Part 7 (Yolun Sonu)

Ve bende stajımı tamamlayıp mezun oldum beyler.O sene ikimizde üniversite kazanmıştık fakat ben att olduğum için atamam çıktı ben üversiteyi okumak istemedim o an kız arkadaşım'ın kazandığı şehirde bende onunla beraber aynı şehir'e gittim çalışmaya başladım o ise okumaya devam etti altlı üstlü oturuyorduk ailelerimizde tanışık olduğu için problem olmuyordu sonuçta göz kulak oluyordum onu yalnız bırakmıyordum.ilk sene çalıştım güzel bir mebla para biriktirmiştim ve babam memlekete çağırmıştı kurban bayramıydı gelinimizide al gel tek gelme demişti babam ve öyle yaptık çıktık yolumuza gittik memlekete. Hasret giderdikten sonra yemeğe oturduk ve yemek yerken annem kız arkadaşıma sordu tabiki araları çok iyiydi annem kız arkadaşıma kızım diye hitap ederdi. Kız arkadaşım ise anne derdi yani çok uyumluyduk annem sözlerine başladı..
Annem(A)Babam(B)
A:Kızım artık adını koymalıyız hem evlenseniz bile üniversitene devam edebilirsin.
B:Bencede yıllar oldu artık adını koymak zorundayız böyle kızın ailesinede mahcup düşüyoruz.

e tabiki annem ve babam böyle konuşurken biz kız arkadaşımla yüz yüze bakarak dona kalmıştık (: ailem olsun kız arkadaşımın ailesi olsun bizi evlendirmeye çalışıyorlardı.Biz ciddiye bağladığımızda çoğu arkadaşımızla konuşmama kararı aldık sosyal medya hesaplarımızı dahi kapatmıştık ilişkimizde problemler olmasın vs şeyler için sadece instagram kullanıyorduk tanıdığımız insanlar akrabalarımız vs kişiler ekliydi öyle bir ilişkimiz vardı düşünün. Yemekten sonra babamla konuşmak istediğimi söyledim ve biz dışarı çıktık. Yolda yürürken mevzuya hiç uzatmadan girmiştim

- baba ben evlenmek istiyorum şuan paramda var düğün eşya işleri kolayca hallederiz
+tabi kide evleneceksin oğlum nasıl istiyorsan sonuçta mesleğin var devlet kapısında çalışıyorsun sorumluluk sahibi insansın hayatı biliyorsun zorlukları acısıyla tatlısıyla yaşadın ev geçindirebilirsin sana güveniyorum aslan oğlum.
gibi sözler söylemişti.Çok gururlanmıştım herkese kendimi ispat etmiştim ve artık evlilik çağıma gelmiştim. Aileler bir araya geldi konuşuldu herkes uygun gördü haliyle fakat tek sorunum askerliğimdi nişanlandık evlilik için gün saydık.Ben ise aileme ve nişanlımın ailesine 4 yıllık üniversite okuyup kısa dönem gitmeyi planladığımı veya uzun dönem dahi gitsem ailem ile kalacağını belirttim kimse karşı gelmedi nişanlımda kabul etmişti. Kaynana gelini gibi değilde Anne kız gibi geçiniyorlardı zaten içimde ise hiç bir kuşkumda yoktu. Evet beyler 21 yaşımda evlendim ve Çok mutluyum Allah sizede nasip etsin şuan 1 yıllık evliyim ve çok mutluyum baba olmayıda çok istiyorum Allah herkese bu mutluluğu tattırsın herkes sevdiğiyle evlensin. Fakat size tavsiyelerimde olucak buraları iyi okumanızı tavsiye ediyorum ben suan 22 yaşında devlet memuruyum 3 senedir çalışmaktayım yani küçük yaşlarımda başlamıştım hayata öncelikle söylemek istediklerim tavsiyelerim beyler işinizi gücünüzü oturtmadan evlenmeyin. Biraz yatırım yapın Borçla falan düğündür eşyadır ufak tefek şeyler alın çünkü evlendiğinizde tek kişilik değil çift kişilik yaşıyorsunuz eğer ben üniversiteye gitseydim evlenemezdik çünkü evimi geçindiremezdim e haliyle özel sektörüde görüyoruz asgari ücretle insanlar kıt kanaat geçiniyor Allah herkese yardımm etsin bu halimize bin şükürler olsun fakat beyler elinizde imkan varsa imkanları değerlendirin.iyi insanlarla konuşun arkadaşlık yapın çevrenizi kendiniz belirleyin herkese yüzünüze gülen 2 yüzlü yavşaklara kanmayın. Hayatınıza bakın çünkü bir insan sizi sevmiyorsa ve çevrenizde arkadaş olsun dost olsun sizi sevmeyenleri kudurtmak için tek şey başarıdır çok çalışın başarın Asla pes etmeyin her zaman şükredin beyler inanın iyi yerlere gelirsiniz. Hikayemi uzatacaktım fakat gereğince tutmayınca uzun yazmamaya karar verdim. Umarım başınızı şişirmemişimdir beni dinlediniz okudugunuz için hepinizden teşekkür ediyorum var olun sağ olun hayatınızda ise başarılar dilerim güzel kardeşlerim abilerim Allaha emanet olun...