dost

az önce 20 senelik arkadaşımla dostluğumu tamamen bitirdim.

20 sene diyorum;

pazar89'un yayınlandığı saatlerde toz topalak içinde top oynadığım, aynı liseyi kazanıp aynı servise bindiğim, aynı sırada oturup aynı sınava girdiğim adamdan bahsediyorum...

x copy'le disket kopyalamasına, sakalının çıkmasına, kafasının kelleşmesine, babasının evi terketmesine, cebindeki parasının bitmesine, yanlış insana aşık olmasına, doğru insanı bulmasına, güzel günler umut etmesine, bana kitaplarını ödünç vermesine şahit olduğum adamdan bahsediyorum...

başım sıkıştığında aradığım, kimselere değişmediğim, hayatımın sonuna kadar yanımda olacağını sandığım sözümona son "dost"umdan bahsediyorum.

ama bu ilk değil... dostlarımı kaybetme çağımdayım. hayatımın acımasızlaştığı, çevremdeki insanların tercih yapmak zorunda kaldığı, hayat koşuşturmacasının içinde kaybolduğu bir dönem bu. yalnız, güçsüz ve zayıf kaldığım bir dönem. soyut değil, somut sorunlarla yüzleştiğim ve omuzumdaki ağırlıktan dolayı dizlerimin titrediği bir dönem. eh her yiğidin harcı değil tabi şimdi benimle "dost" olmak. eskisi gibi yükünüzü hafifleten bir el değil, sizi iyice yoran zayıf bir adamım ne de olsa...

işte tam şimdi, bir kez daha sırtımdan vuruldum. evleneceğimi sandığım insan tarafından 2005'te yine aynı yerden vurulduğum gibi...

aşk yalan, emek yalan, inanç yalan, geçmiş yalan, dostluklar yalan... peki ne gerçek bu dıbına koduğumun dünyasında? neye tutunmalı yalnız kalan insan?

dostluk mu dedin bana? şu an "dostum" demeye en yakın olduğum insan dünyanın ta öteki ucunda. ama yok artık inancım ona da... en inandığım insan bile beni sırtımdan vurduktan sonra...

kendimde arıyorum sorunu. hep de karşı taraf "yanlış" olacak değil ya? belki de dostlarımı yanlış seçtim, sevgilimi yanlış seçtim, ama bu hayatı da ben seçmedim ki! hastanelerde yatmayı, ölümlerden dönmeyi ben seçmedim ki! 1,5 ay hastanede yattım çok mu zordu bir telefon açmak? nişanlımdan ayrıldığımda çok mu zordu ik söz söyleyip avutmak? 4 senedir tatile çıkmıyorum, çok mu sıkıcıydı her hafta gittiğin yazlığa bir kez olsun çağırmak? benimle eğlenceli anları paylaşmak dışında ne yaptınız ki üzerimde emeğiniz olsun?

ama ben hep yanınızda olmaya hazırdım ulan. hepinizin en zor anında ben vardım. teker teker saysam anektotları sabahı bulur muyuz acaba? bir kere bile gocunmadım ulan. bir kere bile...

yazıklar olsun bana. sana değil ozan, sana değil önder, sana değil onur... yazıklar olsun bana. böyle bir adam olduğum için.

Özledim lan, özledim dıbına koyim. Eski yaptıklarımızı, gülüp eğlenmemizi, alayını özledim dıbına koyayım. Bana hani oyun öğretecektin lan, hani beraber ortalığı gibecektik aq. Neyse imkansız artık, dıbına koyayım ben böyle durumun. Seven gibilir, giben sevilir bu dünyada, onu iyice anlamış oldum.
Biliyor musun, bana kötü davrandın çoğu zaman, bazen giblemedin. Ama ben senin değerini bildim ulan, herkesten ayrı biriydin. Sever, sayardım lan seni. Beni neden sevmedin, bilmiyorum. Yaptığım şeylerin alayının senin lehinde olduğunu sana söyleyebilirim, o gibik kız bizi buraya getirdi ya, allah belasını versin onun. iki yakan bir araya gelmesin huur seni. Ama unutma lan, bu yazıyı da okuyorsan, ben seni sevdim olum, dostumu kaybetmek istemedim lan, istemedim dıbına koyayım...
Nedense benle konuşmak istememişti, bende "ne oldu lan acep, başına bir şey gelse ilk bana anlatırdı" diye düşünüyordum. Ulan iki rekat stalklayayım, derdi ya da tasası vardır belki dedim, bir kaç yazısını gördüm bir sitede işte. Bir hafta falan böyle geçti, dedim ben biraz buna söyledikleri hakkında bir şey diyeyim. Buna dedim, şöyle böyle falan filan. O çaktı olayı, bende dedim bari dürüst davranayım adama, stalkladığımı falan itiraf ettim. Ulan baktım ertesi gün uyandığımda her yerden engel yemişim falan, mesaj attım buna o yazdığı siteden falan. iyi sinirlenmiştim, dürüstçe davrandım, adama yardım etmek istedim, züte tekme yiyen ben oldum amk. Küfrettim buna, "hain köpek, ananı gibeyim" türevinden. Bu da bana iyice kaydı böyle, fırsat vermedi dıbına koyim sakinleşelim, iki kelam edelim. Oradan da bastı engeli, ulan hala içimde acısı var amk. O kadar yardımların, dostluğu ilke edinip, adamın her sorununa koştuğun birinin, gelip seni satması zoruna gidiyor lan iki gibko olay yüzünden. Bundan önce de bir kız vardı işte, ona benim elemandan soğusun diye bir şeyler anlattıydım, bu adam, bana, ondan beri böyle davrandı. Şimdi de, "dost most yok amq" modunda gezen birisi galiba, adam sol gösteriyor, sağ koyuyor anlayamadım ki dıbına koyayım. Bunu gösteriş için yazıyorsam huur evladıyım, benim profile bakıyorsundur belki, görürsün bunları. Çünkü bil, aklımdan çıkmıyorsun dıbına koyim, yer edindin kafamda.
Gurur yapıp, böyle yapıyorsan da kafanı gibeyim, rezil olacaksın lan hep böyle, rezil olursun dıbına koyim. Gün gelip parayla zütünü sildiğin zaman, sahte dostların zütünü kurtarır belki, gerçi kuyunu kazmaktan başka bir şey yapmayacaklar.
Sana küfür etmemin sebebi de sinirden idi, çünkü sende kızarsın sana böyle biri yapsa, sen ona türlü şeyi yapsan, sonunda kapı önüne koyulsan.
Sen çoktan unuttun beni belki de, ama adamlık bizde kalsın, boşverelim. Eskiden bir huur çocuğu gibi davrandığımı biliyorum, sana türlü şebeklik bile yaptım muhabbetimiz bitmesin diye, ama sen bir çırpıda alıp attın. Yazıklar olsun lan, yazıklar olsun...