaşmaz.”

Bu durum bize her zaman kötülük görenin sevgiyi gördüğünde ona uyum sağlamakta zorlanacağını hatta oradan kaçacağını gösterir.

Herkesin huzursuz ve şikayetçi olduğu günümüzün belki de en büyük sorunu budur. Sevgisizlik ve kötülüğü hak görme

"Dünya mı yıkılsın yoksa bir bardak çay mı içersin?" deseler...
"Ben çayımı içtikten sonra dünyanın canı cehenneme" derdim.

dünyanın en iyi roman yazarı bu adam ccc yeraltından notlar ccc

gözlemlerime göre çok büyük bi adamdır

babamdır, canımdır, babamdan daha çok yol göstermiştir bana...

Gghhnhhhhhhh

Özlüyoruz reyizi

http://c12.incisozluk.com...11501/6/1344156_ob98a.jpg

Adamdır, öylesine değil harbicidir.
O nece tespit üstadım, ithal Rus gerek bize yeaaaa.
Bir taşla 2 kuş yapabiliriz belki