dolmuşta gördüğüm kızı nasıl tavladım

day 2 - salı

hırs beni alıp zütürmüştü. bu işi başarmalıydım. salı günü okulu gibtir edip tekrar gitmeyi düşündüm. ilk başta abartı gibi geldiyse de yapacaktım. %100 ikna olmam için haftanın 5 gününde tek tek orda olacaktım. tekrar yolu koyulduğumda ise yaptıklarımı düşünüyordum. işin ucunda ufacık bir ışık olsa bile değerdi. yalnız kızın yüzünü unutmaya başlamıştım. şimde ned stark reyizi daha iyi anlıyordum.

sabah 10 gibi okulda olmayı planlıyordum. sabah dersi olabilir diye düşündüm. okula girdigimde, benim gibi erkenden gelenlerin yıgıldığı yolu takip edip kantini buldum. bir şeyler yemeden kafam düzgün çalışmazdı. tetikte olmalıydım.

bölümlerin yerini öğrendim. gibsen unutmazdım. yol alma vakti gelmişti. cocuga seni tutmim bende ktpne.ye geçerim deyip kalktım. tekrar kütüphaneye gidemezdim, bu sefer o gavatı döverdim. önce sağlık birimlerine uğriyim dedim. yavaş yava yürüdüm. kampüs cok büyük degildi. 5 bina fakülte ve enstitülere ayrılmıştı. rektörlük, amfi, yurt ve yamaç paraşütçüleri için sosyal tesis vs. vs. vardı başka birkaç bina. ayrıca rektörlüğe çıkmak için teleferik seferleri düzenleniyordu. ( tamam abarttım ) kampüsün en kıyak yanı tuvaletlerde bile wifi full cekiyordu. misafir olduğum için smsle gecici sifre alıp saglık bilimlerinin önünde pusuya yattım. elimde tlf birini cagırıp beklermiş gibi yaptım. millet sınıflara akıyordu.

ses verin amk.

15-20 dk genel profli inceledim nedense hislerim yanlış iş üzerindeymişim gibiydi. en son kendi kendime atar yapıp hayali arkadasıma kızdım ve yukarı dogru yürüdüm. gözlerim açıktı. yine mimarlıgın önüne gidecektim. bu sefer hazırlıklıydım: yanıma okuma kitabı almıştım. bankların karşısında 2 tane cardak vardı. onlardan birine geçtim. yükselti olduğundan serin güzel bir rüzgar esiyordu. etrafı en iyi gören köşeye oturdum. bu sefer kitap okurmuş rolu yaparken gelen gideni gözetleyecektim. bu biraz zor olabilirdi.

evet beyler fazla uzatmıyorum bugünde bi tak olmayacak gibi duruyordu. 1,5 saat dayandım. bu arada 1-2 kantin turu yaptım yine sonuc yoktu. umutlar tükeniyordu. ger, donmem gerektigi kanaatine vardım.

rezerved

haso bombayı patlatıyor...

muallakler gibleyen yok, son 2 part yapıp bitirecem. bu gecelik yeter acıktım zaten.

editlenecek.

tam inerlerken arkalarına yetiştim. kız elindeki kitabı göğüslerin altına dayayıp kucagına almıştı. -tipik kız tutuşu- o anda bi ayrıntı dikkatimi cekti ve dine imana olan inancım beşe ona katlandı birden. belkide son sansım buydu beyler. kitabın üst tarafında, sayfaların dışında kaşe vardı. hasan kalyoncu üniversitesi kütüphanesi kitabın ismi ise silmarillion du beyaz kapaklı bir şey. aha bu:
http://www.dr.com.tr/pima...a38-a059-bb6a0b9f7298.jpg

yalnız kitap entel işiydi belli amk. herkesin okuyabileceği bir kitap olmadıgını eve gidip arastırınca anladım. kız ekşici olabilirdi.

ben ana yoldan takip ederken onlar bir araya saptı ve böylelikle takip işinden de bi tak cıkmadı zaten kızın dönüp
-sen tramvayda karsımızda oturan malsın, bu da numaram beni ara.
diyecegi yoktu bosuna inmiştim ama bi umut işte.

iyimser tarafım küçük emrahlık yaparken, bi yandan kendimi gibesim vardı. kızı kaçırmıştım ama. söve söve eve vardım cok uzak degildi zaten ünv. duragıyla güneykent duragı arası.

reserved

reserveT

@2 yi kıymalı sandım lan

plan zamanıydı beyler. gerçekçi bir kılavuza ihtiyacım vardı ve hemen işe koyulmalıydım. daha fazla bekleyemezdim.

aslında kafamda bir şeyler şekillenmişti. detayları düşünmem gerekiyordu. saate baktım 12 ye geliyordu. hemen yola cıkarsam 1i geçe kampüse varabilirdim. duşumu aldum, parfümümü sıktım ve hazırdım. dışarı çıktım, önce tramvaya binmem gerekiyordu sonrası kalyoncunun otobusleri ile gidiliyordu galiba. tramvaydayken inecegim yeri arkadaşlardan teyit ettim smsle. gibiş başlamıştı beyler. gaza gelmiştim. bi kere.

gibtigim yol 1 bucuk saat sürdü. otobusu beklerken az kalsın vazgececektim yarım saatten fazla bekledim. vardıgımda burdaki ögrencilere sabır diliyordum. dagı oyup ünv. yapmışlardı sanki. girer girmez bir yokuş. güvenlik ise meclisle yarışıyordu. 50 kişilik otobusten inerken tek tek kimlikleri kontrol ettiler. boş duran güvenlikçilerden kütüphanenin yerini öğrendim. iyi ki yokuşun ortasıydı . tepede olsaydı vazgeçip geri dönecektim amk yamaç paraşütü bile yapılabilirdi en tepeden. kütüphanenin girişi zemin kattaydı. hemen çaprazındaki bina ise gülümsememe neden oldu:

güzel sanatlar ve mimarlık fakültesi.

içeri girdim. hemen girişte memurların birleşik masası bulunuyordu. hemen bizim kitabı sordum. tipinden ben müdürüm lan havasıyla kütüphane müdürü olduğuna kanaat getirdigim adam 1 dk. dedi. yazıp aradı ve kitabın su an ödünç olduğunu söyledi.

to be continued...

@54 hakkaten lan guneykent amk editledim eyw. kentler karıstı

yalanına sokayım

rezerved

doldurulacak reserve

pardon panpalar. işte devamı geliyor:

elimden tek gelen kızı ve yanında oturanı -muhtemelen arkadaşı- incelemekti bu durumda amk. tabi benim içim kız çok tatlı diye diye patlayacak amk o derece
http://www.sozluk.org/uploads/photos/199089_2183.jpg

yanındaki kız telefonundan bir şey gösterdiğinde arkadaş oldukları kesinleşmişti. bense belki bi tak çıkar diye incelemeye devam ediyordum caktırmadan, cünkü muhabbet acamıyordum. sagdaki -arkadası olan- dizlerini ortaya toplamıştı sanki gibecem ya ayak üstü neyse. dumur oluyorum boyle kahpelere amk. işte kelebek etkisi burda başlıyor beyler. kız omzumdan koldugun dibine malzeme cantası asmıştı beyler. t cetveli fırlamıstı cantadan ( bizim okuldakilerden biliyorum cizimle alakalı biriydi) ilk bakışta önemsiz gelmişti.

bizim asıl hatunun ise cantası ve elinde tuttugu ders kitabı türü bir şey vardı. kız sanki gökten inmişti amk aklıma gelseydi o anda bu diyarlardan mısınız diye sorardım. saclar uzun, düzleştirilmiş ve en önemlisi kızıldııı!!!bir11! boya olduğu açıktı ama kızıldı sonucta. ayrıca belliydi sacların kesimi, boyası filan; bakıyordu sacına.

görünen köy kılavuz istemez ya benim duraga varmadan 1 önceki duraga yakın bunlar ayaklandı. bense elimden ucacak fırsatı düşünüyordum. komplekse girdim o anda cünkü bir daha karsılasmama ihtimalimiz yüksekti sonucta 1 milyondan fazla insan var amk sehrinde. tramvay stop dediginde ya allah dedim sanki bi tak cıkacak ya erken ineyim bende belki takip eder giberim amk. kafamı gibim diyordum icimden.

reserved

eve girdiğimde ilk işim google a silmarillion yazmaktı. kitap yüzüklerin efendisiyle alakalıymış amk kafam kadardı nerdeyse. sağlam irade isterdi okuması çünkü ekşiciler çok ağır diye yazmıştı. bende bununla kendimi avutuyordum kız aptal degil kültürlü falan filan.

günün ilerleyen saatlerinde bi tak olmadı ev arkadasım hasan geldi. kendisine haso diyordu arkadasları. bende oyle alışmıştım. yemekten başka bi tak düşündüğü yoktu. yemege dışarı çıkmış, eve girdiğinde ise ilk lafı: evde bir şeyler var mı?

ayı gibi yerdi ama saf cocuktu, iyi niyetliydi. yoksa eve cıkmazdım amk. etraf bin dolu beyler. haso hukuk okuyordu. bir keresinde kalyoncu da okuyan bi arkadası vardı yanında kafede. direk onu sordum -hass senin şu elemanın adı neydi kalyoncu daki?

pezo şaşırdı hemen ne yapcan dedi gülümseyerek. -sen boyle sorular sormazsın hayırdır inş.? dedi.

muallak ayıktıysa da geçiştirdim ben. cocugun ismini söyledi filan. tabi herif malın biriydi. bıyıklı, kumaş pantolon-beyaz gömlekle üniversiteye giden bi tipti. ama köprüyü gecene kadar ayıya dayı. işime yarayabilirdi bu eleman.

adamın nosunu aldım. arayıp hemen kapattım son arananlarda cıksın diye. haso bıyık altından gülmeye devam ediyordu. ilk defa beni ciddi gordu galiba haklıydı. çünkü kızlar gram gibimde degildi. cok seciciyimdir beyler iyi bir şeymiş gibi yazdım ama siz siz olun adam gibi bakın millete yoksa böyle zütünüz açılır neyse. biri benim yanımda ufak bi hata yaptı mı o kız benim için biterdi. konuşma, tanışma işinde fena sayılmazdım, en azından çekinmezdim amlılardan. cok samimi oldugum kız yoktu bu aralar.

ertesi sabah gibindirik bir ders vardı. küfür ede ede uyandım, sürünerek okula vardım. sınıfa girdim. ders gibimde degildi, uyukluyordum. 2. blokta hafif ayıldım. kalemimle oynarken bi anda aklıma dünkü mesele geldi. kalemin kırmızı olmasından kaynaklı olabilirdi. etrafa baktım, sınıfın kız ortalaması fena degildi ama bi türlü benim kafamdaki kızı bulamamıştım uzun zamandır. her zamanki o olmaz bu olmaz şunu ele derken elde bi tak kalmadıgını fark ettim.

ses verin gavatlar. şukulayıp susuyorsunuz. biraz gaza getirin adamı *

sigara molası 5 dk

kaybol dıbına kodumun yalancı bini