domalmen

domalmen bir halk kahramanı. evrimin kayıp halkası. incinin babası olduğu sanılmaktadır.

domalmen hakkında bildiklerimiz rivayetlerden öte değildir. doğum tarihi tam olarak bilinmemektedir. domalmen anadolu'nun küçük, ücra bir köyünde, karlı bir mart sabahında dünyaya geldi. babası köyün muhtarı olan, az muhterem çok zütveren bir isteyene dört kez veren gibibitli ahmet efendi, anası da köyün halkının 31 malzemesi olan sidikli şaziyedir.

domalmen doğduğunda kıldan görünmeyen, 10 maymun gücünde olan, embesil olarak tanımlayabileceğimiz bir türdü. yaşadıkça evrimleşmiştir. evrimin kayıp halkası olduğu sanılmaktadır. ilkokul günlerinde arkadaşları tarafından alay konusu olan bu çocuk, köy halkı tarafından da hor görülmekteydi. hatta öz babası bile dağa bırakmış, ayılar korkudan köye sığınınca geri eve almak durumunda kalmıştı. evde zincirle yaşayan domalmen, dışarı tasmasız çıkmamaktaydı.

Günler günleri kovaladıkça domalmen evrimini tamamladı. sıkıntılı geçen bir ayın ardından kıllarını döktü. beyninin %100ü kullanmaya başladı. gücünün farkına varmaya başlamıştı. zamanında dalga geçenler ona hayran olmaya başladılar. hatta kendisine köy kızları bile teklif ettiği belgelerle ispatlanmıştır. ama o yinede çok sevdiği 31den vazgeçmedi.

domalmen bu gücün ve zekanın iyi yönde kullanılması gerektiğinin farkındaydı. zaten sülalesi hep akraba evliliği yaptığı için, 55 yaşını gören yoktu. o yuzden halk kahramanı olmaya karar verdi. masumlar, sivilleri korudu. elınden geldıkce herkese yardım etti. başkalarına yardım ederken sayısız kaza geçirdi. üzerine defalarca yıldırım düştü, otobüs çarptı, kamyonun altında kaldı. dağdan yuvarlanan kayaların altında kaldı, denizde insan kurtarırken sayısızca boğulma tehlikesi geçirdi. onun olduğu yerde, ayılar insana saldırmaz olmuştu. ayıların, kurtların tamamı domalmenden korkuyordu.

gel zaman, git zaman domalmen yaşlanmıştı. artık gençlik günlerini özlüyor, çektiği 31leri düşünüyordu. kuşu ölmeden ne yapıp ne edip bir çocuk yapmalıydı. birden aklına köyün dulu emine aklına geldi. zamanında eşkiyalar emineyi dağa kaldırmışlar, hunharca tecavüz ederken domalmen onu kurtarmıştı. o yuzden domalmenle evlenmeye razı oldu. 1 yıl sonra da inci adı verdiği, nur topu gibi bir ogluşu oldu.

domalmen oglu incinin kendisine benzediğinin farkındaydı. zamanında kendisinin yaptıklarını oğluda yapıyordu. gözü açık gitmeyecekti. zaten emineyi giberken titriye titriye boşalmış, bütün gücünü oğlu incinin yapım aşamasında kullanmış ve genetik özelliğini inciye aktarmıştı. artık eli ayağı tutmuyordu. günleri sayılıydı.

bir gün evinde otururken bir sivri sineğin odada dolandığını gördü. fazla umursamamıştı. ama sinek domalmenin başının üzerinde uçarken sıçmasıyla işin rengi değişti. sineğin takunun kafasına düşmesiyle beyin kanaması geçirmişti. hastaneye zütürdüklerinde herşey artık çok geçti. beyin ölümü gerçekleşmişti, ama zütüyle yaşama tutunuyordu. ve bütün umutlar tükenmeden ertesi gün domalmeni son yolculuğuna uğurladılar. daha önce gitmek isteyipde gidemediği bir yere 2 kişilik bilet aldılar. otobüsün boş gitmesiyle arka 5liye yatırdılar. ilk molada kendisine geldiği ve otobüsü terk ettiği sanılmaktadır. o günden sonra gören olmadı. oğlunun açtığı inci sözlüke üye olduğu varsayılmaktadır. bazen inci babasından sözlükte mesaj aldığını idda etmesi bu ihtimali kuvvetlendirmektedir. ama hangi nikle giriş yaptığını günümüz teknolojisiyle tespiti imkansızdır amazekası sebebiyle @2'ler üzerinde yoğunlaşılmaktadır.