dolmuş şoföründen yediğim ayar

anlat panpa

her neyse hocanın yaptığı iyiliğe zamanında yetişeyim dedim. öğleden sonra dedi, ben de onu 13:30 olarak algıladım ve tam o saatte hocanın odasında olacak şekilde kendimi ayarladım.
bir yandan hocadan referans alacak olmanın mutluluğu, bir yandan ise insan içine çıkacak olmanın üzerimde yarattığı baskı vardı.

ee panpa sonra

son bir haftada sadece bir kere mahallemizdeki markete gitmiştim, onun dışında evden hiç çıkmadım. sağolsun ne varsa ev arkadaşım hallediyordu. insan içine çıkmam gerekince bir tedirgin oldum.

şort giydim, sonra bana bakarlar, içinden küfrederler diye vazgeçtim. eşofman giydim, hocaya karşı çok laubali gözükürüm diye ondan da vazgeçtim. baktım böyle olmayacak, en temizi kot giymek dedim, giydim kotu, üstüme de bir t-shirt çektim.

evden çıkmadan önce defalarca aynada üzerimde bir acayiplik aradım. kimsenin bana bakıp da dalga geçmeyeceğine kanaat getirdikten sonra evden çıktım.

anlat panpa

oha lan o kadar asosyal misin

mına koduum , dolmuşcu bi laf sokmuş pekekente roman yazdırmış.
bide gibseymiş edebiyat dalında nobel ödülünü alırmışsın panpa.

insanlarla çok muhattap olmak istemiyorum. birşey sorarlar da kilitlenir kalırım diye endişe ediyorum aslında.. o yüzden dışarı çıkarken kulağıma kulaklığımı takıyorum, müzik dinliyorum. birisi bişey sorarsa, birşey derse, duysam bile duymazdan geliyorum, zaten insanlar da bir yerden sonra rahatsız etmeyi bırakıyorlar. size de önerim, siz de böyle yapın asosyal panpalarım.

her neyse, sıkıldığınızın farkındayım. yavaş yavaş konumuza dönecek olursak...

hayatımda hiç bi insana bu kadar acımamıştım lan hayır insanların bu kadar gibinde olduğunu düşündüren ne onu merak ediyorum

şöför ani bi fren yapıyor ben isanlar çarpa çarpa öne vitesin üstüne düşüyorum herkes kakır kakır gülüyo adamda lan emina kodigim n, yepiyrüsn dedi ve beni gibti

daha önceden bahsetmiştim. evden öyle çok fazla çıkan birisi değilim.. en son evden çıkıp dolmuşa bindiğimde dolmuş ücreti 2 tl idi. ben de bir yandan cüzdanımdan bozuk para çıkarmaya çalışıyorum, bir yandan da dolmuşa bindiğimden beri beni kesen yeşil t-shirt'lü amcadan gözlerimi kaçırıyorum. dolmuşçu da hala daha para vermemi bekliyor, dikiz aynasından beni kesiyor..

Rezerve

reserved

ulan huur çoğccuuuuuuuuuuuuuu 10 saniyelik birşey anlatıcan belki roman yazıyorsun bak ergin atamanda galatasaraya gitmiş oda huur çocuuuu çıktı. seninde dıbına koyayım ergin atamanında dıbına koyayım ünal aysalda işin içindeymiş kapatın şu televizyonu amk

@62 sakin ol panpa .erman kunter geliyo o daha iyi .

şimdiye istanbula gidip dolmuşcuyla herşeyi konuşup gülüyduk şimdiye amk

yerime oturunca biraz olsun kendime geldim. ama bu sefer de yanımda oturan kız camdan dışarı bakmaya başlayınca bir kötü oldum. sanki dik dik bana bakıyor gibiydi kevaşe. kafamı çevirip yüzüne bakamıyordum ama sanki bana bakıp gülüyordu içten içe. ne bakıyon lan dıbını gibtiminin karısı diye yapışacaktım boğazına az kaldı. sinirlerim bozuldu.

bir yandan da dolmuş şoförü dikiz aynasından bana bakıyordu. sanki birşeyler diyordu. hiç üstüme alınmadım.
minibüsteki yeşil t-shirt'lü amca da bir kere dönüp bana bakınca artık hepten elim ayağım birbirine girdi.

bir gün için çok fazla sosyalleşmiştim, çok fazla baskı hissediyordum üzerimde. böylesi durumlar için nice zamandır kullandığım uyuma metodunu uygulamaya karar verdim gene. başımı kollarımın üzerine koydum ve uyuyor numarası yaptım üzerimdeki bakışlardan kaçmak için.

cetzzjjjjkhuuz