dost

az önce 20 senelik arkadaşımla dostluğumu tamamen bitirdim.

20 sene diyorum;

pazar89'un yayınlandığı saatlerde toz topalak içinde top oynadığım, aynı liseyi kazanıp aynı servise bindiğim, aynı sırada oturup aynı sınava girdiğim adamdan bahsediyorum...

x copy'le disket kopyalamasına, sakalının çıkmasına, kafasının kelleşmesine, babasının evi terketmesine, cebindeki parasının bitmesine, yanlış insana aşık olmasına, doğru insanı bulmasına, güzel günler umut etmesine, bana kitaplarını ödünç vermesine şahit olduğum adamdan bahsediyorum...

başım sıkıştığında aradığım, kimselere değişmediğim, hayatımın sonuna kadar yanımda olacağını sandığım sözümona son "dost"umdan bahsediyorum.

ama bu ilk değil... dostlarımı kaybetme çağımdayım. hayatımın acımasızlaştığı, çevremdeki insanların tercih yapmak zorunda kaldığı, hayat koşuşturmacasının içinde kaybolduğu bir dönem bu. yalnız, güçsüz ve zayıf kaldığım bir dönem. soyut değil, somut sorunlarla yüzleştiğim ve omuzumdaki ağırlıktan dolayı dizlerimin titrediği bir dönem. eh her yiğidin harcı değil tabi şimdi benimle "dost" olmak. eskisi gibi yükünüzü hafifleten bir el değil, sizi iyice yoran zayıf bir adamım ne de olsa...

işte tam şimdi, bir kez daha sırtımdan vuruldum. evleneceğimi sandığım insan tarafından 2005'te yine aynı yerden vurulduğum gibi...

aşk yalan, emek yalan, inanç yalan, geçmiş yalan, dostluklar yalan... peki ne gerçek bu dıbına koduğumun dünyasında? neye tutunmalı yalnız kalan insan?

dostluk mu dedin bana? şu an "dostum" demeye en yakın olduğum insan dünyanın ta öteki ucunda. ama yok artık inancım ona da... en inandığım insan bile beni sırtımdan vurduktan sonra...

kendimde arıyorum sorunu. hep de karşı taraf "yanlış" olacak değil ya? belki de dostlarımı yanlış seçtim, sevgilimi yanlış seçtim, ama bu hayatı da ben seçmedim ki! hastanelerde yatmayı, ölümlerden dönmeyi ben seçmedim ki! 1,5 ay hastanede yattım çok mu zordu bir telefon açmak? nişanlımdan ayrıldığımda çok mu zordu ik söz söyleyip avutmak? 4 senedir tatile çıkmıyorum, çok mu sıkıcıydı her hafta gittiğin yazlığa bir kez olsun çağırmak? benimle eğlenceli anları paylaşmak dışında ne yaptınız ki üzerimde emeğiniz olsun?

ama ben hep yanınızda olmaya hazırdım ulan. hepinizin en zor anında ben vardım. teker teker saysam anektotları sabahı bulur muyuz acaba? bir kere bile gocunmadım ulan. bir kere bile...

yazıklar olsun bana. sana değil ozan, sana değil önder, sana değil onur... yazıklar olsun bana. böyle bir adam olduğum için.