ahh ahh birazda ibret olsun diye yaziyorum beyler kaç kişi çocukluk aşkıyla birlikte olma şansı olur bilmiyorum ama benim öyle bi şansım oldu amk hemde yüz yılın cenabeti olduğum halde. çok farklı bu dıbına koduğumun duygusu hiç olmicak bi şekilde oldu hemde zorla morla 5 yıl gitti bu iş sonra sonrasının da dıbına goyum ailevi meseleler maddi sıkıntılar sinir stress önceleri iyice çöktüm sonra içime kapanmaya başladim saçlarıma aklar düştü amk sonrası insaniz çevremdede başka o kadar yakınımda insan olmadığı için ona yansıtmaya başladim içip içip kapısına dayanmalarmı vakitli vakitsiz dayanmalarmı yine allah razı olsun 4-5 ay çekti beni öyle sonra dayanamadı tabikide şimdi 1 yıldır ayrıyız ama sanki ikimizde biribrimizin yazmasını bekliyor gibi ottan taktan bişey yazsak saatlerce bazen günlerce yine konuşuyoruz ama kız korkmuş bi kere amk bişeyde diyemiyorum ki yarın öbürgün yine aynı taku yerim diye korkuyor iknada edemiyorum üstünede gidemiyorum okulunu etkilememek için annesi ve babası ayrı annesiyle tek yaşıyor bitirmesi lazim gidemiyorumda üstüne napmam lazım beyler bi akıl bağrıma taş mı basayım büt sonrasını mı bekleyeyim yoksa allah ne verdiyse son kez yürüm mü napayim bi fikir başka türlü bi tak olamz benden para desen yok okul desen kafadan zaten 1 yıl taktım alltan kalan dersleri de saysak 2 yıllık kredi var bekleyen napayim bi çare