Yaz hele

Okuyoruz aga devam

okuyan yok :'(

Dışarıdan bakıldığında; edepsiz, kavgacı,uyuşturucu bağımlısı, kısacası serseri gibi görünen tiplerin, içlerine girince bambaşka bir güzelliğe sahip olduğunu görmüştüm. Zamanında babamı dinleyip, onlarla arkadaşlık yapmasaydım gece vakti vücudumun parçalarını çöp konteynerında bulabilirlerdi. Hayatımda yaptığım en doğru şeydi; serseri arkadaşlar edinmek. Çünkü onlar, beni üzenler karşısında Tanrı kadar acımasız oluyorlardı..

Masadan kalkıp koridora çıktım. Fırat sınıfın kapısında para sayıyordu;

“Napıyosun lan?”
“Kanka paranın dıbına koyduk! Tam tdıbına 375 lira var.”
Çok sağlam gülümsedim;
“Hadi lan! Oğlum yırttık lan o zaman.”
“Aynen. Haftaya izmir yolcusu kalmasıııınnnn!!!”
“Tamam lan bağırma. Sakla parayı da bi yere. Emir de ayarlayacak para.”
“Oğlum o çocuğa kazık atmayalım lan.”
“Yok sen rahat ol. Paranın amna koyayım, sorun değil dedi.”
“He iyi o zaman.”

Evet. Para bulmak bu kadar kolaydı. Biraz hırsızlık gibi olacaktı ama olsun. Haram yemek açlıktan ölmekten iyidir dedim..

Okul çıkışında Hazal'ı gördük. Fırat'a hemen;

“Koş lan,git ver parayı” dedim.

Daha sonra okula gittik.ilk ders fizikti. Afedersiniz ama kafam züt gibi oldu. Zilin çalmasını beklerken saniyenin ilerleyiş hızını hesaplamıştım.36.saniyeden sonra zaman daha çabuk akıyordu.. 
Neyse. Tenefüs oldu, kantine indik Fıratla.Ben masaya oturdum, Fırat milletten para dilenmeye başladı.-Pardon, borç istemeye..-
Masada otururken Emir geldi yanıma. Emir,okulda herkesin tanıdığı bi çocuktur.Çevresi baya geniş. Beraber çok kavgaya girmiştik zamanında. Sağlam çocuktur. Yanıma oturdu;

“Hayırdır lan nerelerdesin kaç gündür? Semte geliyorum oralarda da yoksun.”
“Aga durumlar kötü. Pederle kavga ettik yine,evi terkettim dıbına koyayım.Şehir dışına çıkıcam para kovalıyorum.”
“Nereye, memlekete falan mı?”
“Yok be oğlum. izmir'e..”
“Ne kadar lazım?”
“1 milyar falan.”
“Oha dıbına koyayım!”
“Oğlum taşınıyorum diyorum. Artık ömür boyu izmir'deyim.”
“Lan 1 milyarda çok para.Ne kadar var şuan?”
“Şuan hiç yok. Fırat bakınıyo işte etrafa.”
“Dur ben de bi bakayım.”
“Aga yalnız geri ödeyemem o parayı.”
“Paranın dıbına koyayım. Rahat ol sıkıntı yok.”

Yaz yaz

Beyler istek yoksa yazmam kendimize yazmıyoruz sonuçta

“Kirlendim, kirlendim yıkandım, kirlendim. Kilitlendim.. Soydum, kendi derimi. 
Tırnak kontrollerini sevmedim hiç aslında, şefkatten uzattım hep ellerimi..”

Sabah “Mebel Matiz - Arafta” müziğiyle uyandım. Fırat arıyordu. Telefonu aldım;
“Alo!”
“Günaydın kanka.”
“Noldu lan sabah sabah?”
“Uyuyo musun oğlum halâ?”
“Aramasaydın uyuyo olcaktım.”
“Tamam iyi oldu o zaman aradığım. Hadi hazırlan, geliyorum yavaş yavaş. Önce bi kahvaltı yapalım, sonra da okula gideriz.”
“iyi gel.”

Kıyafetlerimi giyindim. Saçlarım çok yağlıydı, dokunmadım.Dağınık kaldılar.Az zaman sonra zil çaldı, ayakkabılarımı giyip aşağı indim. Okulun arkasındaki börekçiye gittik beraber. Fıratta para vardı,o ısmarladı..

“Akşam Hazal'ı gördüm, vericektim senin parayı ama sonradan dedim gibtir et.”
“Oğlum ben sana o parayı ona vermen için verdim. Niye zütlük yapıyosun?”
“Ya yürü git ben öyle şey diyemem bi kıza.”
“Oğlum şuna kız deyipte benim sinirimi bozma.”
“Harbi mevzuyu anlatıcaktın? Noldu?”
“Ne noldu oğlum, dün işte parasız çıkınca bunu gördüm marketin önünde.50 kuruş istedim, çıkardı 5 lira verdi üstünü de zütüne sokarsın dedi. Kaldım dıbına koyayım öylece.Bir şey diyemedim, çok oturdu.”
“hahahahahahahahahahahhaha”
“Gülme giberim belanı! Birazdan okula gidince zütüreceksin o parayı. Yoksa fena olur.”
“Tamam ya.Lan ne diycem sana bak.Şimdi okulda milletten para isteyelim.200-300 buluruz. Gerisini de babamdan çalarım.”
“Ne milleti lan? Dilencilik yapmam ben.”
“Dilencilik değil oğlum. Borç istiycez ama ödemiycez. izmir'e gittikten sonra gibsen bulamazlar bizi.”
“O da hırsızlık olur.Bi de babanı mı soycaz dıbına koyayım!”
“Oğlum o para babama koymaz sen rahat ol.Hatta ruhu bile duymaz.O para bizim geleceğimiz olcak..”
“Neyse okula gidelim de bi..”

insanın anne-babasını seçme fırsatı olmuyor. Fakat arkadaşlar öyle değil.Kan bağı olmamasına rağmen, varmış gibi davranıyorlar. Hayatımda doğru yaptığım tek şey buydu. Fırat o gece bunu çok iyi ispatladı.

“Burası kimin evi lan?”
“Babaannemin.”
“Oğlum çıkıp gelmesin kadın ben burdayken. gibtir et,senin de başın ağrımasın benim yüzümden”
“Hortlaklardan korkuyo musun?”
“Ne hortlağı lan?”
“Babaanem diyorum, cehennemde kim bilir kaçıncı kazığa oturuyo şu an.Sen sıkıntı yapma, kafana göre takıl burda. Yarın sabah almaya gelicem seni.”
“Sabah napıcaz?”
“Oğlum para istemiyor musun sen?”
“Evet.”
“O zaman 1 hafta boyunca benim dediğimi yapacaksın. Okula gidicez.”
“Yol param yok.”
“Rahat ol ben de var.”
“iyi, tamam.”
“Karnın aç mı?”
“Hayır.”
“Olsa da evde bir şey yok zaten.Aç kalmadığın iyi oldu.”
“Tamam dıbına koyayım espri yapma!Git hadi sabah görüşürüz. He,bir de şu parayı al Hazal'a verirsin yarın.”
“Hani oğlum paran yoktu? Ne parası bu?”
“Lan sen Hazal'a ver. zütüne sokmaya çalışmış ama alışı senin kadar kuvvetli değilmiş de.
“Ne olduğunu anlatmazsan vermem.”
“Sonra anlatırım.Sen ver, dediğimi de aynen söyle. Tamam mı?”
“iyi, tamam.”
“Hadi gibtirgit şimdi, uykum var uyucam.”
“Tamam görüşürüz, telefonun açık olsun arıycam sabah. Hadi öptüm,iyi geceler.”
“Alarmı kurarım aramana gerek yok. Öpme, görüşürüz.”

“Bu sefer farklı.Çok ağır konuştum,bi’ daha o eve girmem”
“Nerde kalıcaksın?”
“Bilmiyorum”
“Aman be oğlum ya.Ne sıkıntılı adamsın. Derdin hiç bitmiyor.”
“Bana 1 milyar bulabilir misin?”
“Hee bulurum. Banka çeki mi istersin, nakit mi? 10 liraya züt veriyorum ben,ne milyarından bahsediyorsun dıbına koyayım! Hem napıcaksın o kadar parayı?”
“izmir'e gidicem.300 liraya falan bi ev bulurum.1 aylık kirayı peşin öderim, sonra da bi iş.. Oh,krallar gibi yaşarım lan. Kimsenin sıkıntısını çekmem.”
“Çok boş düşünüyosun.O kadar kolay mı sanıyosun?”
“Kolay oğlum. Nerden bulabilirim onu söyle sen.”
“Nerden bileyim dıbına koyayım ya! Bilseydim başıma iş aşacağını buraya gelmezdim.”
“gibtirgit oğlum o zaman. Zorla tutmuyorum.”
“Bak napalım biliyo musun? Sen şimdi eve git,bir hafta falan bekle. Halledicem ben o işi. Beraber gidicez”
“Lan anlamıyor musun? Eve gidemem diyorum. Zaten eve gidecek olsam izmir'de ne işim var.”
“Nerde kalıcaksın?”
“Bakarım ben başımın çaresine rahat ol.”
“Yürü lan yürü!”
“Nereye oğlum?”
“Lan gel benimle çok konuşma.”

okumadım okumicam okutmicam

“Bana 50 kuruş verebilir misin?”
“Ya sen ne kadar yüzsüz bir insansın. Gelmişsin bir de beni ayağına çağırıyorsun.Al 5 lira veriyorum sana,bir daha hayatıma girme olur mu?”
“50 kuruş yeter bana. Fazlasına gerek yok. Hatta bundan sonra sana da gerek yok.”
“Artan parayı zütüne sokarsın o zaman. gibtirgit şimdi!”
..

O gece ben mi çok insan gibiydim, yoksa onlar mı çok huur çocuğuydu bilmiyorum.
Neyse. Aldım sigarayı. Boş bir apartmana geçip oturdum.Bir içişim vardı, görmeliydiniz.izmaritini bile içtim. Gururumu gibmişler, ciğerlerim bin olmuş çok mu sanki..
Daha sonra Fırat geldi yanıma. Sınıftan arkadaşım..

“Napıyosun lan burda?”
“Sigara içiyorum, kafam çok bozuk.”
“Peder mi yine?”
“Hee ya.”
“gibtiret oğlum. Takma,ergenlik dönemleri olur böyle şeyler. Edebiyat ödevini yaptın mı?”
“Ne ödevi oğlum? Gelmiyorum bundan sonra okula falan.”
“Niye lan?”
“Bırakıyorum.”
“Oğlum salak mısın sen? Bırakıp ne tak yiyeceksin. Amele mi olcaksın? inşatta dıbına giberler seni, giberler..”
“inşattan başka iş mi yok lan.Hem hangi parayla okula gidicem? Bitti diyorum artık, babam falan kalmadı..”
“e dershane nolcak?”
“Dershanenin de dıbına koyayım! Hepsi para tuzağı. Soyguncu pekekentler!”
“Oğlum saçmalama.Hem sen bu adamla hergün kavga ediyorsun.Ama sonuçta barışıyosunuz. Büyütme bu kadar, düzelir.”

Eskiden oturduğumuz sokağa gittim.Tek derdim sigara bulmaktı. Sokağa girdim, marketin önünde Hazal'ı gördüm. Yanına gidemedi, annesi vardı. Cebimden telefonu çıkartıp, mesaj attım;
“Sokağın sonundayım, acele gelmen lazım Hazal.”
“N'oldu,ne var?”
“Gel dedim iki dk.”

Sonra geldi yanıma. Acelesi vardı ve kimsenin görmesini istemediğinden tedirgindi. Hazal,eski sevgilimdi.Şimdi sadece arkadaşız. Yani o öyle olmamızı istiyor. Yoksa onu halâ sevdiğimden şüphesi yok..

“Nasılsın Hazal?”
“Muhabbet etmeye gelmedim.Çabuk söyle ne istiyorsun?”
“Sana ihtiyacım var.”
“Bak Çağıl, beni böyle her istediğin zaman çağıramazsın. Eskisi gibi olmayacağımızı ikimizde biliyoruz.Bu şekilde davranmaya devam edersen seninle bir daha görüşmeyeceğim.”
“Yanlış anladın beni. Babamla yine kavga ettik, moralim çok bozuk.”
“iyi de bundan banane? Senin sorunların beni ilgilendirmiyor.”
“Tamam o zaman, senden son bir şey isteyeceğim. istersen ondan sonra yüzüme bakma. Umrumda bile değil..”
“Söyle?”

“iyi akşamlar. Sigaranız var mı?” dedim.
“Evet” diyerek uzattı pakedi. Biraz utandım.
“Çok sağ olun. Aceleyle çıktım evden, biraz da moralim bozuk. Unutmuşum dalgınlıkla.Çok teşekkür ederim” dedim ve pakedi açtım. içi boştu. Kahkalarının dozu yükseldi.
“Sigaramız yok canım. Yani sana yok..” dedi gülerek.
dudaklarımı sıktım;
“insanlığınızı gibeyim!” dedim, huur Çocukları!

O kadar sinirliydim ki,o an savaş çıktı deseler; ülkeyi tek başıma savunacak cesaretteyim. Canım aşırı derecede sigara istiyordu. “Aklımı gibeyim! tak vardı kızlardan sigara isteyecek. Kendi kendime rezil oldum” diyordum içimden. Ama bir yandan da hiç umrumda değildi..

Montumu alıp dışarı çıktım. Çok sinirliydim. Babamla ettiğim her kavganın ardından canım sigara içmek istiyordu.Her seferinde de içiyordum. Fakat o akşam param yoktu. Sigaram da.. Evin aşağısındaki parka indim.4 tane kız oturuyordu bankta. Kahkahaları sokağın başından duyulurdu heralde. Normalde kimseden sigara istemezdim,o an ki sinirle yüzsüzlüğüm tuttu. Yanlarına doğru yaklaştım. Kızın bir tanesi beni kesiyordu. Yaklaşınca yanlarına, kahkaha atmayı kestiler.Bir tanesi “ne istiyorsun?” der gibi baktı. Kafamı yere eğdim;