yanımda 2 arkadaşım daha vardı, sevdiğim kızın yanına gidicektim işte bunları da çağırdım, gidicektim dediğim kız beni sevmiyordu, sadece evinin oraya kadar gidip aşağı inmesini bekliycektim küçüktüm akıl erdiremiyordum kızlara, hayata vs.

gittik yürüye yürüye 1 saatte, mesaj attım direk eski ama anı olan telefonumla geldim ben cama çık dedim, tüm gün boyunca mesaj atmıştım geleyim göreyim diye, oda akşama doğru tamam gel yazmıştı ne kadar büyük sevinçle gitmiştim bellisi yok,

ışıkları yanıyor 1 saat oldu ne biri çıkıyor cama ne bi mesaj, bizimkiler dedi hadi gidelim felan, herşeyi unutmuştum ama o an içimde öyle bi his vardı ki böyle içi kırılır ya insanın hani içi acır, çok değişik bir duygudur sevdiğin kız size birşey vaad eder ama arkasında durmaz ya dünyanın en salak insanı olursun, öyle sanarsın kendini mala bağlarsın ya o his insanın içindeyken ..

ağzımdan kelime çıkmıyordu, çıksa ağlıycak gibi hissediyordum kendimi, zar zor dedim dolmuşa bineriz, cebimde para var mı yok mu ne bileyim amk onu mu düşünüyorum ben,

iyi o zaman tamam dediler, 2 saat daha oturdum yağmurun altında sigara içe içe, bizimkiler geldi kaldırdı,

gittik durdurduk bi dolmuş ücretleri uzatın dedi, ikiside birbirine bakıyor ben olayın çok dışındayım zaten direk yok abi dedim muallaknin evladı, peki dedi gitti bizi son durakta bıraktı 2 saatte geri yürümüştük, 3 hafta hasta yatmıştım evde bidaha da aşık olmadım zaten

aşık olmanında bi sınırı var