dolmuşta gördüğüm kızı nasıl tavladım

dersten cıktım kantine indim belki bişey görürüm diye ama yok. eve döndüm aksam oldu derken düzenli olarak kızıl saclı amlıya takılmıştı kafam. ismini bile bilmemem ise ayrı bi meseleydi. c.tesi boş geçti. pazar akşama yataga kafamı koydugumda halen düşünceliydim. en son kendi kendime dedim bu kız kafam 2-3 gündür kurcalıyor mu evet! yapacak bir şey var mı hayır! orda durdum. madem ilk defa bi kız bu kadar kafama yattı son dönemde, elimden gelen her şeyi düşünmeliydim. ilkokulda problem çözer gibi verilen istenilen tablosu yaptım kafamda.

1. kız kalyoncu da okuyor. orası ise allahın dagıydı beyler yol gözüme gelebilirdi. (bu arada antepte 3 ünv. var beyler)
2. mimarlık mühendislikvari bi arkadası vardı gerekirse okulda cetvelle gezen herkesi sorgulardım. ama tahminimce bizim kızda aynı bölüm degildi cünkü yanında malzeme yoktu.

duruma baktım, kendimi ezik hissediyordum. samanlıkta igneden beterdim.

bir dayanak lazımdı bana. erkek dişiyi elde ederken belirli süreclerden gececekti. benimki aşırı olabilirdi fakat madem tutulduk amk elden bir şey gelmezdi. ayrıca biraz heyecan istiyordum. akrep bile dişiyi dansıyla cezp ediyordu. izledigim belgeseller ilk defa bi taka yaramştı. kararlıydım artık. pes etmek yoktu.

hasan kalyoncu benim artifactım olabilirdi (assassins creed çilere selam). hiç gitmişliğim yoktu amk. tek bildigim uzak olduğuydu. saat 2yi devirdigimde bi an önce sabah olmasını bekliyordum. aceleyle uyudum.

p.tesi ogleden sonra bostu. sabah okuldayken kütüphaneye ugradım, malum kitabı sorgulattım. bingo! bizim okulda yoktu. artık bu bir bahane olabilirdi. koşturarak eve döndüm, heyecandan yakama bi gül takmadıgım kalmıştı şaban gibi. aslında bi tak oldugu da yoktu ya neyse.

dururumu mu acıkladım. içimden inş. başka kopya yoktur dedim. adam zaten cinsin biriydi. okulun öğrencisi olmadıgımı, kendi okulumda ise kitabın bulunmadıgını soyledim. laf kalabalığı yapsada gibe gibe alacaktım prosedür netti. (öğrenin beyler bu arada kitabı vermek zorundalar ogrencileri olmam sart degil bu durumda) neyse bu bini kafalayabilirsem kızın ismini kapabilirdim. kitabın benim için önemli olduğunu kimde oldugunu sordum.
o an resmi kurumda olmasaydım masada oturan gavata girişirdim beyler.

-arkadaşım amacın kitap mı yoksa başka bir seyi mi sorguluyorsun?

diye bir cevap geldi. huur cocuklugunun tanımıdır. boyle afra tafralı memurlar yok mu kendini bi tak sanarlar. ama alttan almak zorundaydım, gülerek başka ne olabilirki amacım abi dedim. neyse kolay gelsin deyip dısarı attım kendimi. binin arabasını bilsem boydan çizik atardım amk.

mimarlık binasının önünde banklar vardı. su an icin elimden gelen tek sey oturmak ve beklemekti. telefonla ilgilenirmiş gibi yaparken giren çıkanların listesini yapıyordu gözlerim. ama boştu, bizim ikiliden eser yoktu. şu numarasını aldıgım malı aramak aklıma geldi ama ilk günden o kozu oynamak istemedim. 1 saatten fazla oturdum bi gibim yoktu. yollar boşalınca derslerin bittigini farkettim. belki otobuste sansım döner diye agır agır ilerledim.

eve vardıgımda ilk gün elim bomboştu beyler. kütüphane0 fakülte binası0 otobüs0 çekmişti.

biraz moralim çökse de öyle ilk denememde pes edecek biri degildim. umudumu korudum. günün degerlendirmesini yaptıgımda keske kütüphaneciyle muhabbet yerine ilk ödünç dediğinde isim sorsaydım dedim. böyle mallıklara yer yoktu planımda. her şey tıkırında olmalıydı. yakaladıgım en ufak fırsatı ise anında degerlendirmeliydim.

Kamaaan

Hay mk yarim saat bosa mi okuduk la yazsana sunun devamini

ahh o tramvay... çok anım var amk

aa biliyorum lan, dıbına koyayım ben kızla aynı üniversitede aynı sınıfta okuyorum o gün de kızla gibiştik bindik tramvaya neyse benim durağa geldik ben inerken baktım kız biriyle konusuyo dalyarraan tekiyle konusuyo ama apacinin teki yani, antepli amk ne beklersin ki gavattan.
ben indim demek sen oydun, neyse amk

reserve

evet beyler stop. malesef derse gidiyorum. reservleriniz kalsın akşam bi fasıl daha yaparım cok uzun degil zaten mesele.

not: yalanına sokayımcı binleri ilk entryde uyardım amk niye kendilerini yoruyorlar. hikaye ilerledikce caps isteyene atarım özelden.

takipte kalın beyler.